Abstrakt
Komentowany wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 10 marca 2022 r., sygn. akt II SA/Sz 1285/21 stanowi głos w sprawach budzących kontrowersję, w których ścierają się odmienne linie orzecznicze. Biorąc pod uwagę, zwłaszcza postanowienie art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, zaobserwować można zróżnicowanie sytuacji osób uprawnionych do otrzymywania świadczeń rodzinnych. Niniejszy wyrok może być przykładem interesującego rozwiązania zarówno z perspektywy prawa administracyjnego materialnego, jak i prawa administracyjnego procesowego. Stronie, która wniosła o świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku ze sprawowaniem opieki nad szwagrem z niepełnosprawnością, odmówiono przyznania świadczenia – dlatego też złożyła ona skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Sąd uchylił decyzję, dokonując prokonstytucyjnej wykładni, która odbiegała od brzmienia przepisów sensu stricto. Orzeczenie to wpłynie w istotny sposób na prawo administracyjne. Uznając za zasadne powołanie się na zasadę równości wobec prawa oraz sprawiedliwości społecznej, Wojewódzki Sąd Administracyjny rozszerzył grono osób, które mogą skorzystać ze świadczenia. Tym samym osoby, które tego wymagają, otrzymały wsparcie ze strony system pomocy społecznej, a tym samym przyczyniono się do zmniejszenia wadliwości unormowań prawnych.