Ekonomiczne Problemy Turystyki

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Turystyki

ISSN: 1644-0501     eISSN: 2353-3188    OAI    DOI: 10.18276/ept.2017.1.37-07
CC BY-SA   Open Access   DOAJ

Lista wydań / nr 1 (37) 2017
Organizacja ruchu turystycznego w Parku Krajobrazowym Gór Żytawskich

Autorzy: Krzysztof Kołodziejczyk
Uniwersytet Wrocławski
Słowa kluczowe: Góry Żytawskie (Łużyckie) obszar chroniony szlaki turystyczne infrastruktura turystyczna ruch turystyczny
Data publikacji całości:2017
Liczba stron:15 (85-99)
Klasyfikacja JEL: L83 Z32 Z38
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Do jednych z najważniejszych aspektów zarządzania obszarami chronionymi należy odpowiednia organizacja ruchu turystycznego, która będzie godziła potrzeby ochrony przyrody z interesami turystów i stałych mieszkańców regionu. Zagadnienie to zostało w niniejszym artykule przedstawione na przykładzie Parku Krajobrazowego Gór Żytawskich leżącego w południowo-wschodnich Niemczech. Wskazano ośrodki rozrządowe ruchu turystycznego, przeanalizowano rolę szlaków turystycznych i komunikacji zbiorowej w kształtowaniu kierunków przemieszczania się turystów, a także zwrócono uwagę na integrację tego przygranicznego Parku z Republiką Czeską. Badany obszar jest bardzo intensywnie zagospodarowany, a szczególną rolę w organizacji ruchu turystycznego odgrywa wyjątkowo rozbudowana sieć pieszych szlaków turystycznych. Do potrzeb turystów nie w pełni dostosowana jest za to oferta transportu publicznego, co należy uznać za problem, biorąc pod uwagę duży ruch samochodowy i niedobór miejsc parkingowych
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Bajda-Gołębiewska, M. (2011). Szlaki turystyczne na obszarach chronionych. Economy and Management, 1, 57–69.
2.Chráněná krajinná oblast Lužické hory 1:25 000 (2015). Česká Lípa: Geodézie On Line.
3.Českosaské Švýcarsko, Šluknovsko: turistická mapa 1:40 000 (2015). Vizovice: SHOCart.
4.Dudziak, T., Potocki, J. (1995). Rozwój sieci szlaków turystycznych w Sudetach. Śląski Labirynt Krajoznawczy, 7, 99–118.
5.Fokt, K. (b.r.w.). Górne Łużyce w późnym średniowieczu (1346–1526). W: K. Fokt, Ł. Tekiela, W. Bena, D. Koreś, Vademecum historii Górnych Łużyc (s. 68–91). b.m.w.: Południowo-Zachodnie Forum Samorządu Terytorialnego „Pogranicze”.
6.Hřebenovka. Kammweg (2013). Liberec, Görlitz: Geoprint. http://www.kvg-zittau.de/fahrplaene/fahrplaene.htm (21.09.2016).
7.Kłopotowski, A. (2016). Drezno i Saksonia. Gliwice: Helion.
8.Kołodziejczyk, K. (2015). Wzorce zagospodarowania szlaków turystycznych w górach średnich na wybranych przykładach europejskich. Wrocław: Instytut Geografii i Rozwoju Regionalnego UWr.
9.Kołodziejczyk, K. (2017). Organizacja ruchu turystycznego w Parku Narodowym Czeska Szwajcaria. Folia Turistica, 43 (w druku).
10.Kondracki, J. (1978). Geografia fizyczna Polski. Warszawa: PWN.
11.Kowalczyk, A. (2009). Zagospodarowanie turystyczne obszarów chronionych (na przykładzie Afryki Południowej). Prace i Studia Geograficzne, 42, 15–58.
12.Kowalczyk, A., Derek, M. (2010). Zagospodarowanie turystyczne. Warszawa: PWN.
13.Kowalczyk, A., Kowalczyk, M., Kulczyk, S. (2010). Zagospodarowanie obszarów turystycznych zgodnie z ideą turystyki zrównoważonej. W: A. Kowalczyk (red.), Turystyka zrównoważona (s. 56–77). Warszawa: PWN.
14.Kurek, W. (2005). Turystyka na obszarach górskich Europy – wybrane zagadnienia. Kraków: Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej UJ.
15.Lehrpfade: Naturpark Zittauer Gebirge (b.r.w.). Großschönau: Naturpark Zittauer Gebirge.
16.Migoń, P. (2005). Regiony fizycznogeograficzne. W: J. Fabiszewski (red.), Przyroda Dolnego Śląska (s. 19–37). Wrocław: Oddział PAN we Wrocławiu.
17.Naturpark Zittauer Gebirge (2012). Großschönau: Gemeinde Großschönau.
18.Potocki, J. (2004). Rozwój zagospodarowania turystycznego Sudetów od połowy XIX w. do II wojny światowej. Jelenia Góra: Wyd. Turystyczne „Plan”.
19.Ptaszycka-Jackowska, D., Baranowska-Janota, M. (1989). Zasady korzystania z przyrodniczych obszarów chronionych. Warszawa: Instytut Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej.
20.Styperek, J. (2002). Linearne systemy penetracji rekreacyjnej, Poznań: Wyd. Naukowe Bogucki.
21.Warszyńska, J. (1990). Niemiecka Republika Demokratyczna. W: J. Warszyńska (red.), Regionalna geografia turystyczna świata: część I – Europa i ZSRR (s. 228–248). Kraków: Wyd. UJ.