Acta Iuris Stetinensis

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Iuris Stetinensis

ISSN: 2083-4373     eISSN: 2545-3181    OAI    DOI: 10.18276/ais.2022.37-07
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  CEEOL  ERIH PLUS

Lista wydań / 1/2022 (37)
Definicja legalna beneficjenta środków publicznych wydatkowanych w ramach polityki spójności

Autorzy: Robert Talaga ORCID
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Słowa kluczowe: polityka spójności umowa o dofinansowanie projektu beneficjent definicja legalna wykładnia prawa
Data publikacji całości:2022
Liczba stron:19 (125-143)
Cited-by (Crossref) ?:
Liczba pobrań ?: 332

Abstrakt

Zdefiniowanie określonego pojęcia najczęściej ma zastosowanie do konkretnego aktu prawnego. W praktyce jednak wprowadzona definicja może mieć szersze znaczenie systemowe. Z taką sytuacją mamy do czynienia w przypadku definicji beneficjenta, która – została wprowadzona krajowymi przepisami prawnymi. Z jednej strony wymaga ona uwzględnienia pojęć o charakterze uniwersalnym dla całego systemu prawnego. Z drugiej jednak jest ograniczana regulacjami stosowanymi przy realizacji określonych celów strategicznych wyznaczonych przez poszczególne programy operacyjne. Zasygnalizowane uwarunkowania powinny być brane pod uwagę w procesie wykładni pojęcia podmiotu uprawnionego do skorzystania ze środków unijnych. Celem niniejszego artykułu jest analiza definicji beneficjenta środków unijnych przeznaczonych na realizację polityki spójności. Z uwagi na obszerność tematyki przeprowadzoną analizę ograniczono do ustawy o Narodowym Planie Rozwoju oraz ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, co wiązało się z uwzględnieniem pojęcia beneficjenta stosowanego jeszcze przed dniem akcesji, a także z zastosowaniem podobnych, ale bardziej rozbudowanych konstrukcji, które zostały wprowadzone później do krajowego systemu prawnego. W konsekwencji w opracowaniu zastosowano zarówno metodę historyczną, jak i metodę dogmatyczno-analityczną. W pewnej mierze uwzględniono również metodę analizy pojęciowej w zakresie odnoszącym się do definicji beneficjenta oraz poszczególnych jej części składowych. Na tej podstawie możliwe było sformułowanie ogólnych twierdzeń dotyczących zarówno podmiotowych, jak i przedmiotowych ograniczeń związanych z możliwością uzyskania statusu beneficjenta.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Baran M., Przekształcenia w systemie prawnych form działania administracji publicznej, w: R. Hauser, Z. Niewiadomski, A. Wróbel (red.), System Prawa Administracyjnego. Tom 3. Europeizacja prawa administracyjnego, Warszawa 2014.
2.Błaś A., Formy aktów administracyjnych w polskim ustawodawstwie, w: J. Boć (red.), Prawo administracyjne, Wrocław 2001.
3.Bogucki O., Sprawiedliwość wykładni prawa, „Acta Iuris Stetinensis” 2019, nr 2.
4.Borowicz K., Zasady prowadzenia polityki rozwoju, Warszawa 2008.
5.Brysiewicz K., System wyboru i oceny projektów współfinansowanych ze środków europejskich w perspektywie finansowej 2014–2020, „Przegląd Prawa Publicznego” 2014, nr 10.
6.Brysiewicz K., Kiedy przedsiębiorstwo jest powiązane – ubieganie się o środki europejskie przez mikro-, małe i średnie przedsiębiorstwa, „Zeszyty Naukowe Sądownictwa Administracyjnego” 2014, nr 1.
7.Chauvin T., Stawecki T., Winczorek P., Wstęp do prawoznawstwa, Warszawa 2017.
8.Fredriksen H.H., EEA Main Agreement and Secondary EU Law Incorporated into the Annexes and Protocols, w: C. Baudenbacher (red.), The Handbook of EEA Law, Heidelberg–New York–Dordrecht–London 2015.
9.Gajda A., Spójność gospodarcza i społeczna, w: J. Barcz (red.), Prawo Unii Europejskiej, Tom II Prawo materialne i polityki, Warszawa 2006.
10.Gregorowicz J., Definicje w prawie i nauce prawa, Łódź 1962.
11.Grzybowski S., Wypowiedź normatywna oraz jej struktura formalna, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego” 1961, nr 39.
12.Jakimowicz W., Wykładnia w prawie administracyjnym, Kraków–Warszawa 2006.
13.Kaźmierczyk S., Definicja legalna, w: A. Bator (red.), Wprowadzenie do nauk prawnych. Leksykon tematyczny, Warszawa 2012.
14.Lande J., Nauka o normie prawnej, Lublin 1956.
15.Lewicka R., Znaczenie tzw. „nieformalnych” źródeł prawa w działaniach administracji publicznej, w: P. Chmielnicki, A. Dybała (red.), Nowe kierunki działań administracji publicznej w Polsce i Unii Europejskiej, Warszawa 2009.
16.Lindhl L., Deduction and Justification in the Law. The Role of Legal Terms and Concepts, „Ratio Iuris” 2004, t. 17, nr 2.
17.Malinowski A., Polski język prawny. Wybrane zagadnienia, Warszawa 2006.
18.Nowak L., Spór o definicje legalne a pojmowanie „prawodawcy”, „Państwo i Prawo” 1963, nr 3.
19.Pieńkoś J., Podstawy juryslingwistyki. Język w prawie – prawo w języku, Warszawa 1999.
20.Poździk R., Zasady wdrażania funduszy unijnych w latach 2014–2020, „Europejski Przegląd Sądowy” 2014, nr 12.
21.Prutis S., Dobór instrumentów prawnych służących wsparciu rozwoju obszarów wiejskich, „Studia Iuridica Agraria” 2009, t. VII.
22.Prutis S., Mechanizmy prawne wsparcia rozwoju obszarów wiejskich ze środków Unii Europejskiej (dobór metody regulacji prawnej), w: A. Doliwa, S. Prutis (red.), Tom III – Wypieranie prawa administracyjnego przez prawo cywilne, w: D.R. Kijowski, P.J. Suwaj (red. serii), Kryzys prawa administracyjnego?, Warszawa 2012.
23.Seidler L., Teoria państwa i prawa (część analityczna), Kraków 1951.
24.Stahl M., Prawne formy działania administracji publicznej – ugody, porozumienia administracyjne, umowy publicznoprawne, publiczne, administracyjne, umowy cywilne, w: M. Stahl (red.), Prawo administracyjne. Pojęcia, instytucje, zasady w teorii i orzecznictwie, Warszawa 2013.
25.Stankiewicz W., Budżet Unii Europejskiej – kierunki ewolucji systemu finansowania w aspekcie nowej perspektywy finansowej 2007–2013, „Rocznik Integracji Europejskiej” 2007, nr 1.
26.Supernat J., Odesłania do zasad prakseologicznych w prawie administracyjnym, „Acta Universitatis Wratislaviensis” 1984, nr 763, Prawo CXXVII.
27.Świstak M., Tkaczyński J.W., Polityki publiczne – zagadnienia teoretyczne, w: M. Świstak, J.W. Tkaczyński (red.), Wybrane polityki publiczne Unii Europejskiej. Stan prawny i perspektywy, Kraków 2015.
28.Świstak M., Polityka regionalna Unii Europejskiej jako polityka publiczna, Kraków 2018.
29.Waśkowski E., Teoria wykładni prawa cywilnego, metodologia dogmaty tyki cywilistycznej w zarysie, Warszawa 1936.
30.Wlaźlak K., O swoistych źródłach prawa administracyjnego – wybrane problemy badawcze, w: P. Chmielnicki, A. Dybała (red.), Nowe kierunki działań administracji publicznej w Polsce i Unii Europejskiej, Warszawa 2009.
31.Wróblewski B., Język prawny i prawniczy, Kraków 1948.
32.Wróblewski J., Zagadnienia wykładni prawa ludowego, Warszawa 1959.
33.Zieliński M., Wykładnia prawa. Zasady. Reguły. Wskazówki, Warszawa 2002.
34.Zirk-Sadowski M., Bekrycht T., Filozofia prawa a teorie wykładni prawa (wybrane zagadnienia), „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica” 2017, t. 78.
35.Ziembiński Z., O zwrotach definicyjnych w ustawodawstwie PRL, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zeszyt Specjalny”, Poznań 1956.