Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

ISSN: 2450-7741     eISSN: 2300-4460    OAI    DOI: 10.18276/frfu.2016.4.82/1-18
CC BY-SA   Open Access 

Lista wydań / 4/2016
Zadłużenie a działalność innowacyjna w małych i średnich przedsiębiorstwach

Autorzy: katarzyna Prędkiewicz
Słowa kluczowe: struktura kapitału innowacje asymetria informacji
Data publikacji całości:2016
Liczba stron:12 (211-222)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Cel – Celem artykułu jest zweryfikowanie, w jakim zakresie innowacyjność przedsiębiorstw wpływa na ich zadłużenie odsetkowe. W pierwszej kolejności analizowano, czy istnieje związek pomiędzy zadeklarowaną strategią w zakresie innowacyjności a zadłużeniem. Następnie testowano hipotezę, iż innowacje technologiczne (produktowe i procesowe) mogą wpłynąć na strukturę kapitału, natomiast innowacje nietechnologiczne (marketingowe i organizacyjne) są wobec niej neutralne. Metodologia badania – Badania oparto o połączone dane pozyskane z bazy Amadeus oraz przeprowadzone wywiady w 409 przedsiębiorstwach. Dane finansowe uzupełniono zatem o informacje w zakresie aktywności innowacyjnej. Weryfikacja hipotez została oparta o KMNK. Jako zmienną objaśnianą przyjęto wskaźnik zadłużenia odsetkowego. Zmienne objaśniające zostały wybrane w oparciu o wcześniej przeprowadzone badania własne. Innowacyjność ujęto w modelach na dwa sposoby. Po pierwsze, przyjęto jako miernik innowacyjności deklarację w zakresie stosunku firmy do innowacji, przy czym przedsiębiorstwa miały do wyboru trzy opcje: strategię neutralną, „okazjonalną” i proinnowacyjną. Innym sposobem charakterystyki innowacyjności przedsiębiorstw były informacje o wprowadzonych w ostatnich 36 miesiącach innowacjach produktowych, procesowych, organizacyjnych oraz marketingowych („metodologia Oslo”). Wynik – Stworzony model potwierdził, że przedsiębiorstwa niewprowadzające innowacji na rynek w większym stopniu wykorzystują dług odsetkowy w swojej działalności (lub też mają lepszy dostęp do kapitału obcego) niż firmy o strategii proinnowacyjnej. W zakresie wpływu poszczególnych typów innowacji, stwierdzono, że jedynie innowacje produktowe, a ściślej wprowadzenie na rynek nowego produktu, mają wpływ na wykorzystanie długu odsetkowego, natomiast innowacje nietechnologiczne są neutralne w tym obszarze. Oryginalność/wartość – Potwierdzono, że obok klasycznych czynników, również aktywność innowacyjna ma wpływ na strukturę kapitału przedsiębiorstw. Badania potwierdziły, że przede wszystkim wpływ ten występuje w zakresie wprowadzenia na rynek nowego produktu, co wiąże się z najwyższym ryzykiem i prowadzi do wzrostu asymetrii informacji pomiędzy przedsiębiorstwem a potencjalnymi kapitałodawcami. Instrumenty w zakresie wspierania działalności innowacyjnej powinny zatem być dedykowane głównie firmom wprowadzającym zupełnie nowe produkty na rynek i powinny prowadzić do złagodzenia skutków asymetrii informacji. Natomiast zmiany procesu produkcyjnego, czy ulepszenie produktu, a także zmiana sposobu świadczenia usług, w świetle przeprowadzonych badań pozostają bez wpływu na strukturę kapitału.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Ács Z.J., Audretsch D.B. (2003). Handbook of Entrepreneurship Research: An Interdisciplinary Survey and Introduction. Springer Science & Business Media.
2.Bartoloni E. (2011). Capital structure and innovation: causality and determinants. Empirica, 40 (1), 111–151.
3.Boocock G., Woods M. (1997). The Evaluation Criteria used by Venture Capitalists: Evidence from a UK Venture Fund. International Small Business Journal, 16 (1), 36–57.
4.Bradley M., Jarrell, G.A., Kim E. (1984). On the existence of an optimal capital structure: Theory and evidence. The Journal of Finance, 39 (3), 857–878.
5.Brennan M.J., Schwartz E.S. (1978). Corporate income taxes, valuation, and the problem of optimal capital structure. Journal of Business, 51 (1), 103–114.
6.DeAngelo H., Masulis R.W. (1980). Optimal capital structure under corporate and personal taxation. Journal of Financial Economics, 8 (1), 3–29. DOI:10.1016/0304-405X(80)90019-7.
7.Freel M.S. (2006). Are Small Innovators Credit Rationed? Small Business Economics, 28 (1), 23–35.
8.Hogan T., Hutson E. (2005). Capital structure in new technology-based firms: Evidence from the Irish software sector. Global Finance Journal, 15 (3), 369–387.
9.Lee N., Sameen H., Cowling M. (2015). Access to finance for innovative SMEs since the financial crisis. Research Policy, 44 (2), 370–380.
10.Mortensen P.S., Bloch C.W. (2005). Oslo Manual-Guidelines for collecting and interpreting innovation data. OECD.
11.Myers S.C. (1984). The Capital Structure Puzzle. The Journal of Finance, 39 (3), 574–592.
12.Myers S.C., Majluf N.S. (1984). Corporate financing and investment decisions when firms have information that investors do not have. Journal of Financial Economics, 13 (6), 187–221. DOI:10.1016/0304-405X(84)90023-0.
13.Prędkiewicz K. (2012). Limity inwestycyjne funduszy Venture Capitals i aniołów biznesu. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 271, 160–169.
14.Prędkiewicz K., Prędkiewicz P. (2015a). Determinants of capital structure of enterprises – evidence from Poland. Financial Management of Firms and Financial Institutions. Proceedings, 996–1004.
15.Prędkiewicz K., Prędkiewicz P. (2015b). Need for external capital for innovative SMEs in Europe and application success rate. Artykuł wygłoszony na konferencji „Research in Entrepreneurship and Small Business XXIX”. Zagrzeb, Chorwacja.
16.Stiglitz J.E., Weiss A. (1981). Credit rationing in markets with imperfect information. The American Economic Review, 71 (3), 393–410.
17.Ughetto E. (2008). Does internal finance matter for R&D? New evidence from a panel of Italian firms. Cambridge Journal of Economics, 32 (6), 907–925.