Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

ISSN: 2450-7741     eISSN: 2300-4460    OAI    DOI: 10.18276/frfu.2016.4.82/2-22
CC BY-SA   Open Access 

Lista wydań / 4/2016
Szacowanie kosztu kapitału własnego spółek górniczych z zastosowaniem modelu D-CAPM

Autorzy: Robert Ranosz

Barbara Kowal
Słowa kluczowe: koszt kapitału górnictwo beta dolnostronne D-CAPM
Data publikacji całości:2016
Liczba stron:8 (271-278)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Niniejszy artykuł poświęcono szacowaniu kosztu kapitału własnego z zastosowaniem modelu D-CAPM. Celem artykułu jest przedstawienie rzeczonej metody oraz zaprezentowanie przykładu obliczeniowego dla wybranych przedsiębiorstw górniczych oraz całego sektora górniczego (WIG-Surowce). Artykuł składa się z czterech części. We wstępie do artykułu określono cel pracy. W drugiej części opracowania przedstawiono metodologię szacowania kosztu kapitału własnego przy zastosowaniu metody D-CAPM. Ogólna postać modelu jest niemalże tożsama z metodą podstawową, tj. CAPM. Główną cechą odróżniającą przedstawianą metodą od klasycznej CAPM jest sposób obliczania wskaźnika beta. W przypadku metody CAPM obliczany jest on na bazie wariancji, natomiast w przypadku metody D-CAPM obliczany jest na bazie semiwariancji. Przyjmuje się, iż gdy mamy do czynienia z normalnym (symetrycznym) rozkładem stóp zwrotu, wówczas zasadnym jest korzystanie z tradycyjnego modelu CAPM; w przypadku gdy rozkład stóp zwrotu jest niesymetryczny, wówczas uzasadnionym jest korzystanie z modelu D-CAPM. Sugeruje się, aby rzeczony model wykorzystywać w sytuacjach, gdy rozkład stóp zwrotu był niesymetryczny dolnostronny. Należy jednak podkreślić, iż wybór metody w głównej mierze zależy od inwestora i jego skłonności do ryzyka. Kolejny rozdział poświęcono przykładowi obliczeniowemu szacowania kosztu kapitału własnego dla wybranych polskich przedsiębiorstw górniczych oraz całego sektora górniczego przy użyciu metody CAPM oraz D-CAPM. W wyniku badania stwierdzono, iż spośród wybranych spółek górniczych tylko jedna cechuje się normalnym rozkładem stóp zwrotu i w jej przypadku koszt kapitału własnego (ryzyko) można przyjąć na niższym poziomie. Zauważono również, iż tylko jedna spółka wykazuje rozkład niesymetryczny dolnostronny. Ostatni rozdział stanowi podsumowanie niniejszego opracowania. Całość artykułu zamyka spis literatury.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Brigham E.F., Gapenski L.C. (2000). Zarządzanie finansami 1. Warszawa: PWE.
2.Brigham E.F., Houston J.F. (2005). Podstawy zarządzania finansami. Warszawa: PWE.
3.Cwynar A., Dżurak P. (2010). Systemy VBM i zysk ekonomiczny. Warszawa: Poltex.
4.Czyż M. (2013). Szacowanie kosztu kapitału własnego metodą stopy dochodu z obligacji z premią za ryzyko. Pobrano z: http://jmf.wzr.pl/pim/2013_2_2_5.pdf.
5.Estrada J., Serra A. (2005). Risk and return in emerging markets: family matters. Journal of Multinational Financial Management, 15, 257–272.
6.Galagedra U.A., Brooks R.D. (2007). Is Co-Skewness a Better Measure of Risk in the Downside That Downside Beta? Evidence in Emerging Market Data. Journal of Multinational Financial Management. 17, 214–230.
7.Kordlouie H., Haftlang N.B., Dehghani A. (2012). D-CAPM and RD-CAPM in Return Anticipation at Tehran Stock Exchange. International Journal of Business and Management, 7 (11), 87–94.
8.Luenberger D.G. (2003). Teoria inwestycji finansowych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
9.Michalik A. (2014). Klasyczne a innowacyjne metody szacowania kosztu kapitału własnego przedsiębiorstwa. Studia Ekonomiczne, 186 (cz. 2), 27–37.
10.Reilly F.K., Brown K.C. (2001). Analiza inwestycji i zarządzanie portfelem. Warszawa: PWE.