Abstrakt
Artykuł jest przeglądem książki Próba bólu. O wierszach Joanny Pollakówny Wojciecha Kudyby, wydanej w 2016 roku, która stanowi wnikliwą analizę lirycznej twórczości zmarłej w 2002 roku poetki. Autor Próby bólu to poeta i historyk sztuki, profesor w Katedrze Literatury Współczesnej Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, zajmujący się badaniem tekstów literackich. Twórczość poetki Kudyba odczytuje jako rodzaj liryki bólu, osobisty zapis doświadczenia cierpienia. Klucz interpretacyjny, jakim posługuje się autor, to poetyka doświadczenia i w tym kontekście analizuje twórczość poetki, zmagającej się z bólem i cierpieniem wywołanym nieuleczalną chorobą. Kudyba usytuował temat bólu w samym centrum twórczości Pollakówny, wskazując, że najwyrazistszą cechą podmiotu jej wierszy jest ból alienacji, poczucie wyrwania ze swojego świata. Autor próbuje odpowiedzieć na pytania: czym właściwie jest pisanie dla Pollakówny, jaką funkcję pełni artystyczny proces kreacji i jaką rolę odgrywa w jej przeżywaniu choroby, a w swojej analizie posługuje się takimi terminami, jak poezja autobiograficzna i trauma.