Acta Politica Polonica

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Politica


ISSN: 2451-0432    OAI    DOI: 10.18276/ap.2018.46-02
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  ERIH PLUS

Lista wydań / 4/2018 (46)
Pozycja brytyjskiego szefa rządu w ramach rdzenia egzekutywy oraz kilka uwag na temat praktyki koalicyjnej z lat 2010–2015

Autorzy: Paweł Topór
Słowa kluczowe: brytyjski premier rdzeń egzekutywy koalicja 2010–2015 Gabinet system komitetowy
Data publikacji całości:2018
Liczba stron:17 (15-31)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Od końca II wojny światowej aż do 2010 roku rządy w Zjednoczonym Królestwie sprawowała jedna z dwóch najważniejszych partii – Partia Konserwatywna lub Partia Pracy. Na takim gruncie stworzono szereg praktyk i wzorców, które kształtowały sposób działania niemal wszystkich najważniejszych organów ustrojowych. Dotyczyło to również premiera, który – właśnie ze względu na jednopartyjność – mógł kontrolować niemalże w pełni pracę sieciowej egzekutywy. Rządy koalicji z lat 2010–2015 w sposób oczywisty zakwestionowały ten fakt – ówczesny premier musiał dzielić się władzą ze środowiskiem, na które nie miał bezpośredniego wpływu. Artykuł ma dwa cele. Pierwszym jest przyjrzenie się standardowej pozycji brytyjskiego szefa rządu w ramach rdzenia egzekutywy (core executive). Drugi to opis rozwiązań koalicyjnych, które miały wpływ na funkcjonowanie premiera w ramach rządu. W tym celu zostaną przedstawione trzy kwestie: 1) relacje z partią lub partiami, które tworzą większość parlamentarną; 2) zasady systemu komitetowego i wpływ premiera na tę strukturę oraz 3) funkcja Kancelarii Gabinetu (the Cabinet Office) jako głównego organu doradczego i strategicznego szefa rządu.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Barnett, H. (2002). Constitutional and Administrative Law. London: Cavendish Publishing.
2.Bennister, M., Heffernan, R. (2012). Cameron as Prime Minister. The Intra-Executive Politics of Britain’s Coalition Government. Parliamentary Affairs, 4 (65), 778–801. DOI: 10.1093/pa/gsr061.
3.Bevir, M., Rhodes R.A.W. (2006). Prime Ministers, Presidentialism and Westminster Smokescreens. Political Studies, 4 (54), 671–690. DOI: 10.1111/j.1467-9248.2006.00632.x.
4.Blick, A. (2016). Constitutional Implications of the Fixed-Term Parliaments Act 2011. Parliamentary Affairs, 1 (69), 19–35. DOI: 10.1093/pa/gsv004.
5.Burch, M., Holliday, I. (1999). The Prime Minister’s and Cabinet Offices. An Executive Office in All But Name. Par¬liamentary Affairs, 1 (52), 32–45. DOI: 10.1093/pa/52.1.32.
6.Coalition Agreement (2010). Coalition Agreement for Stability and Reform. Pobrane z: www.gov.uk/government/uplo¬ads/system/uploads/attachment_data/file/78978/coalition-agreement-may-2010_0.pdf (2.05.2018).
7.Cabinet Office (2010). Guide to Cabinet and Cabinet Committees. Pobrane z: http://webarchive.nationalarchives.gov.uk/20120305171808/http://www.cabinetoffice.gov.uk/sites/default/files/resources/cabinet-committees.pdf (3.05.2018).
8.Cabinet Office (2011). The Cabinet Manual. A Guide to Laws, Conventions and Rules on the Operation of Govern¬ment. Pobrane z: www.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/60641/cabinet-manual. pdf (3.05.2018).
9.Cabinet Office (2018). Ministerial Code. Pobrane z: www.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_ data/file/672633/2018-01-08_MINISTERIAL_CODE_JANUARY_2018__FINAL___3_.pdf (8.05.2018).
10.Dorey, P., Garnett, M. (2016). The British Coalition Government, 2010–2015. A Marriage of Inconvenience. London: Palgrave Macmillan.
11.Dunleavy, P., Rhodes, R.A.W. (1990). Core Executive Studies in Britain. Public Administration, 1 (68), 3–28. DOI: 10.1111/j.1467-9299.1990.tb00744.x.
12.Gebethner, S. (1967). Rząd i opozycja JKM w systemie politycznym Wielkiej Brytanii. Warszawa: Książka i Wiedza.
13.GOV (2018). Pobrane z: www.gov.uk/government/organisations/cabinet-office/about (22.05.2018).
14.Grzybowski, K. (1946). Demokracja angielska. Kraków: Spółdzielnia Wydawnicza Czytelnik.
15.Heffernan, R. (2003). Prime Ministerial Predominance? Core Executive politics in the UK. The British Journal of Politics and International Relations, 3 (5), 347–372. DOI: 10.1111/1467-856X.00110.
16.Heffernan, R. (2005). Exploring (and Explaining) the British Prime Minister. The British Journal of Politics and Inter¬national Relations, 4 (7), 605–620. DOI: 10.1111/j.1467-856X.2005.00203.x.
17.Hennessy, P. (2007). From Blair to Brown. The Condition of British Government. The Political Quarterly, 3 (78), 344–352. DOI: 10.1111/j.1467-923X.2007.00863.x.
18.Jones, G.W. (1985). The Prime Minister’s Power. W: A. King (red.), The British Prime Minister (s. 195–220). London: Macmillan Education.
19.Kirkup, J., Thornton, S. (2017). ‘Everyone Needs a Willie’. The Elusive Position of Deputy to the British Prime Minister. British Politics, 4 (12), 492–520. DOI: 10.1057/bp.2015.42.
20.Łukaszewski, M. (2014). W kierunku skandynawskiego modelu monarchii parlamentarnej? Zmiany w brytyjskim pra¬wie konstytucyjnym wobec Fixed-Term Parliaments Act 2011. Przegląd Prawa Konstytucyjnego, 6 (22), 29–54. DOI: 10.15804/ppk.2014.06.02.
21.National Audit Office (2014). The Centre of Government, Report by the Comptroller and Auditor General. Pobrane z: www.nao.org.uk/wp-content/uploads/2014/06/The-centre-of-government.pdf (20.05.2017).
22.National Audit Office (2013). Integration across Government. Report by the Comptroller and Auditor General. Pobrane z: www.nao.org.uk/wp-content/uploads/2013/03/10091-001_Integration-across-government.pdf (22.05.2017).
23.Rhodes, R.A.W. (1995). From Prime Ministerial Power to Core Executive. W: P. Dunleavy, R.A.W. Rhodes (red.), Prime Minister, Cabinet and Core Executive (s. 11–37). London: Macmillan Press.
24.Riddel, P. (2015). The Coalition and Executive. W: A. Seldon, M. Finn (red.), The Coalition Effect, 2010–2015 (s. 113– 135). Cambridge: Cambridge University Press.
25.Smith, M.J. (2003). The Core Executive and the Modernization of Central Government. W: R. Dunleavy, A. Gamble, R. Heffernan, G. Peel (red.), Developments in British Politics 7 (s. 60–81). New York: Palgrave Macmillan.
26.Smith, M.J. (1999). The Core Executive in Britain. London: Macmillan Press.
27.Stembrowicz, J. (1982). Rząd w systemie parlamentarnym. Warszawa: PWN.
28.Turpin, C., Tomkins, A. (2011). British Government and the Constitution. Text and Materials. Cambridge: Cambridge University Press.
29.Urbaniak, K. (2008). Formowanie rządu w Wielkiej Brytanii. Wybrane problemy teorii i praktyki. W: T. Mołdawa, J. Szymanek (red.) Parlament, prezydent, rząd. Zagadnienia konstytucyjne na przykładach wybranych państw (s. 175–197). Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa.
30.Wieciech, T. (2013). Rozwiązanie parlamentu w Wielkiej Brytanii na podstawie ustawy o kadencji parlamentarnej z 2011 r. Przegląd Sejmowy, 3 (116), 79–84.