Acta Iuris Stetinensis

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Iuris Stetinensis


ISSN: 2083-4373     eISSN: 2545-3181    OAI    DOI: 10.18276/ais.2022.40-06
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  CEEOL  ERIH PLUS

Lista wydań / 4/2022 (40)
Klauzula generalna dobrych obyczajów jako jedna z przesłanek wykonywania czynności zawodowych przez radcę prawnego

Autorzy: Angelika Koman-Bednarczyk ORCID
Lubelska Akademia WSEI
Słowa kluczowe: dobre obyczaje klauzula generalna etyka zawodowa radca prawny
Data publikacji całości:2022
Liczba stron:14 (87-100)
Cited-by (Crossref) ?:
Liczba pobrań ?: 166

Abstrakt

Dobre obyczaje to konstrukcja normatywna klauzuli generalnej, która stanowi istotne zagadnienie z perspektywy Kodeksu etyki radcy prawnego i problematyki wykonywania zawodu radcy prawnego. Odsyłają one do niedookreślonych kryteriów i ocen pozaprawnych. Choć ze swej natury jest to nieostre i kontekstowe pojęcie, to odgrywa jednak istotną rolę w kształtowaniu właściwych postaw etycznych radcy prawnego. Obowiązek odkodowania dobrego obyczaju spoczywa na okręgowych sądach dyscyplinarnych, Wyższym Sądzie Dyscyplinarnym i na Rzeczniku Dyscyplinarnym. Czynności zawodowe podejmowane przez radcę prawnego niejednokrotnie prowadzą do pytań, w jaki sposób powinien on zachować się w konkretnej sytuacji. Głównym celem artykułu jest analiza klauzuli generalnej dobrych obyczajów w ujęciu teoretycznym i praktycznym w kontekście wykonywania czynności zawodowych przez radcę prawnego. W opracowaniu wykorzystano metody badawcze adekwatne do przyjętych założeń badawczych, tj. metodę analizy terminologiczno-pojęciowej, analizy formalno-dogmatycznej i analizy uzasadnień orzeczeń sądowych.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Arystoteles, Etyka nikomachejska, Warszawa 1982.
2.Cetnarowicz M., Zasady współżycia społecznego a dobre obyczaje, „Ius Novum” 2007.
3.Dźwigała G., Art. 32, w: T. Scheffler (red.), Kodeks Etyki Radcy Prawnego. Komentarz, Warszawa 2017.
4.Górski M., Art. 6, w: M. Król (red.), Etyka adwokacka i radcowska, Komentarz, orzecznictwo i kazusy, Warszawa 2016.
5.Janiszewska B., O potrzebie zmiany klauzuli zasad współżycia społecznego, „Studia Cywilistyczne” 1965, t. VI.
6.Justyński T., Nadużycie prawa w polskim prawie cywilnym, Kraków 2000.
7.Kopaczyński-Pieczniak K., Dobre obyczaje i zasady współżycia społecznego w prawie spółek handlowych, „Annales UMCS” 2016, vol. LXIII, nr 2.
8.Leszczynski L., Maroń G., Zasady prawa i generalne klauzule odsyłające w operatywnej wykładni prawa, „Annales UMCS, Sectio G” 2013, vol. 60, nr 2.
9.Leszczyński L., Dobre obyczaje zamiast zasad współżycia społecznego, „Rzeczpospolita” 1998, nr 25.
10.Leszczyński L., Generalne klauzule odsyłające – ujęcie teoretycznoprawne, „Annales UMCS” 2016, vol. 63, nr 2.
11.Leszczyński L., Maroń G., Pojęcie i treść zasad prawa i generalnych klauzul odsyłających. Uwagi prawnoporównawcze, „Annales UMCS, Sectio G” 2013, vol. 6, nr 1.
12.Leszczyński L., Praworządne stosowanie prawa a klauzule generalne, „Państwo i Prawo” 1989, z. 11.
13.Leszczyński L., Stosowanie generalnych klauzul odsyłających, Kraków 2001.
14.Leszczyński L., Tworzenie generalnych klauzul odsyłających, Lublin 2000.
15.Leszczyński L., Zmiany w prawie a klauzule generalne, „Annales UMCS” 1987, vol. 34.
16.Maroń G., Wstęp do prawoznawstwa, Rzeszów 2011.
17.Radwański Z., Zieliński M., Uwagi de lege ferenda o klauzulach słusznościowych w prawie prywatnym, „Przegląd Legislacyjny” 2001, nr 2.
18.Safjan M., Klauzule generalne w prawie cywilnym (przyczynek do dyskusji), „Państwo i Prawo” 1990, z. 11.
19.Scheffler T., Sobutka J., Art. 6, w: T. Scheffler (red.), Kodeks Etyki Radcy Prawnego. Komentarz, Warszawa 2017.
20.Stankiewicz R., O istocie zawodu radcy prawnego, „Przegląd Prawa i Administracji” 2020, nr 123.
21.Stelmachowski A., Klauzule generalne w prawie cywilnym, „Państwo i Prawo” 1965, z. 1.
22.Stoga K., w: A. Bereza (red.), Zawód radcy prawnego. Historia i zasady jego wykonywania, Warszawa 2015.
23.Szymczak M. (red.), Słownik języka polskiego PWN, A–K, Warszawa 1990.
24.Szymczak M. (red.), Słownik języka polskiego PWN, L–P, Warszawa 1990.
25.Trubalski A., Samorządy zawód zaufania publicznego na przykładzie samorządu radców prawnych. Perspektywa konstytucyjnoprawna, „Studia Iuridica Lublinensia” 2014, nr 21.
26.Wronkowska S., Ziembiński Z., Zarys teorii prawa, Poznań 2001.
27.Wróblewski J., Przepisy odsyłające, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Łódzkiego” 1964, z. 35.
28.Żurawik A., Dobre obyczaje a zwyczaje, zasady współżycia społecznego i dobra wiara: ujęcie teoretyczne, „Kwartalnik Prawa Publicznego” 2007, nr 7/4.
29.Żurawik A., Klauzula generalna „dobrych obyczajów” – ujęcie teoretyczne, „Ruch Prawniczy i Ekonomiczny i Socjologiczny” 2009, z. 1.