Ekonomiczne Problemy Turystyki

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Turystyki

ISSN: 1644-0501     eISSN: 2353-3188    OAI    DOI: 10.18276/ept.2016.3.35-20
CC BY-SA   Open Access   DOAJ

Lista wydań / nr 3 (35) 2016
Przemiany ośrodka wypoczynkowego w Arłamowie i ich wpływ na ruch turystyczny

Autorzy: Krzysztof Szpara
Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie

Małgorzata Bać
Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie
Słowa kluczowe: Arłamów hotel Pogórze Przemyskie ruch turystyczny
Data publikacji całości:2016
Liczba stron:11 (251-261)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Arłamów na Pogórzu Przemyskim jest jednym z najbardziej znanych ośrodków wypoczynkowych w woj. podkarpackim. Jego historia sięga odległych czasów PRL. Przez lata był obiektem zamkniętym, dostępnym tylko dla ówczesnych elit. Po 1989 r. był nieco zapomniany i wymagający remontu. Zmiana właściciela i dopływ kapitału rozpoczęły okres znacznych inwestycji. Działania te były szeroko komentowane w branży turystycznej w regionie. Wielu wątpiło w sukces ekonomiczny tej inwestycji, jednak obecnie obiekt ten należy do najnowocześniejszych w woj. podkarpackim i cieszy się niesłabnącym zainteresowaniem gości z Polski i z zagranicy. „Wyjątkowy hotel w wyjątkowym miejscu” – to jedna z najczęściej pojawiających się opinii na temat kompleksu. Celem opracowania jest przedstawienie przemian, jakie dokonały się w ośrodku wypoczynkowym w Arłamowie, oraz ich wpływu na ruch turystyczny. Badania pokazują, że inwestycja w przebudowę ośrodka wypoczynkowego w Arłamowie była dobrym pomysłem. Znacznie zwiększyła się liczba gości (od 5570 średnio w roku w latach 1999–2009 do ponad 33 tys. w 2014 r.) oraz polepszył się stopień wykorzystania pokoi (z 34,7% w latach 2005–2009 do 50,8% w 2014 r., a w lipcu 2014 r. nawet do 85,2%). Udało się połączyć luksus hotelu o standardzie czterech gwiazdek z dzikością Pogórza Przemyskiego. Zachowano niektóre elementy, które nawiązują do czasów PRL i są atrakcją turystyczną (np. pokój Lecha Wałęsy), ale zadbano równocześnie o rozbudowę strefy spa, zaplecza rekreacyjnego itp.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Arłamów – Perła Euroregionu Karpackiego – Rozmowa z Piotrem Korczakiem, prezesem zarządu spółki Hotel Arłamów SA z siedzibą w Arłamowie. Pobrane z: http://prestigemagazine.com.pl/archiwum-numerow/36-nr-1-34-2014/221-aramow-pera-euroregion-u-karpackiego-rozmowa-z-piotrem-korcz-akiem-prezesem- (20.10.2014).
2.Badanie przyjazdowego ruchu turystycznego w wybranych miejscach recepcji turystycznej województwa podkarpackiego w okresie V–IX 2009 roku, praca zbiorowa wykonana pod kierunkiem dr. K. Szpary. (2009). Rzeszów: badanie wykonane przez Wyższą Szkołę Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie na zlecenie Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podkarpackiego.
3.Bereza, T. (2009). Strajk ustrzycki (grudzień 1980 – luty 1981). W: J. Izdebski, K. Kaczmarski, M. Krzysztofiński (red.), Bieszczady w Polsce Ludowej 1944–1989 (s. 373–388). Rzeszów: Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Oddział w Rzeszowie.
4.Białkowski, W., Sadecki, J. (2014). Arłamów bez kurtyny, Arłamów: Hotel Arłamów SA.
5.Chmielowiec, P. (2009). Urząd Bezpieczeństwa i Służba Bezpieczeństwa w Bieszczadach. Struktury – ludzie – działalność. W: J. Izdebski, K. Kaczmarski, M. Krzysztofiński (red.), Bieszczady w Polsce Ludowej 1944–1989
6.(s. 131–184). Rzeszów: Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Oddział w Rzeszowie.
7.Firlej, K., Spychalska, B. (2015). Wybrane uwarunkowania rozwoju branży hotelarskiej w Polsce. Roczniki Ekonomiczne Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy, Wydawnictwo Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy, nr 8, 202–221. http://www.booking.com (30. 10. 2015). http://www.trivago.pl (30. 10. 2015).
8.Kryciński, S. (1997). Przemyśl i Pogórze Przemyskie. Przewodnik. Pruszków: Rewasz, Olszanica: BOSZ.
9.Marszałek, E. (2005). Skarby podkarpackich lasów. Przewodnik po rezerwatach przyrody. Krosno: Ruthenus.
10.Mileska, M.I. (1973–1978). Atrakcyjność turystyczna krajobrazów i regiony turystyczne. W: S. Leszczycki (red.), Narodowy Atlas Polski (nr 124). Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk: Wyd. PAN.
11.Mirek, Z. (2012–2013). Poparcie uczestników konferencji: „Ochrona przyrody w Polsce wobec współczesnych wyzwań cywilizacyjnych” dla idei utworzenia Parku Narodowego Pogórza Karpackiego. Biuletyn Komitetu Ochrony Przyrody PAN, vol. 3–4, 100–101.
12.Potaczała, K. (2012). Bieszczady w PRL-u. Olszanica: BOSZ.
13.Rapacz, A., Mroczek-Czetwertyńska, A. (2014). Oferta usług spa & wellness przejawem aktywności innowacyjnej. W: G. Gołembski, A. Niezgoda (red.), Turystyka wobec zmian współczesnego świata. Zmiany, bariery, innowacje (s. 295–305). Poznań: Wyd. UE w Poznaniu.
14.Rogalewska, B. (1973–1978). Zagospodarowanie turystyczne. W: S. Leszczycki (red.), Narodowy Atlas Polski (nr 125). Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk: Wyd. PAN.
15.Runge, J. (2007). Metody badań w geografii społeczno-ekonomicznej – elementy metodologii, wybrane narzędzia badawcze, Katowice: Wyd. UŚ.
16.Staszewski, K., Szarek, J. (red.). (2010). Obszary chronione województwa podkarpackiego. Księga dziedzictwa przyrodniczego. Rzeszów: Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju i Promocji Podkarpacia „Pro Carpathia”.
17.Surdej, M. (2009). Między polityką a wypoczynkiem – wizyta Josipa Broz-Tito w Polsce w 1975 r. w aktach aparatu bezpieczeństwa PRL. W: J. Izdebski, K. Kaczmarski, M. Krzysztofiński (red.), Bieszczady w Polsce Ludowej 1944–1989 (s. 197–209). Rzeszów: Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Oddział w Rzeszowie.
18.Szostak, D. (2008). Hotelarstwo i gastronomia. W: A. Panasiuk (red.), Gospodarka turystyczna (s. 109–132). Warszawa, PWN.
19.Turystyka w województwie podkarpackim w latach 2012 i 2013. (2014). Rzeszów: Urząd Statystyczny w Rzeszowie.
20.Zajadacz, A. (2008). Ruch turystyczny jako przedmiot badań geograficznych. W: Z. Młynarczyk, A. Zajadacz (red.), Uwarunkowania i plany rozwoju turystyki, Tom II, Zasoby antropogeniczne, krajobraz, ruch turystyczny (s. 187– 209), Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.