Autobiografia Literatura Kultura Media


ISSN: 2353-8694    OAI    DOI: 10.18276/au.2016.1.6-03
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  ERIH PLUS

Lista wydań / nr 1 (6) 2016
(Auto)biografia jako materiał w badaniach historii równouprawnienia kobiet. Przyczynek do dyskusji

Autorzy: Maciej Duda
Uniwersytet Szczeciński
Słowa kluczowe: emancypanci (auto)biografie historia męskości mężczyźni
Data publikacji całości:2016
Liczba stron:13 (25-37)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

W artykule zanalizowany został mechanizm wykorzystania przekazów autobiograficznych oraz biograficznych dotyczących polskich mężczyzn wspierających ruchy emancypacji kobiet w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku. Autor porównuje różne przekazy na temat biografii Benedykta Dybowskiego, Kazimierza Kelles-Krauzego, Ludwika Krzywickiego i Ignacego Radlińskiego. Analiza pokazuje, w jaki sposób mężczyźni wspierający emancypację kobiet przedstawiani są przez historyków, którzy budując ich obraz, wykorzystują zarówno przekazy autobiograficzne, anegdoty, jak i przekazy beletryzowane, i zestawiają je z ideami zawartymi w pismach publicystycznych wymienionych autorów. W ujawnionych przekazach literatura dokumentu osobistego weryfikować ma oficjalnie głoszone przez mężczyzn poglądy proemancypacyjne. Analizowany mechanizm rozliczania autorów z niezgodności głoszonych tez i ich życia prywatnego/rodzinnego opiera się na naiwnym zrównaniu lektury przekazów autobiograficznych, biografizujących oraz publicystycznych.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Borkowska, Grażyna. Cudzoziemki. Studia o polskiej prozie kobiecej. Warszawa: IBL PAN Wydawnictwo, 1996.
2.Brzęk, Gabriel. Benedykt Dybowski. Życie i twórczość. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1981.
3.Duda, Maciej. „Pamiętnik Odo Bujwida. Po/między życiem i męskością”. W: Autobiografie (po) graniczne, red. T. Czerska, I. Iwasiów, 221–240. Kraków: Universitas, 2016.
4.Dybowski, Benedykt. O kwestii tak zwanej „kobiecej” ze stanowiska nauk przyrodniczych. Lwów: Księgarnia Polska, 1897.
5.Filipiak, Izabela. Obszary odmienności. Rzecz o Marii Komornickiej. Gdańsk: słowo/obraz terytoria, 2007.
6.Fuszara, Małgorzata. „Niekonsekwentny feminista czy niekonsekwentny antyfeminista? Krzywicki jako badacz społecznej i ekonomicznej sytuacji kobiet”. W: Wizjoner i realista. Szkice o Ludwiku Krzywickim, red. nauk. Józefa Hrynkiewicz, 165–185. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2012.
7.Gawin, Magdalena. „Historie intymne. Codzienność warszawianek doby fin de siècle’u”. W: Metamorfozy społeczne 2. Badania nad dziejami społecznymi XIX i XX w., red. nauk. Janusz Żarnowski. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, Instytut Historii PAN, 2007.
8.Gawin, Magdalena. Spór o równouprawnienie kobiet (1864–1919). Warszawa: Wydawnictwo Neriton Instytut Historii PAN, 2015.
9.Krzywicka, Irena. Wyznania gorszycielki. Warszawa: Czytelnik, 1995. Skucha, Mateusz. Ładni chłopcy i szalone. Męskość i kobiecość w późnym pisarstwie Józefa Ignacego Kraszewskiego. Kraków: Collegium Columbinum, 2014.
10.Szpakowska, Małgorzata. „Wiadomości Literackie” prawie dla wszystkich. Warszawa: W.A.B., 2012.
11.Walczewska, Sławomira. Damy, rycerze, feministki. Kobiecy dyskurs emancypacyjny w Polsce. Kraków: Wydawnictwo eFKa, 1999.