Acta Iuris Stetinensis

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Iuris Stetinensis


ISSN: 2083-4373    OAI    DOI: 10.18276/ais.2018.21-11
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  ERIH PLUS

Lista wydań / 1/2018 (21)
O (nie)istotności roli przebiegu przyczynowego w procesie obiektywnego i subiektywnego przypisywania sprawstwa skutkowego czynu zabronionego – uwagi na marginesie wyroku SA w Krakowie z dnia 1 marca 2016 roku, sygn. akt II AKa 202/15

Autorzy: Szymon Tarapata
Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego
Słowa kluczowe: przypisanie skutku zamiar ewentualny przebieg przyczynowy
Data publikacji całości:2018
Liczba stron:34 (213-246)
Cited-by (Crossref) ?:
Liczba pobrań ?: 768

Abstrakt

Artykuł dotyczy roli przebiegu przyczynowego w procesie obiektywnego oraz subiektywnego przypisania sprawstwa skutkowego czynu zabronionego. W tekście zaznaczono, że dla przypisania skutku wystarczające jest, by określone następstwo nastąpiło na takiej drodze, jaka była z perspektywy ex ante obiektywnie przewidywalna dla modelowego obywatela. Dodatkowo dla stwierdzenia umyślności w formie zamiaru ewentualnego nie jest konieczne, by sprawca w czasie czynu uświadamiał sobie, na jakiej konkretnie drodze wystąpi skutek. Wystarczające jest bowiem, by miał świadomość tego, że swym zachowaniem tworzy wysokie prawdopodobieństwo powstania określonego następstwa.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Bielski M., Kryteria obiektywnego przypisania skutku na tle współczesnej polskiej dogmatyki prawa karnego, w: Państwo prawa i prawo karne. Księga Jubileuszowa Profesora Andrzeja Zolla. Tom II, red. P. Kardas, T. Sroka, W. Wróbel, Warszawa 2012.
2.Bielski M., Naruszenie reguł ostrożności czy nadmierna ryzykowność zachowania jako właściwe kryterium prawnokarnego przypisania skutku, „Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych” 2004, nr 1.
3.Giezek J., Dynamika stanu świadomości sprawcy czynu zabronionego oraz jej wpływ na odpowiedzialność karną, w: Państwo prawa i prawo karne. Księga Jubileuszowa Profesora Andrzeja Zolla. Tom II, red. P. Kardas, T. Sroka, W. Wróbel, Warszawa 2012.
4.Giezek J., Strona podmiotowa czynu zabronionego a model i kryteria subiektywnego przypisania, w: Obiektywne oraz subiektywne przypisanie odpowiedzialności karnej, red. J. Giezek, P. Kardas, Warszawa 2016.
5.Giezek J., Świadomość sprawcy czynu zabronionego, Warszawa 2013.
6.Górowski W., Błąd co do znamienia typu czynu zabronionego, Kraków 2009, niepublikowana rozprawa doktorska.
7.Hart L.A., Honore A.M., Causation in the Law, Oxford 1959.
8.Herring J., Criminal Law, New York 2007.
9.Kardas P., O relacjach między strukturą przestępstwa a dekodowanymi z przepisów prawa karnego strukturami normatywnymi, „Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych” 2012, nr 4.
10.Małecki M., Kryteria przypisania zamiaru wynikowego (uwagi na marginesie wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 29 kwietnia 2013 r., II AKa 62/13), „Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych” 2013, nr 3.
11.Pohl Ł., Błąd co do okoliczności stanowiącej znamię czynu zabronionego w polskim prawie karnym, Poznań 2013.
12.Rodzynkiewicz M., Modelowanie pojęć w prawie karnym, Kraków 1998.
13.Tarapata S., Negatywne przesłanki przypisania sprawstwa przestępstwa skutkowego w kontekście subiektywnych elementów odpowiedzialności karnej – zagadnienia wybrane, w: Obiektywne oraz subiektywne przypisanie odpowiedzialności karnej, red. J. Giezek, P. Kardas, Warszawa 2016.
14.Tarapata A., Z problematyki ustalania zamiaru ewentualnego, tożsamości czynu i kryteriów przypisania skutku. Uwagi na marginesie wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 29 kwietnia 2013 r., II AKa 62/13, „Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych” 2015, nr 4.
15.Wolter W., Funkcja błędu w prawie karnym, Warszawa 1965.
16.Wróbel W., Zoll A., Polskie prawo karne. Część ogólna, Kraków 2013.
17.Zoll A., w: Kodeks karny. Cześć ogólna. Tom I. Komentarz do art. 1–52, red. W. Wróbel, A. Zoll, Warszawa 2016.