Acta Iuris Stetinensis

Sąd Najwyższy w orzeczeniu, które było przedmiotem glosowania, poruszył kwestię pracownika, o którym mowa w art. 218 § 1a k.k. Sąd ten odniósł się do zagadnienia, jaki jest desygnat i jakie są granice pojęcia „pracownik”, a także co jest przedmiotem ochrony powyżej wskazanego przepisu, jaki jest jej zakres. Glosator – w tymże kontekście – poddał analizie myśl Sądu Najwyższego. Autor glosy zgodził się w głównej mierze z poglądem, że „zakresem art. 218 § 1a k.k. objęte są tylko osoby będące pracownikami w rozumieniu art. 2 k.p. i art. 22 § 1 i § 11 k.p.”, uznał go jednak za niepełny, bowiem należy mieć także na względzie w przypadku przestępstwa z art. 218 § 1a k.k., art. 8 ust. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, gdzie – w przypadku ubezpieczeń społecznych – pojęcie pracownika jest nieco szersze niż to zawarte w przepisach kodeksu pracy. Glosator uznał za zasadne twierdzenie, że przedmiotem ochrony art. 218 § 1a k.k. są wszelkie prawa pracownika wynikające ze stosunku pracy lub ubezpieczenia społecznego oraz podzielił postulat de lege ferenda, „aby ochroną art. 218 § 1a k.k. objąć również osoby pozostające w stosunkach zatrudnienia innych niż stosunek pracy” i – o czym nie wspomniał sąd w glosowanej uchwale – stosunek cywilnoprawny, o którym mowa w art. 8 ust 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.