ISSN: 2451-0432
OAI
DOI: 10.18276/ap.2019.48-03
Lista wydań /
2/2019 (48)
Konsulat honorowy w Szczecinie jako narzędzie włoskiej dyplomacji kulturalnej na terenie województwa zachodniopomorskiego
| Autorzy: |
Olga
Łozińska
Uniwersytet Szczeciński, |
| Słowa kluczowe: | dyplomacja kultura konsulat honorowy Włochy województwo zachodniopomorskie |
| Data publikacji całości: | 2019 |
| Liczba stron: | 11 (33-43) |
Abstrakt
Od kilku lat zauważyć można ewolucję w znaczeniu i liczbie konsulów honorowych Repu-
bliki Włoskiej poza jej granicami. Wśród czynników determinujących nowy status konsu- la honorowego należy wskazać kryzys gospodarczy, który zmusił włoską administrację do oszczędności, ale też reorientację polityki zagranicznej i związanej z nią rewizji roli konsulów zawodowych w państwach członkowskich UE. Choć powinności konsula honorowego nie po- wierza się zawodowym dyplomatom, to służba wybiega dużo dalej niż ochrona i opieka nad obywatelami włoskimi. Jedną z głównych funkcji jest udział w rozwoju dwustronnych relacji kulturalnych i promocja języka włoskiego, realizowane w bezpośredniej współpracy z innymi podmiotami dyplomacji kulturalnej. W artykule skoncentruję się na niektórych praktycznych wymiarach sprawowania funkcji konsula honorowego, opierając się na priorytetach włoskiej dyplomacji kulturalnej, doświadczeniu konsula honorowego w Szczecinie oraz wybranych elementach współpracy województwa zachodniopomorskiego z Republiką Włoską. Jaka jest rola konsula honorowego? Jakie działania on podejmuje? Jakie są jego główne cele? Na te pytania postaram się odpowiedzieć.
Pobierz plik
Plik artykułu
Bibliografia
| 1. | Carta, M. (2004). Strutture territoriali e strategie culturali per lo sviluppo locale. Economia della Cultura, 14 (1), 39–56. Circolare del Ministero degli Affari Esteri 2010, nr 3. |
| 2. | Cummings, M. (2003). Cultural Diplomacy and the United States Government: A Survey, Center for Arts and Culture. |
| 3. | Washington: Center for Arts and Culture. |
| 4. | Haigh, A. (2001). Co to jest dyplomacja kulturalna? W: C. Lewandowski (red.), Międzynarodowe stosunki kulturalne. |
| 5. | Wrocław: Uniwersytet Wrocławski. |
| 6. | Il Console Onorario in Italia (2012). Roma: Ministero degli Affari Esteri. |
| 7. | Konwencja Wiedeńska o stosunkach konsularnych sporządzona w Wiedniu dnia 24 kwietnia 1963 r. Dz.U. 1982, nr 13, poz. 98. |
| 8. | Limitazione delle funzioni del titolare del Consolato onorario in Stettino (Polonia) (2016). Gazzetta Ufficiale della |
| 9. | Repubblica Italiana, 261. |
| 10. | Michałowska, G. (2007). Międzynarodowe stosunki kulturalne. W: K. Wojtaszczyk, W. Jakubowski (red.), Społeczeń- |
| 11. | stwo i polityka. Podstawy nauk politycznych. Warszawa: ASPRA-JR. |
| 12. | Michałowska, G. (2010). Istota i geneza międzynarodowych stosunków kulturalnych. W: A. Ziętek (red.), Międzyna- rodowe stosunki kulturalne. Podręcznik akademicki. Warszawa: Poltext. |
| 13. | Ministero degli Affari Esteri e della Cooperazione Internazionale (2019a). Pobrane z: www.esteri.it (30.01.2019). |
| 14. | Ministero degli Affari Esteri e della Cooperazione Internazionale (2019b). Pobrane z: https://www.esteri.it/mae/resour- ce/doc/2017/12/2017_12_settimana_della_lingua_italiana_nel_mondo_i_titoli_delle_edizioni.pdf (30.01.2019). |
| 15. | Ministero degli Affari Esteri e della Cooperazione Internazionale (2019c). Pobrane z: https://www.esteri.it/mae/it/ |
| 16. | politica_estera/cultura/promozionelinguaitaliana/settimanalinguaitaliana (30.01.2019). |
| 17. | Nye, J. (2007). Soft power. Jak osiągnąć sukces w polityce światowej. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Pro- |
| 18. | fesjonalne. |
| 19. | Ociepka, B. (red.) (2008). Dyplomacja publiczna. Wrocław: Uniwersytet Wrocławski. |
| 20. | Protokół z posiedzenia polsko-włoskiej komisji do spraw kultury i edukacji (2016). Pobrane z: https://ambvarsavia. esteri.it/ambasciata_varsavia/resource/doc/2016/11/wochy_67a_polski.pdf (30.01.2019). |
| 21. | Raś, M. (2016). Aktywność międzynarodowa regionów (paradyplomacja) w ujęciu teoretycznym. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar. |
| 22. | Ruggeri S. (red.) (2013). Storia & Diplomazia. Rassegna dell’Archivio Storico del Ministero degli Affari Esteri. Roma: Ministero degli Affari Esteri. |
| 23. | Sfregola, D.G. (red.) (2016). Il Console Onorario In Italia. Roma: Ministero degli Affari Esteri. |
| 24. | Staniszewski, W.S. (1997). Rozwój Historyczny Instytucji Konsula Honorowego. Roczniki Nauk Prawnych, 7, 225–242. |
| 25. | Annuario Diplomatico Consolare (2010). Roma: Unione dei Consoli Onorari in Italia. |
| 26. | Strzałka, K. (2014). Rozwój instytucji konsula honorowego w praktyce dyplomatycznej Włoch. W: P. Czubik, W. Burek (red.), Wybrane zagadnienia współczesnego prawa konsularnego (z perspektywy prawa i praktyki międzynarodowej oraz polskiej). Kraków: Instytut Multimedialny. |
| 27. | Sutor, J. (2000). Prawo dyplomatyczne i konsularne. Warszawa: LexisNexis. |
| 28. | Trafas, T. (2014). Funkcja konsula honorowego w świetle polskich uregulowań – dylematy teorii i praktyki. W: P. Czu- bik, W. Burek (red.), Wybrane zagadnienia współczesnego prawa konsularnego (z perspektywy prawa i praktyki międzynarodowej oraz polskiej). Kraków: Instytut Multimedialny. |
| 29. | Unione dei Consoli Onorari Italiani nel Mondo (2019). Pobrane z: www.ucoi.it (30.01.2019). |
| 30. | Zdebski A. (2014). Praktyczne aspekty sprawowania funkcji konsula honorowego w państwie przyjmującym, a Kon- wencja wiedeńska o stosunkach konsularnych. W: P. Czubik, W. Burek (red.), Wybrane zagadnienia współczesnego prawa konsularnego (z perspektywy prawa i praktyki międzynarodowej oraz polskiej). Kraków: Instytut Multimedialny. |
| 31. | Zenderowski, R., Cebul, K., Krycki, M. (2010). Międzynarodowe stosunki kulturalne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. |