Acta Iuris Stetinensis

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Iuris Stetinensis

ISSN: 2083-4373     eISSN: 2545-3181    OAI    DOI: 10.18276/ais.2022.40-05
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  CEEOL  ERIH PLUS

Lista wydań / 4/2022 (40)
Udział przedstawicieli zawodów świadczących pomoc prawną w dostępie do tych zawodów

Autorzy: Monika Kępa ORCID
Uniwersytet Marii Curie- Skłodowskiej w Lublinie
Słowa kluczowe: adwokat radca prawny świadczenie pomocy prawnej dostęp do zawodu samorządy zawodowe
Data publikacji całości:2022
Liczba stron:16 (71-86)
Cited-by (Crossref) ?:
Liczba pobrań ?: 128

Abstrakt

Celem niniejszego artykułu była analiza regulacji normatywnych odnoszących się do udziału adwokatów i radców prawnych w etapach kwalifikacyjnych do tych zawodów. Prowadziła ona do sformułowania uwag de lege lata i wniosków de lege ferenda dotyczących charakteru oraz znaczenia czynności dokonywanych przez przedstawicieli zawodów polegających na świadczeniu pomocy prawnej w dostępie do nich. Problematyka ta nie była przedmiotem szczegółowych badań w nauce prawa, która skupiała się przede wszystkim na kompetencjach przysługujących organom poszczególnych samorządów zawodów zaufania publicznego. Celom opracowania podporządkowane zostały metody badawcze. Badania zostały przeprowadzone z wykorzystaniem metody formalno-dogmatycznej. Dokonano także analizy orzecznictwa i literatury przedmiotu. Ponadto w badaniach posłużono się metodą porównawczą wewnątrzsystemową dla ustalenia ewentualnych różnic pomiędzy uprawnieniami adwokatów oraz radców prawnych. Na podstawie przeprowadzonych badań wysunięty został wniosek, że przy dopuszczalności tożsamości treści pytań egzaminacyjnych na egzamin wstępny na aplikacje zasadne jest różnicowanie zadań na egzaminy: adwokacki i radcowski. Wśród uwag de lege lata wskazano na szerokie uprawnienia przysługujące Ministrowi Sprawiedliwości w poszczególnych etapach dostępu do zawodów polegających na świadczeniu pomocy prawej. Podstawowym sformułowanym na podstawie analizy postulatem de lege ferenda było wprowadzenie zmian w regulacjach normatywnych polegających na zwiększeniu udziału osób wykonujących dany zawód w poszczególnych etapach rozłożonego w czasie postępowania kwalifikacyjnego. Adwokaci i radcowie prawni zrzeszeni we właściwe samorządy zawodowe wykonują zawody zaufania publicznego o doniosłym znaczeniu zarówno dla poszczególnych jednostek, jak i dla ogółu obywateli oraz państwa. Świadczenie pomocy prawnej uzależnione jest od spełnienia wysokich wymagań, w tym o charakterze merytorycznym. Zasadne jest przyjęcie, że to przedstawiciele tych zawodów są najbardziej predystynowani do dokonywania oceny przydatności kandydatów do ich wykonywania.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Baszuk R., Wpływ nowelizacji Prawa o adwokaturze oraz kodeksu postępowania karnego na model adwokackiego postępowania dyscyplinarnego, „Palestra” 2015, nr 3–4.
2.Kępa M., Pilipiec S., Perspektywy zawodowe studentów prawa, Lublin 2021.
3.Klatka Z., Pomoc prawna, w: A. Bereza (red.), Zawód radcy prawnego. Historia zawodu i zasady jego wykonywania, Warszawa 2017.
4.Kruszewski P. (red.), Prawo o adwokaturze. Komentarz, Warszawa 2016.
5.Pawłowski S., Staniszewska L., Szkolenie i doskonalenie zawodowe aplikantów adwokackich – postulaty de lege lata i de lege ferenda, w: P. Rączka, K. Rokicka-Murszewska (red.), Perspektywy rozwoju samorządów prawniczych, Toruń 2020.
6.Pilipiec S., Kępa M., Prestiż zawodów prawniczych wśród studentów prawa a zamiar ich wykonywania, „Studia Iuridica Lublinensia” 2019, nr 4.
7.Scheffler T. (red.), Ustawa o radcach prawnych. Komentarz, Warszawa 2018.
8.Szydło M., Osoby wykonujące wolne zawody prawnicze jako przedsiębiorcy, „Przegląd Sądowy” 2004, nr 2.