Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

Cel – Niniejsza publikacja ma zadanie prezentację relacji pomiędzy portfelami leżącymi na granicy efektywnej z portfelem zbudowanym przy użyciu miary Fostera-Harta. Celem pochodnym pracy jest wskazanie kierunku dalszych badań skupionych wokół tej miary w kontekście redukcji ryzyka inwestycyjnego. Metodologia badania – W publikacji wykorzystano literaturę z obszaru zarządzania portfelami, a także dane hipotetyczne, które stanowią bazę dla rozważań o charakterze teoretycznym. W pracy zastosowano metody analityczne obejmujące metodę programowania liniowego. Wynik – Na podstawie portfela zbudowanego w oparciu o miarę Fostera-Harta i opracowanej granicy efektywnej stwierdzono, że miarę tą cechuje zupełnie odmienne podejście do zarządzania portfelami w stosunku do modelu Markowitza. Przejawia się to głównie w sposobie pomiaru ryzyka, oraz jego interpretacji i budowie portfeli. Oryginalność/wartość – Opracowano sposób budowy portfela używając miary Fostera-Harta a także pokazano jego relację z portfelami efektywnymi skonstruowanymi w oparciu o model Markowitza. Takiej prezentacji w literaturze nie można odnaleźć. Przedstawione analizy mają więc wartość poznawczą i praktyczną.