Rocznik Komparatystyczny

Ostatnio odnalezione listy Miłosza do Paula Engle’a, dyrektora Iowa Writing Program przy uniwersytecie w Iowa, są punktem wyjścia szerszej dyskusji na temat gustów literackich Miłosza i jego opinii wyrażonych zarówno w pismach prywatnych, jak i dziełach publicznych. Przeanalizowawszy zawartość listów – szczególnie promowanie kandydatury Artura Międzyrzeckiego do udziału w IWP, co oznaczało faworyzowanie go ponad innych polskich poetów, w tym Tadeusza Różewicza – autorka omawia literackie związki Miłosza i Różewicza oraz postawę Miłosza wobec Robinsona Jeffersa, wymienionego wraz z Różewiczem jako przykład „ateistycznej rozpaczy” w ostatnio opublikowanym liście do Jana Błońskiego. Wydaje się oczywiste, że Miłosz cenił poetów kultury bardziej niż tych zwanych „nihilistami” czy „barbarzyńcami”, nawet jeśli, co podkreśla autorka, byli to ci poeci, z którymi toczył trwający całe życie dialog. Chociaż na pierwszy rzut oka faworyzowanie Międzyrzeckiego wydaje się po prostu stronnicze, i nawet jeśli było ono przede wszystkim motywowane chęcią pomocy przyjacielowi w potrzebie, mogło być także spowodowane zdecydowanymi opiniami o tym, czym jest i czym powinna być poezja według autora Zniewolonego umysłu.