1. | Bolecki, Włodzimierz, Ryszard Nycz, red. Narracja i tożsamość (I). Narracje w kulturze. Warszawa: Wydawnictwo IBL, 2004. |
2. | Bolecki, Włodzimierz, Ryszard Nycz, red. Narracja i tożsamość (II). Antropologiczne problemy kul¬tury. Warszawa: Wydawnictwo IBL, 2004. |
3. | Czaja, Dariusz. Sygnatura i fragment. Narracje antropologiczne. Kraków: Wydawnictwo Uniwersy¬tetu Jagiellońskiego, 2004. |
4. | Czermińska, Małgorzata. „Narrator – podmiot – osoba. Fikcjonalność i niefikcjonalność”. W: Polo¬nistyka w przebudowie, t. 1, red. M. Czermińska, 211–223. Kraków: Universitas, 2005. |
5. | Ćwiek, Jakub. Topiel. Warszawa: Marginesy, 2020. |
6. | Domańska, Ewa. „Autofikcja Joanny Bator”. Teksty Drugie 2–3 (2003): 336–345. |
7. | Doubrovsky, Serge. Fils. Paris: Éditions Galilée, 1977. |
8. | Foucault, Michel. Powiedziane, napisane. Szaleństwo i literatura. Tłum. Michał P. Markowski. War¬szawa: Fundacja Aletheia, 1999. |
9. | Karpowicz, Agnieszka. Proza życia. Mowa, pismo, literatura. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersy¬tetu Warszawskiego, 2012. |
10. | Kuczok, Wojciech. Gnój. Warszawa: W.A.B., 2003. |
11. | Nasiłowska, Anna. „Złe wychowanie jako norma”. Teksty Drugie 6 (2018): 7–10. |
12. | Nycz, Ryszard. Literatura jako trop rzeczywistości. Kraków: Universitas, 2001. |
13. | Nycz, Ryszard. „Tekstowe doświadczenia”. Teksty Drugie 1–2 (2010): 6–12. |
14. | Rewers, Ewa, red. Kulturowe studia miejskie. Wprowadzenie. Warszawa: Narodowe Centrum Kul¬tury, 2014. |
15. | Tulli, Magdalena. Szum. Kraków: Znak, 2014. |
16. | Tulli, Magdalena. Włoskie szpilki. Warszawa: Nisza, 2011. |
17. | Turczyn, Anna. „Autofikcja, czyli autobiografia psychopolifoniczna”. Teksty Drugie 1–2 (2007): 207–214. |
18. | Wiegandt, Ewa. „To Magdaleny Tulli”. Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka 22 (2013), 42: 143–156. |