Przegląd Zachodniopomorski


ISSN: 0552-4245     eISSN: 2353-3021    OAI    DOI: 10.18276/pz.2017.4-05
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  ERIH PLUS  DOAJ

Lista wydań / z. 4 2017
Przestrzenne zróżnicowanie kapitału ludzkiego obszarów wiejskich województwa zachodniopomorskiego. Typologia powiatów

Autorzy: Maria Klnowska-Matynia
Słowa kluczowe: kapitał ludzki zróżnicowanie obszary wiejskie grupowanie typologia
Data publikacji całości:2017
Liczba stron:17 (165-181)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Niniejszy artykuł podejmuje problematykę dotyczącą zagadnienia kapitału ludzkiego i jego przestrzennego rozmieszczenia na obszarach miejskich w woj. zachodniopomorskim. Bazując na wybranych cechach z obszaru: rynek pracy, aktywność gospodarcza i jakość, podjęto próbę wyodrębnienia grup obiektów charakteryzujących się podobnym poziomem kapitału ludzkiego. W badaniu wykorzystano wybrane metody hierarchizacji i klasyfikacji obiektów wielocechowych. Do przeprowadzenia hierarchizacji obszarów wiejskich wykorzystano metodę sum standaryzowanych. Następnie przeprowadzono grupowania obiektów w oparciu o aglomeracyjną metodę Warda. Przeprowadzona diagnoza miała umożliwić udzielenie odpowiedzi na pytanie o stopień zdywersyfikowania przestrzeni wiejskiej woj. zachodniopomorskiego pod względem zasobów kapitału ludzkiego oraz zidentyfikować kluczowe determinanty tego zróżnicowania. Dodatkowo podjęto próbę ustalenia, czy istnieją, a jeżeli tak, to jakie, prawidłowości w rozkładzie przestrzennym kapitału ludzkiego w tym regionie Polski. W podjętej analizie podstawową jednostką badawczą był powiat. Za obszary wiejskie zgodnie z kryterium administracyjnym rozumie się gminy wiejskie i wiejsko-miejskie. Przyjęto hipotezę o istniejącym silnym zróżnicowaniu przestrzennym badanych obszarów głównie na linii peryferia – regionalne i subregionalne ośrodki rozwoju. Uzyskane wyniki pozytywnie weryfikują przyjęte założenia. Wskazują także na istniejące zróżnicowanie badanych obiektów na linii wschód–zachód, oraz wyraźny korzystny dla rozwoju kapitału ludzkiego wpływ czynnika lokalizacji. Źródłem danych był Bank Danych Lokalnych Głównego Urzędu Statystycznego.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Barro R., Sala-i-Martin X., Economic growth, Boston 2004.
2.Becker G.S., Human Capital, New York 1961.
3.Churski P., Czynniki rozwoju regionalnego i polityka regionalna w Polsce w okresie integracji europejskiej, Poznań 2008.
4.Czapiewski K., Czy struktura funkcjonalna warunkuje zaistnienie sukcesu na obszarach wiejskich, w: Dychotomiczny rozwój obszarów wiejskich, red. W. Kamińska, K. Heffner, Warszawa 2001.
5.Domański R., Gospodarka przestrzenna. Problemy teoretyczne, Warszawa 2007.
6.Domański S.R., Kapitał ludzki i wzrost gospodarczy, Warszawa 1993.
7.Faggian A., McCann P., Human Capital and Regional Development, w: R. Capello, P. Nijkamp (red.), Handbook of Regional Growth and Development Theories,
8.North ampton 2009.
9.Hanushek E.A., Woessmann L., The Economics of International Differences in Educational Achievement, „NBER Working Paper” 2010, no. 15949.
10.Jabłoński Ł., Kapitał ludzki a konwergencja gospodarcza, C.H. Beck, Warszawa 2012.
11.Jones G., Schneider W.J., Intelligence, Human Capital, And Economic Growth: A Bayesian Averaging Of Classical Estimates (Bace) Approach, „Journal of Economic Growth” 2006, nr 11 (1).
12.Jones L.E., Manuelli R., A convex model of equilibrium growth: Theory and policy implications. „Journal of Political Economy” 1990, 98 (5, Part 1).
13.Klonowska-Matynia M., Czynniki edukacyjne a przestrzenne rozmieszczenie kapitału ludzkiego na obszarach wiejskich w Polsce, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica” 2017, vol. 1, t. 327.
14.Klonowska-Matynia M., Kapitał ludzki na obszarach wiejskich w Polsce. Analiza przestrzenna, „Handel Wewnętrzny” 2017, 4 (369), t. I.
15.Kozuń-Cieślak G., Efektywność inwestycji publicznych w kapitał ludzki, „Ekonomista” 2013, nr 3.
16.Lucas R., On the mechanics of economic development, „Journal of Monetary Economics” 1988, nr 22 (1).
17.Malaga K., Kliber P., Konwergencja i nierówności regionalne w Polsce w świetle neoklasycznych modeli wzrostu, Poznań 2007.
18.Mincer J., On-the-jobTraining: Costs, Returns and Some Implications, „Journal of Political Economy” 1962, nr 5.
19.Nowak E., Metody taksonomiczne w klasyfikacji obiektów społeczno-gospodarczych, Warszawa 1990.
20.Parysek J.J., Podstawy gospodarki lokalnej, Poznań 2001.
21.Romer P.M., Human capital and growth: Theory and evidence, „Carnegie-Rochester Conference Series on Public Policy” 1990, vol. 32 (1).
22.Rosner A., Wiejskie obszary skumulowanych barier rozwojowych, w: Wiejskie obszary kumulacji barier rozwojowych, red. A. Rosner, Warszawa 2002.
23.Rosner A., Stanny M., Monitoring rozwoju obszarów wiejskich, Warszawa 2014.
24.Schultz T.W., Education and Economic Growth, Chicago 1975.
25.Schultz T.W., The Economic Value of Education, New York 1963.
26.Stanny M., Przestrzenne zróżnicowanie obszarów wiejskich w Polsce, Warszawa 2013.
27.Wiejskie obszary kumulacji barier rozwojowych, red. A. Rosner, Warszawa 2002.
28.Wójcik P., Dywergencja czy konwergencja: dynamika rozwoju polskich regionów, „Studia Regionalne i Lokalne” 2008, nr 32 (2).