Абстракт
W artykule zwrócono uwagę na stosunkowo rzadko przywoływane dziś w socjologii pojęcie religijności ludowej. Na pierwszy rzut oka kategoria ta wydaje się już nieaktualna, ze względu na zanik tradycyjnych chłopskich społeczności. Współcześnie jednak w ramach religijności kościelnej dostrzec można dość silny nurt zawierający elementy klasycznie przypisywane religijności ludowej. Inicjowany przez przedstawicieli instytucji religijnej w Polsce spotyka się z pozytywnym oddźwiękiem ze strony części ludzi związanych z Kościołem. „Stare”, przypisywane „wiejskiemu ludowi” cechy, określane jako sensualizm, praktycyzm, wrażliwość mirakularna czy społeczny charakter religijności, odnajdywane we współczesnych kontekstach trudno traktować jako relikty przeszłości.