Colloquia Germanica Stetinensia

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Colloquia Germanica Stetinensia


ISSN: 2450-8543     eISSN: 2353-317X    OAI    DOI: 10.18276/cgs.2018.27-08
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  ERIH PLUS  DOAJ

Lista wydań / nr 27
Zu syntaktischen Aspekten der deutschen Rechtssprache im Vergleich mit der polnischen Rechtssprache
(O aspektach składniowych w niemieckim języku prawa w porównaniu z polskim językiem prawa)

Autorzy: Małgorzata Osiewicz-Maternowska ORCID
Wydział Filologiczny Uniwersytet Szczeciński
Słowa kluczowe: język prawa składnia spółka jawna
Data publikacji całości:2018
Liczba stron:14 (135-148)
Cited-by (Crossref) ?:
Liczba pobrań ?: 817

Abstrakt

Artykuł zawiera analizę wybranych aspektów składniowych niemieckiego języka prawa oraz porównanie z jego polskim odpowiednikiem. Szczegółowemu badaniu poddano teksty paralelne w obu językach: analiza dotyczy rozdziałów na temat spółki jawnej prawa handlowego w kodyfikacjach obu systemów prawnych. Ze względu na to, że instytucja ta uregulowana została w Niemczech i w Polsce w podobny sposób, można było dokonać porównania na płaszczyźnie składniowej. Na tej podstawie stwierdzono, że składnię tekstów prawnych w języku niemieckim charakteryzują zdania złożone, które często zawierają wtrącone zdania względne. Stosuje się również wiele form nominalnych i konstrukcje strony biernej lub jej formy zastępcze oraz zdania bezokolicznikowe z „zu”. W polskim języku prawnym dominują zdania proste rozwinięte, a dania złożone często, tak jak w języku niemieckim, zawierają wtrącone zdania względne i formy bezosobowe. Na podstawie przeprowadzonej analizy można stwierdzić, że oba języki prawa, zarówno niemiecki, jak i polski, charakteryzuje wykorzystanie podobnych konstrukcji składniowych.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Conrad, Rudi. Kleines Wörterbuch sprachwissenschaftlicher Ausdrücke. Hanau: Verlag Werner Dausien, 1984.
2.DUDEN. Grammatik der deutschen Gegenwartssprache. 6. Aufl. Mannheim: Dudenverlag, 1998.
3.Eisenberg, Peter. Grundriss der deutschen Grammatik. Bd. 2: Der Satz. Stuttgart, Weimar: Verlag J. B. Metzler, 2013.
4.Handelsgesetzbuch vom 10. Mai 1897 (BGBl. I S. 2745).
5.Kalina-Prasznic, Urszula, Ryszard Balicki, Bogusław Banaszak, Marek Bojarski, Włodzimierz Gromski, Andrzej Huchla, Jerzy Jacyszyn, Julian Jezioro, Jan Jeżewski, Tadeusz Kuczyński, Janina Elżbieta Kundera, Maciej Lis, Marek Maciejewski, Elwira Marszałkowska-Krześ, Andrzej Pakuła, Helena Pławucka, Artur Preisner, Mirosław Sadowski, Tomasz Scheffler, Anna Śmigaj (Hg.). Encyklopedia prawa. Warszawa: C.H. BECK, 2007.
6.Kierzkowska, Danuta. Tłumaczenie prawnicze. Warszawa: Wydawnictwo TEPIS, 2002.
7.Kilian, Alina. Słownik języka prawniczego i ekonomicznego. Wörterbuch der Rechts- und Wirtschaftssprache. Warszawa: C.H. BECK, 2002.
8.Lewandowski, Jan. „Język polski dla tłumaczy”. In: Lingua Legis 2 (1995): 78–100.
9.Polański, Kazimierz/ Jurkowski, Marian/ Karolak, Stanisław/ Laskowski, Roman/ Lewicki, Andrzej Maria/ Saloni, Zygmunt (Hg.). Encyklopedia językoznawstwa ogólnego. 3. Aufl. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo, 2003.
10.Sander, Gerald G. Deutsche Rechtssprache. Ein Arbeitsbuch. Tübingen: A. Francke Verlag, 2004.
11.Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. 2017, poz. 1577).
12.Wróblewski, Bronisław. Język prawny i prawniczy. Kraków: PAU, 1948.