1. | Bańkowski, Andrzej. Etymologiczny słownik języka polskiego. T. I–III. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. |
2. | Berlin, Brent, Paul Kay. Basic Color Terms: Their Universality and Evolution. Berkeley: University of California Press, 1969. |
3. | Doroszewski, Witold, red. Słownik języka polskiego. T. I–XI. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1958–1969. |
4. | Hildebrand, Magdalena, red. Minerały i kamienie szlachetne. Podręczny leksykon przyrodniczy. Tłum. Małgorzata Frączyk. Warszawa: Wydawnictwo Horyzont, 2002. |
5. | Komorowska, Ewa. Barwa w języku polskim i rosyjskim: rozważania semantyczne. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 2010. |
6. | Macademian Girl, „Lubię ludzi odważnych, bo bez eksperymentów nie ma mody”. Toronto: Magazyn Toruński. Dostęp 28.11.2016. http://toronto-magazyn.pl. |
7. | Madeja, Agnieszka. „Skąd pochodzą polskie nazwy kolorów”. Postscriptum Polonistyczne 2 (2010): 197–217. |
8. | Szymczak, Mieczysław, red. Słownik języka polskiego PWN. T. I–III. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996. |
9. | Tokarski, Ryszard. „Nazwa barwy i jej użycia prototypowe”. W: Opisać słowa, red. Andrzej Markowski, 202–221. Warszawa: Wydawnictwo „Elipsa” 1992. |
10. | Tokarski, Ryszard. Semantyka barw we współczesnej polszczyźnie. Lublin: Wydawnictwo UMCS, 2004. |
11. | Zaręba, Alfred. Nazwy barw w dialektach i historii języka polskiego. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1954. |