Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

ISSN: 2450-7741     eISSN: 2300-4460    OAI    DOI: 10.18276/frfu.2018.91-16
CC BY-SA   Open Access 

Lista wydań / 1/2018 (91)
O potrzebie modyfikacji koncepcji stopnia dźwigni finansowej w modelu mieszanym

Autorzy: Jarosław Mielcarek
Wyższa Szkoła Bankowa w Poznaniu
Słowa kluczowe: oprocentowanie długu ROIC mnożnik ROE mnożnik kapitałowy mnożnik EBIT DFL DF
Data publikacji całości:2018
Liczba stron:13 (191-203)
Klasyfikacja JEL: G32 G17
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Cel – jest nim określenie, dlaczego nie jest możliwe wyznaczenie w modelu mieszanym (MM) DFL, czy istnieje w MM finansowy punkt progu rentowności, czy istnieje w MM związek między mnożnikiem EBIT, czyli relacją między EBIT i EBT a DF, czy istnieje w MM związek między mnożnikiem EBIT, a mnożnikiem ROE i ROE, czy istnieje w MM związek między ROE a ROIC, DF i mnożnikiem kapitałowym i czy istnieje potrzeba zmiany nazwy MM? Metodologia badania – Narzędziami badawczymi w ramach MM będą formuły na mnożnik EBIT, DF, mnożnik ROE i mnożnik kapitałowy. Zostanie również zastosowana koncepcja funkcji odwrotnej. W przykładach liczbowych zostaną w nich stablicowane główne funkcje, które zostaną określone formułami analitycznymi i przedstawione ich wykresy. Wynik – W MM nie jest możliwe wyznaczanie DFL. Nie istnieje w MM finansowy punkt progu rentowności dla DF dodatniej. Związek między mnożnikiem EBIT, czyli relacją między EBIT i EBT, a DF został wyznaczony. Wykorzystanie formuły na mnożnik EBIT umożliwiło określenie mnożnika ROE jako funkcji DF z dwoma parametrami, czyli ROIC oraz i. Posłużenie się mnożnikiem kapitałowym (MK) pozwoliło na odliczanie danej stopy wzrostu ROE pod wpływem wzrostu DF i końcowej wielkości ROE. W szczególności zbadano skutki dla przedsiębiorstwa niezadłużonego finansowania kapitału długiem. Rezultaty osiągnięte w ramach MM doprowadziły do wniosku, że nazwa model mieszany jest nieprawidłowa i zastąpienie jej nazwą model finansowy. Oryginalność/Wartość – Wykazanie, że mnożnik EBIT nie jest formułą na DFL w MM. Określenie, w jakim celu można używać mnożnika EBIT. Stwierdzenie, że dla określenia stopy wzrostu ROE pod wpływem zmian DF nie należy stosować mnożnik EBIT, tylko mnożnik kapitałowy. Łatwość, z jaką można określać skutki zmiany zadłużenia dla stopy wzrostu ROE i ROE, w tym decyzji w przedsiębiorstwie niezadłużonym o rozpoczęciu finansowania części kapitału długiem.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Arnold, G. (2002). Corporate Financial Management. Harlow: Prentice Hall.
2.Bednarski, L., Waśniewski, T. (red) (1996). Analiza finansowa w zarządzaniu przedsiębiorstwem. T. 1, Warszawa: Fundacja Rozwoju Rachunkowości w Polsce.
3.Berent, T. (2013). Ogólna teoria dźwigni finansowej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Szkoły Głównej Handlowej.
4.Berent, T. (2012). DFL as a Biased Estimator of Financial Risk. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 690, Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia, 51.
5.Berent, T. (2010). Financial Risk Revisited – Theory, Definitions and Determinants. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 99.
6.Berent, T. (2008). Dźwignia finansowa i jej składowe: nowa koncepcja metodologiczna. Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości, 46 (102)..
7.Brigham, E.F., Houston, J.E. (2005). Podstawy zarządzania finansami. T. 2. Warszawa: PWE.
8.Dudycz, T. (2011). Analiza finansowa jako narzędzie zarządzania finansami przedsiębiorstwa. Wrocław: Indygo Zahir Media.
9.Duliniec, A. (2001). Struktura i koszt kapitału w przedsiębiorstwie. Warszawa: PWN.
10.Jerzemowska, M. (1999). Kształtowanie struktury kapitału w spółkach akcyjnych. Warszawa PWN.
11.Mielcarek, J. (2017). Rekonstrukcja koncepcji DFL M.H. Millera z wykładu noblowskiego i paradoksu dźwigniowego T. Berenta. Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia, 1 (85), 105–118.
12.Mielcarek, J. (2014). Model rachunkowości zarządczej i model mieszany a poziom dźwigni finansowej. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 802, Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia, 65, 371–386.
13.Rutkowski, A. (2007). Zarządzanie finansami. Warszawa: PWE.