Abstract
Epidemia wirusa SARS–CoV-2 spowodowała realne zagrożenie dla możliwości realizowania przez Sejm jego konstytucyjnych funkcji. Zarówno to zagrożenie, jak i potrzeba zapewnienia
bezpieczeństwa posłom i pracownikom Kancelarii Sejmu skłoniły ustawodawcę do przyjęcia stosowych rozwiązań prawnych dotyczących organizacji prac Sejmu i jego organów. Nowelizacja Regulaminu Sejmu uchwalona 26 marca 2020 roku stworzyła możliwość przeprowadzania posiedzeń Sejmu, Prezydium Sejmu, Konwentu Seniorów, komisji oraz podkomisji z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej. Prowadzenie obrad w takiej formie zostało uzależnione od wprowadzenia nie tylko stanu epidemii, lecz także jednego ze stanów nadzwyczajnych.
Na podstawie analizy prawnodogmatycznej aktów prawnych oraz analizy dokumentów z etapów procesu uchwałodawczego i stosowania nowych rozwiązań prawnych zostały zaprezentowane podstawy prawne, cele nowych instytucji oraz wybrane problemy pojawiające się w praktyce parlamentarnej. Analiza praktyki umożliwiła ocenę efektywności nowych instytucji.