1. | Banasiuk, Tomasz, Agnieszka Graff. „Fałszerstwo Wilkomirskiego: trauma jako konwencja kulturowa i narracyjna”. W: Stosowność i forma. Jak opowiadać o Zagładzie?, red. Michał Głowiński, Katarzyna Chmielewska, Katarzyna Makaruk, 387–404. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, 2005. |
2. | Hirsch, Marianne. „Pokolenie postpamięci”. Tłum. Mateusz Borowski, Małgorzata Sugiera. Didaskalia. Gazeta Teatralna 105 (2011): 28–36. |
3. | Kędziak, Maciej. „Monika Sznajderman: jak pogodzić się z tym, że dziesięcioletni chłopiec jedzie do Treblinki?”. Magazyn O!Kultura, 25.11.2016. Dostęp 18.04.2018. http://ksiazki.onet.pl/ monika-sznajderman-jak-pogodzic-sie-z-tym-ze-dziesiecioletni-chlopiec-jedzie-do/hwl2xz. |
4. | Michałowska, Marianna. „Sztuka dokumentu – fotografia i trauma”. Teksty Drugie 4 (2003): 160–171. |
5. | Pollack, Martin. Wstęp do Fałszerze pieprzu, Monika Sznajderman, 7–13. Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2016. |
6. | Ricoeur, Paul. Pamięć, historia, zapomnienie. Tłum. Janusz Margański. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, 2000. |
7. | Sobolewska, Joanna. „Polski węzeł”. Polityka, 6.12.2016. Dostęp 18.04.2018. http://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kultura/ksiazki/1685392,1,recenzja-ksiazki-monika-sznajdermanfalszerze-pieprzu-historia-rodzinna.read. |
8. | Sontag, Susan. O fotografii. Tłum. Sławomir Magala. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1986. |
9. | Sznajderman, Monika. Fałszerze pieprzu. Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2016. |
10. | Urbański, Konrad. „Fałszerze pieprzu. Historia rodzinna” – M. Sznajderman – recenzja. Dostęp 18.04.2018. http://historia.org.pl/2017/05/11/falszerze-pieprzu-historia-rodzinna-m--sznajderman-recenzja/. |
11. | Wapińska, Malwina. „Sznajderman: Trzeba trzymać się życia, nie myśleć o sukcesie”. Gazeta Prawna, 25.12.2016. Dostęp 18.04.218. http://kultura.gazetaprawna.pl/artykuly/1004698,monika-sznajderman-wywiad-czarne.html. |