Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

Cel – umiejętność poszukiwania i wykorzystania czynników produkcji oraz tworzenia efektywnych struktur zarządzania organizacją stanowią o przewadze konkurencyjnej przedsiębiorstw w gospodarce opartej na wiedzy. Jednym z faktorów tychże działań jest innowacyjność, której podstawowym etapem są prace badawczo-rozwojowe. Prowadzenie prac badawczo-rozwojowych jest zatem kluczowym elementem tworzenia gospodarki opartej na wiedzy. Uwzględniając powyższą korelację, należy wskazać zasadność interwencji sektora publicznego w tym zakresie. Celem artykułu jest wykazanie, że instrumenty finansowe stanowią efektywne narzędzie realizacji polityki innowacyjnej państwa, ze szczególnym uwzględnieniem funkcji stymulacyjnej podatku dochodowego. Metodologia – studia literatury, analiza porównawcza instrumentów finansowych w wybranych państwach członkowskich, interpretacja przepisów prawnych, opis mierników efektywności finansowych instrumentów wsparcia. Wynik – przy użyciu mierników innowacyjności gospodarek wskazano zasadność stosowania instrumentów finansowych jako narzędzia interwencji sektora publicznego w sektor prywatny oraz wykazano, że instrumenty finansowe zwiększają skłonność przedsiębiorstw do podejmowania prac badawczo-rozwojowych. Oryginalność – wskazano nie tylko na zasadność prowadzenia rozważań co do interwencjonizmu państwa w gospodarkę rynkową, ale także określono funkcję stymulacyjną podatku dochodowego jako efektywnego instrumentu wsparcia innowacyjności z uwagi na bezpośredni charakter podatków dochodowych.