Acta Iuris Stetinensis

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Iuris Stetinensis


ISSN: 2083-4373     eISSN: 2545-3181    OAI    DOI: 10.18276/ais.2021.35-07
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  ERIH PLUS

Lista wydań / 3/2021 (35)
Przesłanki przypisania odpowiedzialności karnej za śmierć człowieka w przypadku doprowadzenia go do targnięcia się na własne życie

Autorzy: Piotr Zakrzewski ORCID
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Słowa kluczowe: samobójstwo zabójstwo spowodowanie skutku doprowadzenie człowieka do targnięcia się na własne życie sprawstwo pośrednie
Data publikacji całości:2021
Liczba stron:20 (99-118)
Cited-by (Crossref) ?:
Liczba pobrań ?: 398

Abstrakt

Głównym problemem badawczym będącym przedmiotem analizy w ramach niniejszego opracowania są przesłanki przypisania skutku w postaci śmierci człowieka w sytuacji, gdy do zgonu dochodzi niejako „rękoma” pokrzywdzonego. W ramach opracowania wskazano poszczególne okoliczności, które różnicują sytuację wypełnienia przez sprawcę znamion z art. 151 k.k. od sytuacji, gdy jest on współsprawcą skutku w postaci śmierci drugiego współsprawcy, oraz od sytuacji, gdy sprawca jest wyłącznie odpowiedzialny za skutek w postaci śmierci człowieka. Atypowość trzeciej z wyróżnionych sytuacji polega na tym, że pokrzywdzony jest sprawcą pośrednim skutku w postaci swojej śmierci, którego odpowiedzialność za ten skutek zostaje wyłączona na różnych szczeblach pięcioelementowej struktury przestępstwa. W ramach tak wyznaczonego pola badawczego został również opisany problem ustalenia okoliczności wskazujących na stopień wpływu zachowania się sprawcy na zaistnienie zachowania autodestrukcyjnego po stronie suicydanta.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Bielski M., Obiektywne przypisanie skutku przestępnego w przypadku kolizji odpowiedzialności za skutek, „Państwo i Prawo” 2005, nr 10.
2.Burdziak K., Kierowanie wykonaniem samobójstwa i polecenie jego wykonania w polskim prawie karnym, „Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny” 2014, nr 4.
3.Chrudzimski A., Realistyczne teorie uniwersaliów, w: S.T. Kołodziejczyk, Przewodnik po metafizyce, Kraków 2011.
4.Gardocki L., Prawo karne, wyd. 15, Warszawa 2009.
5.Giezek J., w: M. Bojarski (red.), J. Giezek, Z. Sienkiewicz, Prawo karne materialne. Część ogólna i szczególna, wyd. 4, Warszawa 2010.
6.Góralski P., Pomoc i namowa do samobójstwa (art. 151 k.k.), „Nowa Kodyfikacja Prawa Karnego” 2003, nr 13.
7.Grudecki M., Wybrane prawnokarne aspekty prób samobójczych, nakłaniania do samobójstwa oraz pomocy w samobójstwie, „Wojskowy Przegląd Prawniczy” 2019, nr 2.
8.Grześkowiak A., w: A. Grześkowiak, F. Ciepły, M. Gałązka, R. Hałas, D. Szeleszczuk, K. Wiak, S. Hypś, Prawo karne, wyd. 2, Warszawa 2009.
9.Hünerfeld P., Sprawstwo pośrednie i podżeganie w prawie karnym RFN, „Studia Prawnicze” 1988, nr 1–2.
10.Janikowski W., Wolna wola i jej użyteczność. Podstawy etyki utylitaryzmu preferencji, Warszawa 2016.
11.Jędrzejewski Z., w: L.K. Paprzycki (red.), System Prawa Karnego. Tom 4. Nauka o przestępstwie. Wyłączenie i ograniczenie odpowiedzialności karnej, Warszawa 2013.
12.Jędrzejewski Z., Bezprawność jako element przestępności czynu. Studium na temat struktury przestępstwa, Warszawa 2009.
13.Kalitowski M., w: T. Dukiet-Nagórska, S. Hoc , M. Kalitowski, O. Sitarz, L. Tyszkiewicz, L. Wilk, Prawo karne. Część ogólna, szczególna i wojskowa, Warszawa 2010. Kardas P., O relacjach między strukturą przestępstwa a dekodowanymi z przepisów prawa karnego strukturami normatywnymi, „Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych” 2012, nr 2.
14.Kardas P., Przestępstwo ciągłe w prawie karnym materialnym. Analiza konstrukcji modelowych na tle pojęcia czynu, zbiegu przepisów i zbiegu przestępstw, Kraków 1999.
15.Kokot R., Z problematyki karalnego doprowadzenia do samobójstwa – uwagi na tle ustawowych znamion art. 151 k.k., cz. II, „Nowa Kodyfikacja Prawa Karnego” 2015, nr 36.
16.Kokot R., Z problematyki karalnego doprowadzenia do samobójstwa – uwagi na tle ustawowych znamion art. 151 k.k., cz. I, „Nowa Kodyfikacja Prawa Karnego” 2015, nr 35.
17.Konarska-Wrzosek V., Komentarz do art. 151, w: A. Lach, J. Lachowski, T. Oczkowski, I. Zgoliński, A. Ziółkowska, V. Konarska-Wrzosek, Kodeks karny. Komentarz, wyd. III, Warszawa 2020, LEX.
18.Kosonoga-Zygmunt J., Namowa i udzielenie pomocy do samobójstwa (art. 151 k.k.), „Prokuratura i Prawo” 2015, nr 11.
19.Kosonoga-Zygmunt J., Swoboda decyzji woli suicydenta jako przesłanka odpowiedzialności karnej za przestępstwo z art. 151 k.k., „Kwartalnik Prawa Publicznego” 2015, nr 2.
20.Kowalewska-Łukuć M., Wina w prawie karnym, Warszawa 2019.
21.Kozłowska-Kalisz P., w: M. Budyn-Kulik, P. Kozłowska-Kalisz, M. Kulik, M. Mozgawa (red.), Prawo karne. Część ogólna, wyd. 2, Warszawa 2009.
22.Majewski J., O schemacie budowy norm prawa karnego w piśmiennictwie karnistycznym, w: T. Bojarski (red.), System Prawa Karnego, Tom 2. Źródła prawa karnego, Warszawa 2011.
23.Makarewicz J., Kodeks Karny. Komentarz, wyd. V, Lwów 1938.
24.Makarewicz J., Recenzja F. von Liszt, Lehrbuch des deutschen Strafrecht. Erster Teil. Berlin 1895, „Przegląd Prawa i Administracji” 1896, r. XXI.
25.Marek A., Prawo karne, wyd. 9, Warszawa 2009.
26.Namysłowska-Gabrysiak B., Prawo karne – część ogólna, wyd. 4, Warszawa 2008.
27.Pohl Ł., Kierowanie wykonaniem samobójstwa oraz polecenie jego wykonania w polskim prawie karnym, w: A. Michalska-Warias, I. Nowikowski, Z. Piórkowska-Flieger (red.), Teoretyczne i praktyczne problemy współczesnego prawa karnego. Księga jubileuszowa dedykowana Profesorowi Tadeuszowi Bojarskiemu, Lublin 2011.
28.Pohl Ł., Prawo karne. Wykład części ogólnej, wyd. 1, Warszawa 2012.
29.Rodzynkiewicz M., Treść pojęcia czynu w prawie karnym jako efekt procedury modelowania, w: Z. Ćwiąkalski, M. Szewczyk, Ś. Waltoś, A. Zoll (red.), Problemy odpowiedzialności karnej. Księga ku czci Profesora Kazimierza Buchały, Kraków 1994.
30.Rojek P., Tropy i uniwersalia. Badania ontologiczne, Warszawa 2019.
31.Śliwiński S., Udział w czynie osoby, atakującej swoje własne dobro – w świetle przepisów Polskiego Prawa Karnego, „Demokratyczny Przegląd Prawniczy” 1948, nr 9.
32.Tarapata S., Zakrzewski P., Charakter skutku polegającego na targnięciu się człowieka na własne życie stanowiącego znamię typów czynu zabronionego z art. 151, 190a § 3, art. 207 § 3 oraz art. 352 § 3 k.k., w: M. Mozgawa (red.), Samobójstwo, Warszawa 2017.
33.Tyszkiewicz L., Komentarz do art. 151, w: O. Górniok (red.), Kodeks karny. Komentarz, wyd. II, Warszawa 2006, LEX.
34.Warylewski J., Prawo karne. Część ogólna, wyd. 4, Warszawa 2009.
35.Wąsek A., Prawnokarna problematyka samobójstwa, Warszawa 1982.
36.Zakrzewski P., Stopniowanie winy w prawie karnym, Warszawa 2016.
37.Zoll A., Karalność i karygodność czynu jako odrębne elementy struktury przestępstwa, w: T. Kaczmarek (red.), Teoretyczne problemy odpowiedzialności karnej w polskim oraz niemieckim prawie karnym, Wrocław 1990.
38.Zoll A., Komentarz do art. 151, w: W. Wróbel, A. Zoll (red.), Kodeks Karny. Część szczególna. Tom II. Komentarz do art. 117–211a, Warszawa 2017.
39.Zoll A., O normie prawnej z punktu widzenia prawa karnego, „Krakowskie Studia Prawnicze” 1991, nr 23.
40.Zoll A., O wartościowaniu czynu prawie karnym (Uwagi na marginesie artykułu prof. I. Andrejewa o pojęciu winy), „Państwo i Prawo” 1983, nr 4.
41.Zoll A., Okoliczności wyłączające bezprawność czynu. Zagadnienia ogólne, Warszawa 1982.