1. | Bachórz, Józef. „Twórczość gawędowa Kraszewskiego”. Pamiętnik Literacki 78 (1987), 4: 27–54. |
2. | Bartoszyński, Kazimierz. „Gawęda prozą”. W: Słownik literatury polskiej XIX wieku, red. Józef Bachórz, Aniela Kowalczykowa, 311–317. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2009. |
3. | Bartoszyński, Kazimierz. „O amorfizmie gawędy: uwagi na marginesie »Pamiątek Soplicy«”. W: tegoż, Teoria i interpretacja: szkice literackie, 208–246. Warszawa: PWN, 1985 (pierwodruk w: Prace o literaturze i teatrze ofiarowane Z. Szweykowskiemu, red. Jarosław Maciejewski. Wro¬cław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1966). |
4. | Borkowski, Jakub. Gawędy zuchowe. Dostęp 6.07.2020. https://azymut.zhr.pl/2019/01/01/gawedy¬-zuchowe/. |
5. | Chełmecki, Tadeusz. Wspomnienie Rarańczy. (Gawędy harcerskie osnute na tle życia legjonowego) II-giej Żelaznej Brygady. Gniew: Koło Przyjaciół Harcerstwa w Gniewie, 1933. Dostęp 1.07.2020. http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=94685&from=publication. |
6. | „Gawęda”. W: Słownik języka polskiego. T. 1: A–K, red. Mieczysław Szymczak, 635. Warszawa: PWN, 1988. |
7. | „Gawędziarz”. W: Słownik języka polskiego. T. 1: A–K, red. Mieczysław Szymczak, 635. Warszawa: PWN, 1988. |
8. | Jurewicz, Radek. Gawęda jako narzędzie metodyczne, czyli: Jak przygotować gawędę z „Orszą”? Dostęp 6.07.2020. https://azymut.zhr.pl/2018/08/15/gaweda-jako-narzedzie-metodyczne-czyli-jak-przygotowac-gawede-z-orsza/. |
9. | Kościukiewicz, Elżbieta. „O czynnikach gawędowych w prozie Ksawerego Pruszyńskiego”. Ruch Literacki 13 (1972): 75–91. |
10. | Kozarynowa, Zofia. Sto lat. Gawęda o kulturze środowiska, przedm. Jan Zieliński. Wrocław–War¬szawa: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1992. |
11. | Kubel, Juliusz J. Blubry Starego Marycha, ilustr. Stanisław Mrowiński. Poznań: KAW, 1987. |
12. | Maciejewski, Marian. „Gawęda jako słowo przedstawione”. W: tegoż, Poetyka – gatunek – obraz. W kręgu poezji romantycznej, 30–66. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1977. |
13. | Maciejewski, Marian. „Gawęda o gawędzie Panie Kochanku”. W: „Choć Radziwiłł, alem człowiek…”. Gawęda romantyczna prozą, 7–42. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1985. |
14. | Makowski, Bolesław. „Gawęda”. W: Słownik rodzajów i gatunków literackich, red. Grzegorz Gazda, 354–357. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012. |
15. | Rzymska, Anna. „Powrót gawędy”. W: Gatunki literackie. Tradycja a współczesne przemiany, red. Danuta Ossowska, Zbigniew Chojnowski, 27–36. Olsztyn: WSP, 1996. |
16. | Stala, Zbigniew. „Kanon – apokryf. O przemianach gatunkowych gawędy”. W: Gatunki literackie. Tradycja a współczesne przemiany, red. Danuta Ossowska, Zbigniew Chojnowski, 37–47. Olsz¬tyn: WSP, 1996. |
17. | Szmydtowa, Zofia. „Poetyka gawędy”. W: tejże, Studia i portrety, 337–358. Warszawa: PIW, 1969. |
18. | Tierling, Ewa. „Księdza Meysztowicza Gawędy o czasach i ludziach”. W: Literackie Kresy i bezkresy. Księga ofiarowana profesorowi Bolesławowi Hadaczkowi, red. Katarzyna R. Łozowska, Ewa Tier¬ling, 161–186. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe US, 2000. |
19. | Tierling-Śledź, Ewa. „Na rzece czasu: o wspomnieniach Zofii Kozarynowej Sto lat. Gawęda o kul¬turze środowiska”. Archiwum Emigracji. Studia – Szkice – Dokumenty 11 (2009): 65–80. |
20. | Wańkowicz, Melchior. „4. Gawęda”. W: tegoż, Karafka La Fontaine’a, wstęp Andrzej Gronczewski, 118–165. T. 1. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2010. |
21. | Wańkowicz, Melchior. „O dupie na dostojnej akademii”. W: tegoż, Tędy i owędy, 183–187. War¬szawa: Iskry, 1961. |
22. | Wańkowicz, Melchior. Tędy i owędy. Warszawa: Iskry, 1961. |