Acta Iuris Stetinensis

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Acta Iuris Stetinensis


ISSN: 2083-4373     eISSN: 2545-3181    OAI    DOI: 10.18276/ais.2021.36-06
CC BY-SA   Open Access   DOAJ  ERIH PLUS

Lista wydań / 4/2021 (36)
Działalność Rzecznika Praw Lekarza w okręgowej izbie lekarskiej w świetle przepisów prawa

Autorzy: Sebastian Stykowski ORCID
Uniwersytet Warszawski
Słowa kluczowe: Rzecznik Praw Lekarza ochrona indywidualnych i zbiorowych interesów lekarzy samorząd zawodowy lekarzy organ samorządu zawodowego
Data publikacji całości:2021
Liczba stron:17 (99-115)
Cited-by (Crossref) ?:
Liczba pobrań ?: 489

Abstrakt

Samorząd zawodowy lekarzy, dążąc do obrony indywidualnych i zbiorowych interesów lekarzy, na wzór Rzecznika Praw Pacjenta powołał Rzecznika Praw Lekarza. W ramach struktury każdej izby lekarskiej powoływane są osoby pełniące funkcję obrońcy lekarzy. W związku z brakiem ustawowych uregulowań funkcja ta do niedawna ograniczała się do organizowania porad prawnych czy występowania do organów izby o zajmowanie określonych stanowisk w kwestiach naruszania praw lekarzy. Celami niniejszego artykułu były analiza i ocena realnych kompetencji Rzecznika Praw Lekarza jako podmiotu powołanego na podstawie uchwały organu izby lekarskiej, a nie aktu normatywnego, wskazanie, czy taki podmiot jest faktycznie potrzebny w strukturze izb lekarskich, a także czy powinien zostać wprowadzony do struktur izb lekarskich, a w konsekwencji, czy wymaga regulacji ustawowej. Zastosowana metoda badawcza polegała na analizie obowiązującego stanu prawnego dotyczącego samorządu zawodowego oraz możliwości wykonywania przez niego zadań wskazanych przez ustawodawcę, a także zmierzała do sformułowania ewentualnych postulatów de lege ferenda.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Berezowski J., Malinowski P., Ustawa o izbach lekarskich. Komentarz, Warszawa 2013.
2.Boć J., Prawo administracyjne, Wrocław 1998.
3.Bursztynowicz M., Sługocka M., Postępowanie administracyjne dla jednostek samorządu terytorialnego. Komentarz, Warszawa 2020.
4.Górka M., Rodzaje dekoncentracji wewnętrznej w materialnym prawie administracyjnym, w: M. Giełda, R. Raszewska-Skałecka (red.), Administracja publiczna wobec wyzwań i oczekiwań społecznych, Wrocław 2015.
5.Gudowski J., Ereciński T. (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, t. 3: Postępowanie rozpoznawcze, Warszawa 2016.
6.Jagieła J., Udział organizacji pozarządowych w postępowaniu cywilnym dla ochrony praw obywateli, „Zeszyty Naukowe Instytutu Administracji AJD w Częstochowie” 2014, nr 1(9).
7.Karcz-Kaczmarek M., Maciejewski M., Samorządy zawodowe i zakres ich samodzielności w świetle doktryny oraz orzecznictwa, „Studia Prawno-Ekonomiczne” 2015, t. 95.
8.Kmieciak R. (red.), Z badań nad samorządem zawodowym w Polsce, Poznań 2010.
9.Leoński Z., Samorząd terytorialny w RP, Warszawa 2002.
10.Łaszczyca G., Martysz C., Matan A., Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, t. 1, Warszawa 2007.
11.Szydło M., Kompetencje publicznoprawne samorządów zawodowych, „Samorząd Terytorialny” 2002, nr 3.
12.Świecki D. (red.), Kodeks postępowania karnego, t. 1: Komentarz aktualizowany, Gdańsk 2020.
13.Tomkiewicz M., Udział przedstawiciela społecznego w procesie karnym, „Prokuratura i Prawo” 2012, nr 7–8.
14.Wierciński A., Przedstawiciel społeczny w polskim procesie karnym, Poznań 1978.
15.Wróbel A., Jaśkowska M., Wilbrandt-Gotowicz M., Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa 2020.