Colloquia Germanica Stetinensia

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Colloquia Germanica Stetinensia

ISSN: 2450-8543     eISSN: 2353-317X    OAI    DOI: 10.18276/cgs.2018.27-10
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  ERIH PLUS  DOAJ

Lista wydań / nr 27
Zum Beleidigungspotential der von Tiernamen abgeleiteten Personenbezeichnungen im Deutschen
(O obraźliwym potencjale wyzwisk osobowych pochodzących od nazw zwierząt w języku niemieckim)

Autorzy: Joanna Szczęk ORCID
Uniwersytet Wrocławski
Słowa kluczowe: wyzwiska osobowe cechy zwierząt wyrażenia obraźliwe
Data publikacji całości:2018
Liczba stron:13 (171-183)
Cited-by (Crossref) ?:
Liczba pobrań ?: 1971

Abstrakt

Świat zwierzęcy to jeden z najbliższych człowiekowi źródeł inspiracji, również w zakresie jednostek językowych. Wybrane zwierzęta stały się bowiem symbolem określonych cech i zachowań, które są bardzo często i chętnie przenoszone na człowieka. Jednym z obszarów, w którym jest to bardzo widoczne, jest grupa wyzwisk osobowych utworzonych od nazw zwierząt. W artykule podjęto próbę stworzenia katalogu cech zwierzęcych w języku niemieckim, które są przypisywane ludziom i tym samym stanowią źródło powstawania wyzwisk osobowych.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Aman, Reinhold. Bayrisch-österreichisches Schimpfwörterbuch. München: Süddeutscher Verlag, 1973.
2.Chrissou, Marios. „Deutsche und neugriechische Phraseologismen mit animalistischer Lexik. Eine kontrastive Analyse auf der Wörterbuch- und Textebene“. Essener linguistische Skripte – elektronisch 1 (2001): 89–121.
3.Dröscher, Vitus B. Sie turteln wie die Tauben. Hamburg: Rasch und Röhring Verlag, 1988.
4.Grzegorczykowa, Renata. „Pojęcie językowego świata“. In: Językowy obraz świata, hrsg. v. Jerzy Bartmiński, 41–49. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 1990.
5.Grzegorczykowa, Renata. „Obelga jako akt mowy“. Poradnik Językowy 5–6(1991): 193–200.
6.Havryliv, Oksana. Verbale Aggression: Formen und Funktionen am Beispiel des Wienerischen. Frankfurt a. M.: Peter Lang, 2009.
7.Heckmann, Wilhelm Georg. „... des Pudels Kern“ – Plaudereien über Tierisches in unserer Sprache – von aalglatt bis Zwiebelfisch. Münster: Aschendorff, 1987.
8.Kempf, Zdzisław. „Wyrazy ‘gorsze’ dotyczące zwierząt“. Język Polski 2–3 (1985): 125–144.
9.Lurker, Manfred. Wörterbuch der Symbolik. Stuttgart: Alfred Körner Verlag, 1992.
10.Maćkiewicz, Jolanta. „Kategoryzacja a językowy obraz świata“. In: Językowy obraz świata, hrsg. v. Jerzy Bartmiński, 51–59. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 1990.
11.Nübling, Damaris, Marianne Vogel. „Fluchen und Schimpfen kontrastiv. Zur sexuellen, krankheitsbasierten, skatologischen und religiösen Fluch- und Schimpfwortprototypik im Niederländischen, Deutschen und Schwedischen“. Germanistische Mitteilungen 59 (2004): 19–33.
12.Petershagen, Henning: „Beleidigungen und Kosenamen auf tierischer Basis, 5.04.2014. Zugriff 30.01.2018. https://www.tagblatt.de/Nachrichten/Beleidigungen-und-Kosenamen-auf-tierischer-Basis-87707.html.
13.Pfeiffer, Herbert. Das große Schimpfwörterbuch. Frankfurt a. M.: Eichborn, 1996.
14.Seibicke, Wilfried. „Nachwort“. In: Das große Schimpfwörterbuch, hrsg. v. Herbert Pfeiffer. Frankfurt a. M.: Eichborn, 1996.
15.Skawiński, Jacek, Artur Tworek. „Tiernamen als Schimpfwörter im Polnischen und im Deutschen“. Beiträge der Europäischen Slavistischen Linguistik (POLYSLAV), 6 (2003): 166–170.
16.Stypa, Hanna. Zoologismen im Deutschen und ihre polnischen Entsprechungen. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, 2014.
17.Tokarski, Ryszard. „Słownictwo jako interpretacja świata“. In: Encyklopedia kultury polskiej XX wieku, t. 2: Współczesny język polski, hrsg. v. Jerzy Bartmiński, 335–363. Wrocław: Wiedza o Kulturze, 1993.
18.Toynbee, Jocelyn M. C. Tierwelt der Antike. Mainz am Rhein: Verlag Phillip von Zabern in Wissenschaftliche Buchgesellschaft, o. J.
19.Zehan, Rodica Liana. „Schimpfwörter gebildet aus deutschen Tiernamen“. Research Journal of Agricultural Science Vol. 40, No. 3 (2008): 373–378.