Studia Językoznawcze

synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny


ISSN: 1730-4180     eISSN: 2353-3161    OAI    DOI: 10.18276/sj.2019.18-14
CC BY-SA   Open Access   ERIH PLUS

Issue archive / t. 18, 2019
Kilka uwag o tłumaczeniu portugalskiego fado na przykładzie pieśni Garras dos Sentidos

Authors: Nina Pielacińska ORCID
Uniwersytet Szczeciński, Szczecin
Keywords: przekład pieśni portugalskie poetyka semantyka
Data publikacji całości:2019
Page range:14 (205-218)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstract

The article concerns translations of Portuguese fado songs into the Polish language. The genre of fado is considered asymbol of the national identity and is one of the most typical elements of the Portuguese culture. The article contains an analysis of the first Polish translation of the poem Garras dos Sentidos written by the Portuguese writer Agustina Bessa-Luís. The analysis has been carried out in order to check whether the original text and its translation function in both cultures in the identical way and which elements of the text are essential to its proper reception. The article concentrates on such components of the structure of the work as versification, the arrangement of rhymes and semantic phenomena.
Download file

Article file

Bibliography

1.Bessa-Luis, Agustina. Garras dos Sentidos (Mísia, 1998).
2.Antoniewicz, Grażyna. „Bosa Królowa”. Dziennik Bałtycki. Kultura, 18.04.2005.
3.Antoniewicz, Grażyna. „Fatum – piosenki inspirowane portugalskim fado”. Dziennik Bałtycki. Kultura, 7.07.2010.
4.Balcerzan, Edward. „Poetyka przekładu artystycznego”. W: Literatura z literatury (strategie tłumaczy), red. Piotr Fast. Katowice: Wydawnictwo „Śląsk”, 1998, 17–31.
5.Barańczak, Stanisław. „Mały, lecz maksymalistyczny Manifest translatologiczny albo: Tłumaczenie się z tego, że tłumaczy się wiersze również w celu wytłumaczenia innym tłumaczom, iż dla większości tłumaczeń wierszy nie ma wytłumaczenia”. Teksty Drugie. Teoria literatury, krytyka, interpretacja, 3 (1990), 7–66.
6.Barańczak, Stanisław. „Przekład artystyczny jako «samoistny» i «związany» obiekt interpretacji (na przykładzie niektórych polskich tłumaczeń Gottfrieda Benna”. W: Z teorii i historii przekładu artystycznego, red. Jacek Baluch. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 1974, 47–74.
7.Bartmiński, Jerzy. „Wymowa w śpiewie”. W: Opuscula logopaedica: in honorem Leonis Kaczmarek, red. Jerzy Bartmiński. Lublin: Wydawnictwo UMCS, 1993, 226–231.
8.Bechara, Evanildo. Moderna Gramática Portuguesa. Rio de Janeiro: Nova Fronteira Participações S.A, 2009.
9.Darasz, Wiktor Jarosław. Mały przewodnik po wierszu polskim. Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego, 2003.
10.Dicionário da língua portuguesa: acordo ortográfico. Porto: Porto Editora, 2011.
11.García Lorca, Federico. Obras completas I, II, III, red. Arturo del Hoyo. Madrid: Aguilar, 1991.
12.Klave, Janina. Historia literatury portugalskiej – zarys. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1985.
13.Kristeva, Julia. Czarne słońce. Depresja i melancholia. Kraków: Universitas, 2007.
14.Nowikow, Wiaczesław. Fonetyka hiszpańska. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1992.
15.Pessoa, Fernando. Poesias Inéditas (1919–1930). Lisboa: Ática, 1990.
16.Pielacińska, Nina. Fenomen fado na przykładzie Polski. Poetyka i performance. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2018.
17.Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. Częstochowa: Edycja Świętego Pawła, 2009.
18.Starzycka, Maria Magdalena. „Fado”. W: Słownik rodzajów i gatunków literackich, red. Grzegorz Gazda, Słowinia Tynecka-Makowska. Kraków: Universitas, 2006, 244–246.
19.Śniedziewski, Piotr. Czarne słońca romantyków. Warszawa: Wydawnictwo Sic!, 2018.
20.Śniedziewski, Piotr. „Obraz czarnego słońca w wybranych utworach francuskich i polskich romantyków (rekonesans )”. Prace Polonistyczne, 70 (2015): 199–202.
21.Tokarski, Ryszard. Semantyka barw we współczesnej polszczyźnie. Lublin: Wydawnictwo UMCS, 2004.
22.Vieira, Nery Rui. “A Arte de Dizer”. W: Amália: Coração Independente, red. Clara Távora Vilar, Nuno Ferreira de Carvalho. Lisboa: Fundação Amália Rodrigues / Museu Colecção Berrado / Museu da Electricidade-Fundação EDP, 2009, 105–127.