Studia Językoznawcze

synchroniczne i diachroniczne aspekty badań polszczyzny


ISSN: 1730-4180     eISSN: 2353-3161    OAI    DOI: 10.18276/sj.2024.23-02
CC BY-SA   Open Access   ERIH PLUS

Lista wydań / t. 23, 2024
Uzus interpunkcyjny w polskojęzycznych wiadomościach przesyłanych na kartach pocztowych w drugiej połowie XX wieku

Autorzy: Daniel Dzienisiewicz ORCID
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Słowa kluczowe: karty pocztowe uzus interpunkcja
Data publikacji całości:2024
Liczba stron:15 (21-35)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Celem artykułu jest przedstawienie praktyki interpunkcyjnej charakterystycznej dla wiadomości przesyłanych na kartach pocztowych w drugiej połowie XX wieku. Analizie poddano niemal osiemset błędów przestankowych. Na podstawie porównania materiału badawczego z zasadami polskiej interpunkcji ukazane zostały przykłady błędów w zapisie przecinka, kropki, znaku zapytania, dwukropka i myślnika, jak również omówiono tendencję do traktowania końca wersu jako swoistego znaku interpunkcyjnego. W odróżnieniu od większości dotychczasowych opracowań poświęconych błędom przestankowym występującym w tekstach pisanych pod koniec XX i na początku XXI wieku, rezultaty przeprowadzonego badania ukazują, jakie konteksty sprawiały Polakom najwięcej trudności w zakresie stosowania interpunkcji w drugiej połowie XX wieku. Walorem wykorzystania kart pocztowych w charakterze materiału badawczego jest fakt, iż pocztówki stanowiły w omawianym okresie przede wszystkim środek komunikacji prywatnej, w której silniej – w porównaniu z kontaktem oficjalnym – uwidaczniają się naturalne tendencje użytkowników języka w sferze interpunkcji, gdyż cechuje się ona mniejszą dbałością o formę wypowiedzi.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Awramiuk Elżbieta, Andrejewicz Urszula. „Miejsca niedookreślone w polskiej interpunkcji – wybrane zagadnienia”. Poradnik Językowy, 4 (2016), 7–18.
2.Dąbrowska Marta. „Język e-maila jako hybryda mowy i pisma”. W: Język trzeciego tysiąclecia, red. Grzegorz Szpila. Kraków: Krakowskie Towarzystwo Popularyzowania Wiedzy o Komunikacji Językowej „Tertium”, 2000, 95–111.
3.Dzienisiewicz Daniel. „Błędy pisowniowe w wiadomościach przesyłanych na kartach pocztowych”. Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza, 29 (2) (2022), 61–78.
4.Godyń Jan. „„Recenzja” Zasad interpunkcji (Lwów–Warszawa 1935) Stanisława Jodłowskiego w kontekście problemów współczesnej praktyki interpunkcyjnej”. Poradnik Językowy, 7 (1999), 68–73.
5.Karpowicz Tomasz. Kultura języka polskiego. Wymowa, ortografia, interpunkcja. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009.
6.Kładoczny Piotr. „Niejasności interpunkcyjne w wyliczeniach”. Poradnik Językowy, 7 (1999), 60–67.
7.Krzyżyk Danuta. „O (nie)obecności interpunkcji w szkole”. Poradnik Językowy, 4 (2016), 31–42.
8.Labocha Janina. „Tekst pisany – tekst zapisany”. Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, LX (2004), 5–10.
9.Łuczyński Edward. „Dlaczego nasza interpunkcja sprawia kłopoty piszącym?”. Poradnik Językowy, 4 (2016), 43–55.
10.Łuczyński Edward. Współczesna interpunkcja polska. Norma a uzus. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 1999.
11.Malinowski Maciej. „O uchybieniach interpunkcyjnych (bez pobłażania)”. Poradnik Językowy, 4 (2016), 56–69.
12.Naruszewicz-Duchlińska Alina. Internetowe grupy dyskusyjne. Analiza językowa i charakterystyka gatunku. Olsztyn: Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, 2011.
13.Podracki Jerzy, Gałązka Alina. Słownik interpunkcyjny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002.
14.Podracki Jerzy. „Status interpunkcji w dawnych podręcznikach gramatyki języka polskiego”. Poradnik Językowy, 4 (2016), 19–30.
15.Podracki Jerzy. Słownik interpunkcyjny języka polskiego z zasadami przestankowania. Warszawa: Wydawnictwo „OŚWIATA”, 1993.
16.Polański Edward (red.). Wielki słownik ortograficzny PWN z zasadami pisowni i interpunkcji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006.
17.Sikora Kazimierz, Rak Maciej. „Nowe tendencje w interpunkcji – przecinek (na materiale internetowym)”. Język Polski, 2–3 (2011), 188–194.
18.Szczepaniak Martyna. „Język internetu a język pisany, mówiony, zapisany”. W: Język a media. Perspektywy i zagrożenia języka we współczesnych mediach, red. Ewa Horyń, Bogusław Skowronek, Agnieszka Walecka-Rynduch. Kraków: Collegium Columbinum Wacław Walecki Spółka Jawna, 2020, 119–127.
19.Wierzbicka Anna, Wierzbicki Piotr. Praktyczna stylistyka. Warszawa: „Wiedza Powszechna”, 1968.
20.Wilkoń Aleksander. Typologia odmian językowych współczesnej polszczyzny. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2000.
21.Wolański Adam. „Specjalne i specjalistyczne użycia nawiasów, cudzysłowów i kresek typograficznych”. Poradnik Językowy, 4 (2016), 70–89.
22.Zbróg Piotr. „Naruszanie normy ortograficznej i interpunkcyjnej w ogłoszeniach prasowych a pragmatyka”. Poradnik Językowy, 7 (1999), 51–58.