Marketing miast i regionów. Tożsamość, wizerunek, komunikacja

ISBN: 978-83-7972-764-3    ISBN (online): 978-83-7972-765-0    ISSN: 0860-2751    OAI    DOI: 10.18276/978-83-7972-765-0
CC BY-SA   Open Access 

Lista wydań / T. (MCCCXCIV) 1320

Rok wydania:2024
Dziedzina:Dziedzina nauk społecznych
Dyscyplina:geografia społeczno-ekonomiczna i gospodarka przestrzenna
Autorzy: Leszek Gracz ORCID
Uniwersytet Szczeciński

Izabela Ostrowska ORCID
Uniwersytet Szczeciński

Jacek Rudewicz ORCID
Uniwersytet Szczeciński

Informacje

Wersja elektroniczna publikacji dostępna na licencji CC BY-SA 4.0 po 12 miesiącach od daty wprowadzenia do obrotu: sierpień 2024

Pobierz cały numer

Plik numeru

Abstrakt

Skuteczny marketing miejski i regionalny skupia się na kluczowych aspektach związanych z rozwojem lokalnym, w tym konkurencji miast i regionów o inwestorów, mieszkańców, pracowników i turystów. Poprawa wizerunku oraz odpowiednia promocja unikatowych cech danego miejsca przyciągają inwestycje i nowych mieszkańców, co wpływa pozytywnie na wzrost gospodarczy i jakość życia. Książka omawia również znaczenie skutecznego zarządzania wizerunkiem, komunikacji wewnętrznej z mieszkańcami, aktywnego zaangażowania społeczności oraz wykorzystania narzędzi internetowych i mobilnych. W książce obok przeglądu zagadnień teoretycznych, zbudowanego na podstawie przeglądu krajowej i zagranicznej literatury naukowej, zawarto wyniki badań przeprowadzonych przez pracownię BioStat. Badanie to zostało zrealizowane przy wykorzystaniu techniki CAWI na próbie reprezentacyjnej Polaków. Celem ogólnym było zbadanie związku między cechami społeczno-demograficznymi respondentów i ich miejscem zamieszkania a odpowiedziami na poszczególne pytania związane z myślą przewodnią opracowania. Monografia podzielona została na sześć rozdziałów, w których skupiono się na istotnych zagadnieniach związanych z tożsamością i wizerunkiem miast i regionów, informacją i komunikacją z mieszkańcami w jednostce samorządu terytorialnego oraz komunikacją władz gminy/miasta z mieszkańcami.

Bibliografia

1.Adamowicz M., Zwolińska-Ligaj M. (2019). Wizerunek i tożsamość miasta jako instrument wzmacniania jego atrakcyjności i procesów rozwoju na przykładzie miasta Biała Podlaska. „Studia Regionalne i Lokalne” 1(75), s. 99–121.
2.Adams S., Morioka N. (1994). Logo design workbook: a hands-on guide to creating logos. Gloucester: Rockport Publishers.
3.Adamus-Matuszyńska A., Dzik P. (2017). Logo w komunikacji marketingowej jednostek samorządu terytorialnego. „Marketing i Rynek” 10, s. 26–42.
4.Adamus-Matuszyńska A., Dzik P. (2018). Logo jako znak towarowy dużego miasta w Polsce [w:] S. Kamosiński, R. Pacanowska (red.), O marce. Kontekst historyczny i kulturowy. Poznań: Wydawnictwo Instytutu Historii UAM.
5.Adamus-Matuszyńska A., Dzik P. (2022). Analiza porównawcza tożsamości wizualnej marek terytorialnych województw wielkopolskiego i śląskiego. „Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna” 62, s. 239–258.
6.Albino V., Berardi U., Dangelico R.M. (2015). Smart cities: definitions, dimensions, performance and initiatives. „Journal of Urban Technology” 22(1), s. 3–21. https://doi.org/10.1080/10630732.2014.942092
7.Altkorn J. (1999). Strategia marki. Warszawa: PWE.
8.Ariffin S.K., Mohan T., Goh Y. (2018). Influence of consumers’ perceived risk on consumers’ online purchase intention. „Journal of Research in Interactive Marketing” 12(3), s. 309–327. https://doi.org/10.1108/JRIM-11-2017-0100
9.Aristio A.P., Iskandar M., Mudjahidin Ramadhansyah A.P., Supardi S., Utomo G.P., Parahita A.N. (2022). The intention of using mobile ticketing in online travel agent. „Procedia Computer Science” 197, s. 273–281. https://doi.org/10.1016/j.procs.2021.12.141
10.Ashworth G.J., Voogt H. (1994). Marketing and place promotion [w:] J.R. Gold, S.V. Ward (red.), Place promotion – the use of publicity to sell towns and regions. New York: John Wiley & Sons.
11.Aucoin P. (1990). Administrative reform in public management: paradigms, principles, paradoxes and pendulums. „Governance” 3(2), s. 115.
12.Augustyn A. (2008). Kreowanie wizerunku jednostek terytorialnych w procesie rozwoju lokalnego na przykładzie miast województwa podlaskiego. Białystok: Białostocka Fundacja Kształcenia Kadr.
13.Azkuna I. (2013). Smart Cities Study on the situation of ICT, innovation and Knowledge in cities. UCLG – United Cities and Local Governments. Pobrano z: https://www.old.uclg.org/en/media/news/smart-cities-study-situation-ict-innovation-and-knowledge-cities (dostęp: 16.09.2023).
14.Barber B. (2014). If mayors ruled the World: dysfunctional nations, rising cities. Yale: Yale University Press.
15.Bastain L. (2007). Web surfing for great locations. Area Development Magazine. https://web.archive.org/web/20111114012626/http://www.angeloueconomics.com/areadevelopment_websearching.html (dostęp 6.05.2020).
16.Bednarska-Olejniczak D., Olejniczak J. (2016). Participatory budget of Wrocław as an element of Smart City 3.0 concept [w:] V. Klímová, V. Žítek (red.), XIX. Mezinárodní Kolokvium o Regionálních Vědách. Brno: Masarykova Univerzita, s. 760–766. https://doi.org/10.5817/CZ.MUNI.P210-8273-2016-97
17.Bian J., Li W., Lee C. (2023). Current practices and emerging trends of transit apps for fixed-route bus services in the US. „Journal of Public Transportation” 25. https://doi.org/10.1016/j.jpubtr.2023.100052
18.Bian J., Li W., Zhong S., Lee Ch., Foster M., Ye X. (2022). The end-user benefits of smartphone transit apps: a systematic literature review. „Transport Reviews” 429(1), s. 82–101. https://doi.org/10.1080/01441647.2021.1950864
19.Bitkowska A., Łabędzki M. (2021). Koncepcja inteligentnego miasta – definicje, założenia, obszary. „Marketing i Rynek” 28(2), s. 3–11. https://doi.org/10.33226/1231-7853.2021.2.1
20.Bobińska B. (2012). Marketing i zarządzanie jakością w administracji publicznej jako procesy identyfikowania potrzeb klienta i doskonalenia organizacji. „Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie” 2(21), s. 39–55.
21.Boisen M., Teerlouw K., van Gorp B. (2011). The selective nature of place branding and the layering of spatial identities. „Journal of Place Management and Development” 4(2), s. 135–137. https://doi.org/10.1108/17538331111153151
22.Borgerson J.L., Schroeder J.E. (2005). Identity in marketing communications: an ethics of visual representation [w:] A.J. Kimmel (red.), Marketing communication: new approaches, technologies and styles. Oxford: Oxford University Press.
23.Boryczka E., Sulikowski T. (2008). Wizerunek miasta w oczach studentów łódzkich uczelni publicznych – podstawy teoretyczne [w:] Z. Przygrodzki, M.E. Sokołowicz (red.), Nowoczesne miasto. Badania, instrumenty, analizy. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
24.Brady R., Forrest E., Mizerski R. (2002). Marketing w Internecie. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.
25.Bredican J., Vigar-Ellis D. (2014). Smartphone applications – idea sourcing and app development: implications for firms. „South African Journal of Economic and Management Sciences” 17(3), s. 232–248. https://doi.org/10.4102/sajems.v17i3.492
26.Brown D. (2005). Electronic government and public administration. „International Review of Administrative Sciences” 71, s. 241–254. https://doi.org/10.1177/0020852305053883
27.Buhalis D. (2000). Marketing the competitive destination of the future. „Tourism Management” 21(1), s. 97–116. https://doi.org/10.1016/S0261-5177(99)00095-3
28.Campelo A. (2017). The state of art: from country-of-origin to strategies for economic development [w:] A. Campelo (red.), Handbook on place branding and marketing. Cheltenham: Edward Elgar.
29.Cavalcante P.L. (2019). Trends in public administration after hegemony of the new public management. „Revista Do Serviço Público” 70(2), s. 195–217. https://doi.org/10.21874/ rsp.v70i2.3212
30.Cellina F., Simao J.V., Mangili F., Vermes N., Granato P. (2023). Sustainable mobility persuasion via smartphone apps: lessons from a Swiss case study on how to design pointbased rewarding systems. „Travel Behaviour and Society” 31, s. 178–188. https://doi.org/10.1016/j.tbs.2022.12.001
31.Chanana L., Agrawal R., Punia D.K. (2016). Service quality parameters for mobile government services in India. „Global Business Review” 17(1), s. 136–146. https://doi. org/10.1177/0972150915610702
32.Chen C., Chang C., Hsiao K. (2022). Exploring the factors of using mobile ticketing applications: perspectives from innovation resistance theory. „Journal of Retailing and Consumer Services” 67, 102974. https://doi.org/10.1016/j.jretconser.2022.102974
33.Cieślikowski K., Kantyka J. (2015). Wykorzystanie wielkich wydarzeń w promocji miasta – na przykładzie Katowic. „Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula” 40, s. 29–41.
34.Cohen B. (2015). The 3 Generations of Smart Cities. Pobrano z: https://www.fastcompany. com/3047795/the-3-generations-of-smart-cities (dostęp: 16.09.2023).
35.Colomb C. (2017). Place marketing and branding in (Anglophone) urban studies and urban political economy: A critical review. „Geographies” 30, s. 41–52.
36.Council of Europe (2023). E-governance. Pobrano z: https://www.coe.int/t/dgap/democracy/ Activities/GGIS/E-governance/Default_en.asp (dostęp: 29.09.2023).
37.Cronley C., O’Dell A., Fields N., Mattingly S.P., Iroz-Elardo N., Highfill M.C., Cole R., Stringfellow M.K. (2023). Designing and evaluating a smartphone app to increase underserved communities’ data representation in transportation policy and planning. „Transportation Research Interdisciplinary Perspectives” 18. https://doi.org/10.1016/j.trip.2023.100763
38.Cross H.L. (2019). The people’s right to know: legal access to public records and proceedings. Columbia: Columbia University Press. https://doi.org/10.7312/cros93932
39.Doru D.Ö., Yildirim B., Yazar A. (2023). Analysing the relationship between postmodernism and digital age governance with entropy and mabac methods: The case of the 2022 EU Digital Economy and Society Index (DESI) Report. „Ege Academic Review” 23(1), s. 107–126. https://doi.org/10.21121/eab.1166635
40.Dudek-Mańkowska S. (2011). Koncepcja wizerunku miasta [w:] A. Grzegorczyk, A. Kochaniec (red.), Kreowanie wizerunku miast. Warszawa: Wyższa Szkoła Promocji.
41.Dudek-Mańkowska S., Balkiewicz-Żerek A. (2015). Siła marki miejsca. „Marketing i Rynek” 6, s. 14–23.
42.Dunleavy P., Hood C. (1994). From old public administration to new public management. „Public Money & Management” 14(3), s. 9–16. https://doi.org/10.1080/09540969409387823
43.Dunleavy P., Margetts H., Bastow S., Tinkler J. (2006). New public management is dead – long live digital-era governance. „Journal of Public Administration Research and Theory” 16(3), s. 467–494. https://doi.org/10.1093/jopart/mui057
44.Dziedzic E. (1998). Obszar recepcji turystycznej jako przedmiot zarządzania strategicznego. Warszawa: SGH.
45.Effendi P.M., Susanto T.D. (2019). Test of citizens’ physical and cognitive on Indonesian e-government website design. „Procedia Computer Science” 161, s. 333–340. https://doi.org/10.1016/j.procs.2019.11.131
46.Gant J.P., Gant D.B. (2002). Web portal functionality and state government e-service, Proceedings of the 35th Annual Hawaii International Conference on System Sciences, Big Island: IEEE, 2002, s. 1627–1636. https://doi.org/10.1109/HICSS.2002.994073
47.Gartner W. (2009). Image formation process [w:] E. Glińska, M. Florek, A. Kowalewska (red.), Wizerunek miasta – od koncepcji do wdrożenia. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.
48.Gavelin K., Burall S., Wilson R. (2009). Open government: Beyond static measures. Pobrano z: https://www.oecd.org/gov/46560184.pdf (dostęp: 16.09.2023).
49.Giovanardi M., Kavaratzis M., Lichrou M. (2019). Critical perspectives on place marketing [w:] M. Tadajewski, M. Higgins, J. Denegri-Knott, R. Varman (red.), The Routledge companion to critical marketing. Routledge: London
50.Glińska E. (2008). Zarządzanie procesem kształtowania wizerunku miasta wśród jego mieszkańców na przykładzie Zambrowa. Toruń: Wydawnictwo A. Marszałek.
51.Glińska E., Florek M., Kowalewska A. (2009). Wizerunek miasta od koncepcji do wdrożenia. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.
52.Goban-Klas T., Sienkiewicz P. (1999). Społeczeństwo informacyjne: szanse, zagrożenia, wyzwania. Kraków: Fundacja Postępu Telekomunikacji.
53.Goodchild M. (2007). Citizens as sensors: the world of volunteered geography. „GeoJournal” 69, s. 211–221. https://doi.org/10.1007/s10708-007-9111-y
54.Gössling S. (2018). ICT and transport behavior: A conceptual review. „International Journal of Sustainable Transportation” 12(3), s. 153–164. https://doi.org/10.1080/15568318.2017.1338318
55.Gracz L. (2015). The evaluation of the use of mobile apps by citizens of Polish voivodeships cities. „Problemy Zarzą dzania, Finansó w i Marketingu” 40, s. 135–146. https://doi.org/10.18276/pzfm.2015.40-11
56.Gracz L., Ostrowska I. (2014). Młodzi nabywcy na e-zakupach. Warszawa: Placet.
57.Greve C. (2015). Ideas in public management reform for the 2010s. Digitalization, value creation and involvement. „Public Organization Review” 15(1), s. 49–65. https://doi. org/10.1007/s11115-013-0253-8
58.Grzyś P. (2017). Wizerunek miasta a jego tożsamość – współczesne zależności. „Architectus” 2(50), s. 3–13. https://doi.org/10.5277/arc170201
59.Guan Y., Wu B., Jia J. (2020). Does online ticket booking system make people better off? An empirical study on railway service. „Transportation Research Part F: Traffic Psychology and Behaviour” 73, s. 143–154. https://doi.org/10.1016/j.trf.2020.03.014
60.Hajduk S. (2021). Partycypacja społeczna w zarządzaniu przestrzennym w kontekście planistycznym. Białystok: Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej.
61.Hambleton R., Savitch H., Stewart M. (2003). Globalism and local democracy: challenge and change in Europe and North America. New York: Palgrave Macmillan.
62.Hausner J. (red.) (1999). Komunikacja i partycypacja społeczna. Poradnik. Kraków: Małopolska Szkoła Administracji Publicznej Akademii Ekonomicznej.
63.Heinonen K., Strandvik T. (2007). Consumer responsiveness to mobile marketing. „International Journal of Mobile Communications” 5(6), s. 603–617. https://doi.org/10.1504/ IJMC.2007.014177
64.Hoehle H., Venkatesh V. (2015). Mobile application usability: Conceptualization and instrument development. „MIS Quarterly” 39(2), s. 435–472. https://doi.org/10.25300/ MISQ/2015/39.2.08
65.Hood C. (1991). A public management for all seasons? „Public Administration” 69(1), s. 3–19. https://doi.org/10.1111/j.1467-9299.1991.tb00779.x
66.Iabadex.pl (2023). IAB Polska/PwC AdEx. Pobrano z: https://iabadex.pl/ (dostęp: 1.10.2023).
67.Iab.Polska (2023). Raport Strategiczny „Internet 2022/2023. Pobrano z: https://raportstrategiczny. iab.org.pl/wp-content/uploads/2023/05/Raport-2023.pdf (dostęp: 20.09.2023).
68.Indahsari C., Raharja S. (2020). New Public Management (NPM) as an Effort in Governance. „Jurnal Manajemen Pelayanan Publik” 3, s. 73–81. https://doi.org/10.24198/jmpp.v3i2.25342
69.Ishida T. (2017). Digital city, smart city and beyond [w:] Proceedings of the 26th International Conference on World Wide Web Companion. https://doi.org/10.1145/3041021.3054710 Izdebski W. (2023). Definicje i podział GIS. Pobrano z: https://gisplay.pl/gis/definicje-gis. html (dostęp: 21.10.2023).
70.Jakubik K. (2019). Edukacja: Dziejowa misja integratorów. Porano z: https://crn.pl/wywiady- -i-felietony/edukacja-dziejowa-misja-integratorow/ (dostęp: 21.10.2023).
71.Järlehead J. (2020). Alphabet city: orthographic differentiation and branding in late capitalist cities. „Social Semiotics” 31(1), s. 14–35. https://doi.org/10.1080/10350330.2020.1810547
72.Johnson P., Sieber R. (2013). Situating the adoption of VGI by government [w:] D. Sui, S. Elwood, M. Goodchild (red.), Crowdsourcing geographic knowledge. Dordrecht: Springer, s. 65–81. https://doi.org/10.1007/978-94-007-4587-2_5
73.Kavaratzis M. (2009). Cities and their brands. Lessons from corporate branding. „Place Branding and Public Diplomacy” 5, s. 26–37. https://doi.org/10.1057/pb.2008.3
74.Kim S.C., Yoon D. (2014). Antecedents of mobile app usage among smartphone users. „Journal of Marketing Communications” 22(6), s. 653–670. https://doi.org/10.1080/13527266.2014.951065
75.Komisja Europejska (2023). Smart cities. Pobrano z: https://commission.europa.eu/eu-regional-and-urban-development/topics/cities-and-urban-development/city-initiatives/smart-cities_pl (dostęp: 16.09.2023).
76.Kos-Łabędowicz J., Urbanek A. (2017). Korzystanie z płatności bezgotówkowych w miejskim transporcie zbiorowym przez młodych konsumentów w świetle badań ankietowych. „Studia Ekonomiczne” 316, s. 123–135.
77.Kotler P. (1994). Marketing analiza planowanie wdrażanie i kontrola. Warszawa: Goebethner i Ska.
78.Kotler P., Asplun C., Rein I., Haider D. (1999). Marketing Places Europe. How to attract investments, industries, residents and vistors to cities, communities, regions and nations in Europe. London: Pearson Education.
79.Kożuch B., Sienkiewicz-Małyjurek K., Sułkowski Ł. (red.) (2021). Zarządzanie publiczne oparte na wartościach. Łódź: Wydawnictwo Społecznej Akademii Nauk.
80.Król K. (2022). Koncepcja smart SEO w zarządzaniu jakością serwisów internetowych jednostek administracji publicznej. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie.
81.Kuan-Yu C., Yu-Lun H. (2012). Mobile phone applications as innovative marketing tools for hotels. „The International Journal of Organizational Innovation” 5(2), s. 116–140.
82.Lalli M., Plöger W. (1991). Corporate Identity für Städt: Ergebnisse einer bundesweiten Gesamterhebung. „Marketing ZFP” 4, s. 237–248. https://doi.org/10.15358/0344-1369-1991-4-237
83.Laws E., Richins H., Agrusa J.F., Scott N. (2011). Tourist destination governance: Practice, theory and issues. Wallingford: CAB International.
84.Layne K., Lee J. (2001). Developing fully functional E-government: A four stage model. „Government Information Quarterly” 18, s. 122–136. https://doi.org/10.1016/S0740-624X(01)00066-1
85.Lee G., Raghu T.S. (2014). Determinants of mobile apps’ success: Evidence from the App Store market. „Journal of Management Information Systems” 31(2), s. 133–169. https://doi.org/10.2753/MIS0742-1222310206
86.Lombardi P., Giordano S., Farouh H., Yousef W. (2012). Modelling the smart city performance. „Innovation – The European Journal of Social Science Research” 25(2), s. 137–149. https://doi.org/10.1080/13511610.2012.660325
87.Lorens P. (2002). Przestrzenie tematyczne [w:] M. Kochanowski (red.), Przestrzeń publiczna miasta postindustrialnego. Gdańsk: Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej.
88.Lynch K. (1960). Image of the city. Cambridge–London: MIT Press.
89.Łuczak A. (2000). Istota tożsamości miasta. „Samorząd Terytorialny” 10, s. 46–53.
90.Łuczak A. (2001). Wizerunek miasta. „Samorząd Terytorialny” 1–2, s. 83–91.
91.Łuczak A. (2006). Wizerunek jako element strategii marketingowej miasta [w:] T. Markowski (red.), Marketing terytorialny. Warszawa: PAN KPZK.
92.Maciejewska A. (red.) (2018). Geoinformacja zmienia nasz świat. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii.
93.Markowski T. (red.) (2002). Marketing terytorialny. Warszawa: Komitet Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN.
94.Meffert H. (1989). Städtemarketing – Pflicht oder Kür? „Planung und Analyse” 8, s. 273–280.
95.Michałowski L. (2003). Turystyka i sposoby promocji miast. „Studia Regionalne i Lokalne” 4(14), s. 91–111.
96.Mollerup P. (2013). Marks of excellence. London: Phaidon Press.
97.Moore M.H. (1994). Public value as the focus of strategy. „Australian Journal of Public Administration” 53(3), s. 296–303. https://doi.org/10.1111/j.1467-8500.1994.tb01467.x
98.Moreno L., Martinez P. (2013). Overlapping factors in search engine optimization and web accessibility. „Online Information Review” 37(4), s. 564–580. https://doi.org/10.1108/ OIR-04-2012-0063
99.Neirotti, P., De Marco, A., Cagliano, A., Mangano, G., Scorrano, F. (2014). Current trends in smart cities initiatives: Some stylised facts. „Cities” 38, s. 25–36. https://doi.org/10.1016/j.cities.2013.12.010
100.Ngai E.W., Gunasekaran A. (2007). A review for mobile commerce research and applications. „Decision Support Systems” 43(3), s. 3–5. https://doi.org/10.1016/j.dss.2005.05.003
101.Niezgoda A. (2012). Popyt turystyczny – uwarunkowania i perspektywy rozwoju. „Ekonomiczne Problemy Usług” 82, s. 11–25.
102.Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 sierpnia 2019 r. W sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o ochronie danych osobowych. (n.d.). Pobrano z: https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20190001781 (dostęp: 20.09.2023).
103.Osborne D., Gaebler T. (1992). Reinventing government: How the entrepreneurial spirit is transforming the public sector. Reading: Addison-Wesley.
104.Osborne D., Gaebler T., Jankowski A. (1992). Rządzić inaczej. Poznań: Media Rodzina.
105.Parks W. (1957). Open government principle: Applying the right to know under the constitution. „George Washington Law Review” 26, 1.
106.Pröhl M. (1997). International strategies and techniques for future local government: practical aspects towards innovation and reform. Gütersloh: Bertelsmann Foundation Publishers.
107.Puhe M., Edelmann M., Reichenbach M. (2014). Integrated Urban E-ticketing for Public Transport and Touristic Sites Final Report on Application Concepts and the Role of Involved Stakeholders. Pobrano z: https://www.europarl.europa.eu/RegData/etudes/etudes/join/2014/513551/IPOL-JOIN_ET(2014)513551_EN.pdf (dostęp: 20.09.2023).
108.Pukas A. (2015). Badanie i kreowanie satysfakcji obywatela/klienta w administracji publicznej – Możliwości i ograniczenia. „Problemy Zarządzania, Finansów i Marketingu” 40, s. 289–299. https://doi.org/10.18276/pzfm.2015.40-24
109.Puron-Cid G., Luna D.E., Picazo-Vela S., Ramón Gil-Garcia J., Sandoval-Almazan R., Luna-Reyes L.F. (2022). Improving the assessment of digital services in government websites: Evidence from the Mexican State government portals ranking. „Government Information Quarterly” 39(1). https://doi.org/10.1016/j.giq.2021.101589
110.Rajca L. (2009). Koncepcja New Public Management a reformy samorządu terytorialnego wybranych państw Europy Zachodniej. „Studia Regionalne i Lokalne” 2(36), s. 72–87.
111.Ramaprasad A., Sánchez-Ortiz A., Syn T. (2017). A Unified Definition of a Smart City [w:] M. Janssen, K. Axelsson, O. Glassey, B. Klievink, R. Krimmer, I. Lindgren, P. Parycek, H.J. Scholl, D. Trutnev (red.), Electronic Government Springer International Publishing. Cham: Springer, s. 13–24. https://doi.org/10.1007/978-3-319-64677-0_2
112.Reddick C.G., Zheng Y. (2017). Determinants of citizens’ mobile apps future use in Chinese local governments. „Transforming Government: People, Process and Policy” 11(2), s. 213–225. https://doi.org/10.1108/TG-11-2016-0078
113.Rifkin J. (2003). Wiek dostępu. Nowa kultura hiperkapitalizmu, w której płaci się za każdą chwilę życia, Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie.
114.Rosa G. (2022). Travel decisions in Poland during the COVID-19 pandemic. „Procedia Computer Science” 207, s. 3097–3105. https://doi.org/10.1016/j.procs.2022.09.368
115.Rudewicz J. (2012). Wirtualne globusy, czyli GIS dla wszystkich. „Biuletyn Instytutu Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu” 20, s. 165–176.
116.Rudewicz J. (2020). Strategie równoważenia rozwoju ośrodków wojewódzkich w świetle analizy SWOT (Zastosowanie metody kwantyfikacji) [w:] M. Dutkowski (red.), Ośrodki wojewódzkie w Polsce – ujęcie alternatywne. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego.
117.Rudewicz J., Sala K. (2021). New professional competencies in the era of WEB 2.0 and 3.0 and the dissemination of ICT. „Entrepreneurship – Education” 17, s. 19–34. https://doi.org/10.24917/20833296.171.2
118.Rudolf W. (2016). Marketing terytorialny w ujęciu relacyjnym. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. https://doi.org/10.18778/8088-289-8
119.Rurański M., Niemczyk J. (2013). Współczesne instrumenty kształtowania wizerunku miasta na przykładzie Wrocławia. „Studia Miejskie” 11, s. 67–78.
120.Rykwert J. (2002). The seduction of place. The history and future of the city. New York: Vintage Books.
121.Sakowicz M. (2006). Marketing i public relations jednostek samorządu terytorialnego. Zarządzanie informacją w gminie – podejście strategiczne czy marketingowe? [w:] S. Michałowski, W. Micha (red.), Władza lokalna a media. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej.
122.Sekera J.A. (2016). The public economy in crisis. A call for a new public economics. Cham: Springer.
123.Shaheen S., Cohen A., Martin E. (2017). Smartphone app evolution and early understanding from a multimodal app user survey [w:] G. Meyer, S. Shaheen (red.), Disrupting mobility. Lecture notes in in mobility. Cham: Springer. https://doi.org/10.1007/978-3-319-51602-8_10
124.Shankar V., Balasubramanian S. (2009). Mobile marketing: A synthesis and prognosis. „Journal of Interactive Marketing” 23(2), s. 118–129. https://doi.org/10.1016/j.intmar.2009.02.002
125.Stanowicka-Traczyk A. (2008). Kształtowanie wizerunku miasta na przykładzie miast polskich. Bydgoszcz–Olsztyn: Oficyna Wydawnicza Branta.
126.Stanowicka-Traczyk A. (2007). Instrumenty strategii kształtowania wizerunku na przykładzie miast polskich. „Studia Regionalne i Lokalne” 3(29), s. 53–70.
127.Stawiarz P. (2022). Narzędzia public relations – po które warto sięgnąć? Pobrano z: https:// contentwriter.pl/narzedzia-public-relations/ (dostęp: 15.10.2023).
128.Stewart J., Walsh K. (1992). Change in the management of public services. „Public Administration” 70(4), s. 499–518.
129.Statcounter (2023). Search engine market share worldwide. Pobrano z: https://gs.statcounter. com/search-engine-market-share (dostęp: 15.10.2023).
130.Stoker G. (2003). Transforming local governance: From Thatcherism to New Labour. Houndmills: Palgrave Macmillan.
131.Supernat J. (2002). Funkcjonowanie samorządu terytorialnego. Propozycja metodologii badań [w:] A. Błaś (red.), Studia nad samorządem terytorialnym. Wrocław: Kolonia Limited.
132.Susanto T.D., Diani M.M., Hafidz I. (2017). User acceptance of e-government citizen report system (a case study of City113 app). „Procedia Computer Science” 124, s. 560–568. https://doi.org/10.1016/j.procs.2017.12.190
133.Suthar S. (2020). 11 chatbot trends to watch for in 2020. Pobrano z: https://acquire.io/blog/ chatbots-trends/ (dostęp: 15.10.2021).
134.Szromnik A. (2012). Marketing terytorialny. Miasto i region na rynku. Gdańsk: Wolters Kluwer.
135.Szromnik A. (2016). Marketing terytorialny. Gdańsk: Wolters Kluwer.
136.Śleszyński P. (red.) (2013), Wskaźniki zagospodarowania i ładu przestrzennego w gminach. Warszawa: PAN.
137.Tabaka A. (2021). Sterowana promocja miasta. O politycznym rodowodzie „Ptolemeuszowej Kalisii”. „Zeszyty Kaliskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk” 21, s. 138–166.
138.Tafesse W. (2021). The effect of app store strategy on app rating: The moderating role of hedonic and utilitarian mobile apps. „International Journal of Information Management” 57. https://doi.org/10.1016/j.ijinfomgt.2020.102299
139.Taylor D.G., Voelker T.A., Pentina I. (2011). Mobile application adoption by young adults: A social network perspective. „International Journal Of Mobile Marketing” 6(2), s. 60–70.
140.Thomas J. C., Streib G. (2003). The new face of government: citizen‐initiated contacts in the era of E‐Government. „Journal of Public Administration Research and Theory” 13(1), s. 83–102. https://doi.org/10.1093/jopart/mug010
141.Traunmüller R., Lenk K. (1996). New public management and enabling technologies [w:] N. Terashima, E. Altman, Advanced IT Tools. IFIP – The International Federation for information processing. Boston: Springer. https://doi.org/10.1007/978-0-387-34979-4_2
142.Turner A. (2006). Introduction to neogeography. Sebastopol: O’Reilly Media.
143.Urry J. (1990). Tourist Gaze. London: SAGE Publications.
144.Ustawa z dnia 6 września 2001 r. O dostępie do informacji publicznej. Pobrano: z: https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=wdu20011121198 (dostęp: 25.09.2023).
145.Wang G., Chen Q., Xu Z., Leng X. (2020). Can the use of government Apps shape citizen compliance? The mediating role of different perceptions of government. „Computers in Human Behavior” 106335.
146.Wheeler A. (2010). Kreowanie marki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
147.Wiktor J. (2001). Tożsamość i wizerunek – wyznaczanie roli przedsiębiorstwa w procesie komunikacji marketingowej [w:] A. Czubała, J. Wiktor (red.), Marketing u progu XXI wieku. Kraków: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej.
148.Wojciechowski J. (2008). Lokalizm: Dzisiaj. „Małopolska” 10, s. 50–63.
149.Wollmann H. (2004). Local government reforms in Great Britain, Sweden, Germany and France: between multi-function and single-purpose organisations. „Local Government Studies” 30(4), s. 639–665. https://doi.org/10.1080/0300393042000318030
150.Wójcicki M. (2013). Pojęcie, istota i formy partycypacji społecznej w procesie planowania przestrzennego. „Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna” 24, 169–183.
151.Wytyczne do wdrożenia standardów zarządzania satysfakcją klienta w urzędach administracji rządowej, publikacja w ramach projektu „Klient w centrum uwagi administracji”. Pobrano z: https://www.gov.pl/attachment/126f2b51-b5d0-4e04-9a70-5e4e46153613 (dostęp: 25.09.2023).
152.Zhou S., Zhang X., Liu J., Zhang K., Zhao Y. (2020). Exploring development of smart city research through perspectives of governance and information systems: a scientometric analysis using CiteSpace. „Journal of Science and Technology Policy Management” 11(4), s. 431–454. https://doi.org/10.1108/JSTPM-05-2019-0051
153.Znamierowski A. (2017). Heraldyka i weksylologia. Warszawa: Arkady.