Colloquia Theologica Ottoniana

Współczesny kryzys małżeństwa i rodziny, przejawiający się w nietrwałości małżeństw, a także w unikaniu ich legalizacji, znajduje zapowiedź już w pierwszych rozdziałach Księgi Rodzaju. Podobnie jak zawarte jest w nich przekonanie o możliwości pokonania każdego kryzysu dotyczącego jedności i nierozerwalności małżeństwa. Podstawą jednak tego musi być wymiar ontologiczny, decydujący o właściwym rozumieniu bytu ludzkiego przez szczególny rodzaj relacji mężczyzny do kobiety. Ponieważ na tym właśnie poziomie została ona zakłócona, a nawet zerwana przez grzech, również w tym wymiarze otwiera się na odkupienie. Przy czym jedność małżonków jest nie tylko wynikiem stwórczego działania Boga, ale też stanowi obraz Jego istoty oraz obraz Przymierza zawartego przez Boga z człowiekiem. Do pełni doprowadza to Przymierze – w takim samym sensie dopełniając jedność małżeńską – Jezus Chrystus w Misterium Paschalnym. Zawarte w ten sposób Nowe Przymierze wzbogaca małżeństwo, umacniając także właściwą mu jedność dzięki objawionej w Jezusie Chrystusie tajemnicy Trójcy Świętej. Przyjmujący na siebie ludzką naturę Syn Boży, pozostający także w jedności z Ojcem, wyznacza jedności mężczyzny i kobiety drogę do jedności właściwej Osobom Bożym. W pełni zrealizuje się ona w eschatologii. Niemniej już w doczesności jedność małżonków może być drogą do objawienia przez Boga tajemnicy swojego wewnętrznego życia. Podobnie jak małżeństwo chrześcijan jest obrazem miłości Chrystusa do Kościoła.