Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Politica

Po upadku Związku Radzieckiego pojawiły się nowe możliwości dla aktywności politycznej mniejszości etnicznych. Etniczność stała się wyznacznikiem politycznej tożsamości. Powstały liczne organizacje etniczne. Przykładem jednej z nich jest Milli Firka, organizacja Tatarów krymskich. W latach 90. XX w. wielu Tatarów powróciło do swych siedzib zamieszkiwanych przed deportacją do Azji Centralnej, jednak sytuacja polityczna Krymu była już zupełnie inna. Dawne domy i ziemie były teraz zajęte przez Rosjan i Ukraińców. Władza na Krymie należała do słowiańskich grup etnicznych (Krym był częścią Ukrainy, centralne władze znajdowały się w Kijowie, ale i Krym był także regionem autonomicznym, gdzie regionalne władze często spoczywały w rosyjskich rękach). Milli Firka domagała się dostępu do władzy dla Tatarów krymskich i przywrócenia dawnej własności tatarskiej. Możliwości rzeczywistego uczestnictwa we władzy są bardzo ograniczone. Główna działalność polityczna partii lokuje się w polityce performance’u (takiej jak happeningi, protesty, ceremonie polityczne) i polityce symbolicznej. Dalszy rozwój Milli Firka zależy od przekonania krymskich mniejszości etnicznych. Milli Firka jest opozycyjną organizacją dla głównej struktury politycznej Tatarów – Medżlisu Narodu Tatarów krymskich. Trudno jest jednoznacznie mówić o dalszej roli Milli Firka w systemie politycznym Krymu. Tekst powstał przed aneksją Krymu przez Rosję w 2014 roku.