1. | Arabas, Iwona. Apteczki domowe w polskich dworach szlacheckich. Studium z dziejów kultury zdrowotnej. Warszawa: Wydawnictwa IHN PAN, 2006. |
2. | Arabas, Iwona. „Panny apteczkowe – rola dworu szlacheckiego w kształtowaniu świadomości terapeutycznej na polskiej wsi”. W: Pod patronatem Hygiei. Udział kobiet w rozwoju nauk przyrodniczych, red. Iwona Arabas. Warszawa: Wydawnictwo IHN PAN, 2000, 85–99. |
3. | Biegeleisen, Henryk. Lecznictwo ludu polskiego. Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 1929. Bystroń, Jan Stanisław. Dzieje obyczajów w dawnej Polsce (wiek XVI–XVIII). T. I. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1976. |
4. | Charewiczowa, Łucja. Kobieta w dawnej Polsce (reprint). Lwów: Mała Biblioteka 6, 1938. |
5. | Čajkanović, Veselin. Rečnik srpskih narodnih verovanja o biljkama. Beograd: Srpska akademija nauka i umetnosti: Srpska književna zadruga, 1985. |
6. | Dziarkowski, Jacek. Wybór roślin krajowych dla okazania skutków lekarskich ku użytkowi domowemu. Warszawa: za pozwoleniem zwierzchności w Drukarni Xięży Piarów, 1806. |
7. | Falimirz, Stefan. O ziołach i o mocy ich. Kraków: Florian Ungler, 1534. |
8. | Gołębiowski, Łukasz. Domy i dwory. T. IV. Warszawa: nakład autora, druk N. Glücksberga, 1830. |
9. | Holubý, Josef Ludovit. Narodopisné prace. Bratislava: Vydavatelstvo Slovenskej akademie vied, 1958. |
10. | Janota, Eugeniusz. Historia naturalna w piśmiennictwie niemieckim w wiekach późniejszych. Lwów: Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika, 1878. |
11. | Jundziłł, Józef. Opisanie roślin w Litwie, na Wołyniu, Podolu i Ukrainie dziko rosnących, jako i oswojonych. Wilno: Józef Zawadzki własnym nakładem, 1830. |
12. | Kawałko, Marian Janusz. Historie ziołowe. Lublin: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1986. |
13. | Kluk, Krzysztof. Dykcyonarz roślinny. T. III. Warszawa: Drukarnia XX. Scholarum Piarum, 1804. |
14. | Köhler, Piotr. „Nazewnictwo i użytkowanie roślin leczniczych na ziemiach polskich w XIX wieku na podstawie ankiety Józefa Rostafińskiego”. W: Historia leków naturalnych. IV. Z historii i etymologii polskich nazw roślin leczniczych. Warszawa: IHNOiT, 1994, 61–86. |
15. | Krzysztof Kluk – przyrodnik i pisarz rolniczy. Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo PAN, 1976. |
16. | Kuchowicz, Zbigniew. Obyczaje staropolskie XVII–XVIII wieku. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1975. |
17. | Kuchowicz, Zbigniew. Z badań nad stanem biologicznym społeczeństwa polskiego od schyłku XVI do końca XVIII wieku. Łódź: Łódzkie Towarzystwo Naukowe, 1972. |
18. | Kuźnicka, Barbara. Kierunki rozwoju farmacji w Polsce epoki Oświecenia. Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk–Łódź: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo PAN, 1982. |
19. | Laughin, Andrew. Wszystko o ziołach: od arcydzięgla do żywokostu. Opis, zastosowanie i uprawa ziół. Wrocław: Wydawnictwo Astrum, 1996. |
20. | Leksykon roślin leczniczych, red. Antonina Rumińska i Aleksander Ożarowski. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1990. |
21. | Libera, Zbigniew, Adam Paluch. Lasowiacki zielnik. Kolbuszowa: Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy, 1993. |
22. | Lichocka, Halina. Historia poszukiwania leku w roślinach w Polsce 1800–1856. Warszawa: Wydawnictwo Historii Nauki PAN, 2002. |
23. | Łoziński, Władysław. Życie polskie w dawnych wiekach (wiek XVI–XVIII). Jerozolima: przedruk z wydania drugiego, nakładem księgarni H. Altenberga w Warszawie – Księgarnia E. Wende i Ska, 1946. |
24. | Mamczur, Fiodor, Jarosław Gładun. Rośliny lecznicze w ogródku. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1988. |
25. | Marcin z Urzędowa. Herbarz polski. Kraków: w Drukarni Lazarzowey, 1595. |
26. | Mayer, Johannes Gottfried, Bernhard Uehleke, O. Kilian Saum. Zioła ojców benedyktynów. Mieszanki i leczenie. Warszawa: Świat Książki, 2004. |
27. | Mazerant-Leszkowska, Anna. Mała księga ziół. Warszawa: Instytut Wydawniczy Związków Zawodowych, 1990. |
28. | Michajłow, Paweł. „Ludowe nazwy roślin i ich lecznicze zastosowanie u Poleszuków Zachodnich”. W: Historia roślin leczniczych. IV. Z historii i etymologii polskich nazw roślin leczniczych. Warszawa: IHNOiT, 1993, 99–119. |
29. | Muszyński, Jan. Roślinne leki ludowe. Łódź: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1955. |
30. | Odachowska-Zielińska, Ewa, Andrzej Robert Zieliński. Porady babuni czyli o urokach życia w dworku polskim. Warszawa: Wydawnictwo „Watra”, 1990. |
31. | Ody, Penelope. Wielki zielnik medyczny. Bielsko-Biała: Wydawnictwo „Debit”, 1999. |
32. | Paluch, Adam. Świat roślin w tradycyjnych praktykach leczniczych wsi polskiej. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 1988. |
33. | Paluch, Adam. „Zerwij ziele z dziewięciu miedz”… Ziołolecznictwo ludowe w Polsce XIX i początku XX wieku. Wrocław: Polskie Towarzystwo Ludoznawcze, 1989. |
34. | Partyka, Joanna. „Obraz kobiety leczącej w tekstach staropolskich”. W: Pod patronatem Hygiei. Udział kobiet w rozwoju nauk przyrodniczych, red. Iwona Arabas. Warszawa: Wydawnictwo IHN PAN, 2000, 71–84. |
35. | Paulizky, Fryderyk Karol. Medycyna dla ludu wiejskiego. Wilno: Józef Zawadzki własnym nakładem, 1828. |
36. | Skarżyński, Andrzej. Magia ziół. Warszawa: Wydawnictwa „Alfa”, 1991. |
37. | Skarżyński, Andrzej. Zioła czynią cuda. Warszawa: Agencja Wydawnicza „Komes”, 1994. |
38. | Straszewski, Jan. Życie domowe w polskich dworach szlacheckich. Studium z dziejów kultury zdrowotnej. Warszawa: Towarzystwo Wydawnicze „Rój”, 1938. |
39. | Syreniusz, Szymon. Zielnik Herbarzem z ięzyka Łacińskiego zowią. Cracoviae: Bazyli Skalski, 1613. |
40. | Szcześniak, Krystyna. Świat roślin światem ludzi na pograniczu wschodniej i zachodniej Słowiańszczyzny. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2008. |
41. | Talko-Hryncewicz, Julian. Zarysy lecznictwa ludowego na Rusi Południowej. Kraków: Nakładem Akademii Umiejętności. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 1893. |
42. | Udziela, Marian. Medycyna i przesądy lecznicze ludu polskiego. Warszawa: Druk Emila Skiwskiego, 1891. |
43. | Urbanek, Bożena. Idea opieki nad chorymi na ziemiach polskich w latach 1809–1914. Wrocław: Oficyna Wydawnicza Arboretum, 2001. |