Acta Iuris Stetinensis

Niniejszy artykuł został w całości poświęcony problematyce zwolnienia ze służby na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 4 ustawy o Policji. Przepis ten uzależnia zwolnienie policjanta od nabycia przez niego prawa do emerytury z tytułu osiągnięcia 30 lat wysługi emerytalnej. Wskazano, że decyzja w tym zakresie ma jednak charakter uznaniowy. Wymaga zatem uwzględnienia zarówno interesu społecznego, jak i słusznego interesu strony. Jednocześnie rozważano, czy rozstrzygnięcie o zwolnieniu policjanta na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 4 ustawy o Policji, wydane w granicach uznania administracyjnego, nie narusza zasady równego traktowania w zatrudnieniu, tj. czy w istocie nie jest przejawem dyskryminacji ze względu na wiek funkcjonariusza. W tym zakresie obowiązują bowiem uregulowania zawarte w przepisach prawa Unii Europejskiej, które Rzeczpospolita Polska, jako jej członek, jest zobowiązana respektować. Poddano wobec tego szczegółowej analizie poszczególne przepisy dyrektywy Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 roku ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy oraz ustalono, że zwolnienie funkcjonariusza na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 4 ustawy o Policji nie może być utożsamiane z przejawem nierównego i dyskryminującego traktowania go z uwagi na osiągnięty wiek, jeśli zwolnienie ma na celu ochronę dobra prawnego, jakim jest interes służby.