Studia Informatica Pomerania

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Studia Informatica

ISSN: 2451-0424     eISSN: 2300-410X    OAI    DOI: 10.18276/si.2017.44-04
CC BY-SA   Open Access 

Lista wydań / nr 44
INSPIROWANA I SPONTANICZNA EDUKACJA KONEKTYWNA W INTERNETOWYM ŚRODOWISKU UCZENIA SIĘ

Autorzy: Anna Stolińska
Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie
Słowa kluczowe: konektywizm teoria uczenia się epoka cyfrowa internetowe środowisko uczenia się
Data publikacji całości:2017
Liczba stron:10 (33-42)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

W artykule podjęto problematykę organizacji procesu uczenia się w oparciu o nową filozofię edukacji – konektywizm, na przykładzie studentów Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Twórcy tej koncepcji uważają, że ze względu na ogromny wzrost ilości informacji w internecie oraz nowe możliwości komunikowania się w globalnej sieci konieczne stało się opracowanie nowej teorii uczenia się. W artykule przedstawiono wybrane aspekty konektywizmu, omówiono wyniki badań własnych autora oraz zaprezentowano analizę wynikających z nich wniosków.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Belmonte, V., Grossi, M.G.R. (2010). Virtual Learning Environments: An Overview of Brazilian Production. Pobrano z: http://www.abed.org.br/congresso2010/cd/ing/2942010181132.pdf (10.04.2016).
2.Downes, S. What Connectivism Is. Pobrano z: http://halfanhour.blogspot.com/2007/02/what-connectivism-is.html (2.03.2017).
3.Duke, B., Harper, G., Johnston, M. (2013). Connectivism as a Digital Age Learning Theory. The International HETL Review, Special Issue, 4–13.
4.Ertmer, P.A., Newby, T.J. (2013). Behaviorism, Cognitivism, Constructivism: Comparing Critical Features from an Instructional Design Perspective. Performance Improvement Quarterly, 26 ( 2), 43–71. DOI: 10,1002/piq.21143.
5.Frankowski, M. Czy konektywizm jest szansą polskiej edukacji? Pobrano z: http://www.cen.uni.wroc.pl/Pliki/ Wydawnicza/21_wybrane_teksty/06_fanki.pdf (2.03.2017).
6.Guerin, C., Carter, S., Aitchison, C. (2015). Blogging as Community of Practice: Lessons for Academic Development? International Journal for Academic Development, 20 (3), 212–223. DOI:10.1080/1360144X.2015.1042480.
7.Moore, J.L., Dickson-Deane, C., Galyen, K. (2011). e-Learning, Online Learning, and Distance Learning Environments: Are They the Same? Internet and Higher Education, 14, 129–135. DOI: 10.1016/j.iheduc.2010.10.001.
8.Pulak, I. (2010). Personal Learning Environment w praktyce, czyli jak zaprojektować własne cyfrowe środowisko kształcenia. W: J. Morbitzer (red.), Człowiek, media, edukacja (s. 255–231). Kraków: Katedra Technologii i Mediów Edukacyjnych, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie.
9.Siemens, G. Connectivism: A Learning Theory for the Digital Age. Pobrano z: http://www.itdl.org/journal/jan_05/article01.htm (2.03.2017).
10.Transue, B.M. (2013). Connectivism and Information Literacy: Moving From Learning Theory to Pedagogical Practice. Public Services Quarterly, 9 (3), 185–195. DOI: 10.1080/15228959.2013.815501.
11.Verhagen, P. Connectivism: A New Learning Theory? Pobrano z: https://pl.scribd.com/doc/88324962/Connectivism-aNew-Learning-Theory (11.02.2017).