Colloquia Theologica Ottoniana

Redakcja CTO przyjmuje prace tylko drogą elektroniczną (prace przysyłane w formie papierowej nie będą poddawane żadnym procedurom ani odsyłane do autorów). Plik z tekstem (oraz załączniki potrzebne do zintegrowania artykułu: obrazy, niestandardowe czcionki itp.) w formacie nadającym się do otwarcia w programie Word należy przesłać za pośrednictwem formularza dostępnego na stronie internetowej czasopisma. Należy zwrócić szczególną uwagę na to, by zarówno treść artykułu, jak przesyłany plik, były pozbawione wszelkich znamion, wskazujących na ich autorstwo (swoje dane osobowe należy usunąć również we właściwościach pliku).

Dane autora proponowanego tekstu należy przesłać w oddzielnym pliku.

W razie problemów technicznych z odczytaniem plików, redakcja kontaktuje się z autorem, prosząc o ponowną wysyłkę materiałów lub przesłanie manuskryptu w pliku innego formatu (np. LaTeX).

W celu złożenia tekstu do publikacji w CTO należy przygotować następujące pliki:

1. plik z tekstem artykułu w formacie dającym się odczytać za pomocą programu Word (w treści artykułu nie należy zamieszczać danych autora ani sugestii, które pomogłyby zidentyfikować autora; należy również usunąć dane osobowe autora we właściwościach pliku),
2. plik z tekstem artykułu (jak wyżej) w formacie PDF,
3. pliki z obrazami użytymi w tekście lub niestandardowymi czcionkami,
4. plik z tytułem pracy, danymi autora oraz notką autorską.

Plik zawierający tekst artykułu powinien zawierać następujące elementy:

• tytuł pracy w języku polskim i angielskim,
• tekst artykułu,
• streszczenie w języku polskim zawierające nie mniej niż 200 i nie więcej niż 300 wyrazów,
• streszczenie w języku angielskim będące wiernym tłumaczeniem streszczenia w języku polskim,
• słowa kluczowe w języku polskim i angielskim (4-5 słów),
• bibliografia.

Osobny plik z danymi osobowymi powinien zawierać:

• tytuł pracy,
• imię, nazwisko, stopień lub tytuł naukowy autora pracy (należy wymienić wszystkich autorów, zaznaczając wielkość ich wkładu),
• afiliacja każdego z autorów (z uwzględnieniem jednostki naukowej),
• numer ORCID każdego z autorów,
• adres e-mail do korespondencji z osobą kontaktową,
• krótka notka autorska według wzoru: Imię i nazwisko, ewentualna przynależność do duchowieństwa, stopień lub tytuł naukowy, zajmowane stanowisko akademickie lub pełnione funkcje, adres pocztowy (służbowy), adres e-mail, ewentualnie numer telefonu, np.: Krzysztof Jaworski, ksiądz katolicki, doktor nauk humanistycznych w zakresie filozofii, adiunkt w Instytucie Nauk Teologicznych Uniwersytetu Szczecińskiego, adres: ul. Pawła VI 2, 71-459 Szczecin, e-mail: krzysztof.jaworski@usz.edu.pl.
• ewentualne źródło finansowania badań, dzięki którym powstała praca, np. grant, stypendium.

Zasady ogólne

1. Tekst zasadniczy: czcionka Times New Roman 12 punktów, interlinia 1,5.
2. Przypisy: czcionka 10 punktów, interlinia 1.
3. Lewy i prawy margines – 2,5 cm.
4. Ostatnim znakiem w zdaniu jest kropka. Ewentualny znak cudzysłowu lub odsyłacz do przypisu zamieszczamy przed kropką, np.: „[…] oraz wszystkich mieszkańców”¹².
5. Tytułów książek, artykułów i innych utworów w tekście zasadniczym oraz tytułach punktów i rozdziałów nie piszemy w cudzysłowie, lecz zapisujemy je kursywą, np.: Kościół podejmując dialog międzyreligijny w duchu deklaracji Nostra aetate chce [...].
6. Nie należy stosować podkreśleń, kapitalików i wersalików.
7. Ingerencje autora w cytowany tekst zapisujemy w nawiasie kwadratowym, np. EFPE [właśc. Franciszek Potocki], W wirze ezoteryzmu, Kraków 1923, s. 54.
8. Tzw. cytaty wewnętrzne oznaczamy znakami «,», np.: „[…] aby się wypełniło Pismo: «kości jego nie będą łamane». I znowu na innym miejscu […]” (J 19, 36-37).
9. Materiał ilustracyjny powinien być dostarczony w formie plików graficznych, czarno-białych lub w skali szarości.

Technika sporządzania przypisów

1. W przypadku, gdy myśli danego autora nie cytujemy ani nie streszczamy dokładnie, lecz jedynie się nią inspirujemy lub gdy chcemy wskazać, że inni autorzy również poruszali to zagadnienie, zapis w przypisie poprzedzamy skrótem "Por.".
2. Jeśli odsyłamy do jakiegoś tekstu (np. w celu porównania lub lepszego zrozumienia) stosujemy formułę "Zob.".
3. Tytuły publikacji zapisujemy kursywą bez cudzysłowu, np.: G.P. Monnot, Bóg i jego imiona w islamie, w: F. Lenoir, Y. Tardan-Masquelier (red.), Encyklopedia religii świata, t. 2, Warszawa 2002, s. 1325, 1497-1499.
4. Tytuły przytaczane w tytułach innego utworu jako cytaty wewnętrzne zapisujemy również kursywą i dodatkowo w cudzysłowie: np. J.M., Dyduch, Wiodące idee adhortacji apostolskiej "Familiaris consortio", http://czasopisma.upjp2.edu.pl/poloniasacra/article/view/1597/1546 [dostęp: 15.04.2016].
5. Książkę jednego autora (lub kilku autorów) cytujemy następująco: W. Beinert, Teologiczna teoria poznania, Kraków 1998, s. 137.
6. Rozdziały/artykuły z dzieł zbiorowych (pod redakcją) cytujemy następująco: S. Harasimowicz, Nowożytne korzenie ruchu New Age, w: I. Dec (red.), Złudzenia Nowej Ery. Teologowie o New Age, Wrocław 1994, s. 45, 49.
7. Artykuły z czasopism cytujemy następująco: R. Kranenborg, Words of the Christ Create a New World Religion, "Syzygy. Journal of Alternative Religion and Culture" 12 (1993) 1, s. 129, 133-135. UWAGA. Tytuły (pełne) czasopism podajemy czcionką prostą w cudzysłowie, np. "Ateneum Kapłańskie" (lub skrót nazwy bez cudzysłowu, np. AK), następnie rocznik bądź numer ciągły, w nawiasie rok wydania, po nawiasie numer zeszytu, następnie numer stronicy.
8. Hasła z encyklopedii, leksykonów i słowników: P. Moskal, Wiara, w: E. Gigilewicz (red.), Encyklopedia katolicka, t. 20, Lublin 2014, kol. 433; J. Herbut, Wiara, w: tegoż (red.), Leksykon filozofii klasycznej, Lublin 1997, s. 534.
9. Tytuły w językach obcych przytaczamy w oryginale, stosując obowiązujące w nim skróty: Ch. White, Krishnamurti Jiddu, w: M. Eliade (ed.), The Encyclopedia of Religion, Vol. VII, New York 1987, s. 381-382.
10. Dzieła anonimowe cytujemy: [anonimowo], O celach Towarzystwa Teozoficznego, w: A. Besant, Karma, Warszawa 1936, s. 121, 125.
11. Przy odsyłaniu do stron internetowych należy, po podaniu autora, tytułu utworu i internetowego „adresu” URL, podać też w nawiasie datę korzystania ze strony, np.: J.G. Melton, New Age Transformed, http://religiousmovements.lib.virginia.edu/nrms/newage.html [dostęp: 13.01.2011].
12. Skróty przyjmujemy za Encyklopedia katolicka. Wykaz skrótów, Lublin 1993 lub Encyklopedia katolicka, t. 1, Lublin 1985; ewentualne skróty własne wyjaśniamy w wykazie skrótów zamieszczonym przed bibliografią.
13. W przypisach nie podajemy godności, funkcji i tytułów autorów, np.: ks., bp, kard., o., prał., prof., dr, SJ, OMI, OSB itd. Możemy natomiast podawać tytuły: św., bł.
14. Przy określaniu numerów stronic, kolumn, itd. nie posługujemy się skrótem nn (następne), lecz podajemy je przy pomocy cyfr.
15. W dokumentach kościelnych odsyłamy do numeru punktu, a nie do numeru stronicy; podajemy miejsce i rok druku, a nie rok ogłoszenia.
16. Jeśli w publikacji nie podano miejsca lub roku wydania piszemy odpowiednio: bmw, brw, bmirw.
17. W kwestii pisowni słownictwa religijnego obowiązują zasady opracowane przez Radę Języka Polskiego. Zob. R. Przybylska, W. Przyczyna (red.), Zasady pisowni słownictwa religijnego, Wydawnictwo BIBLOS, Tarnów 2004.

Technika sporządzania bibliografii

1. W bibliografii należy zamieścić publikacje przywołane w przypisach.
2. Bibliografia powinna być ułożona w porządku alfabetycznym według nazwisk autorów.
3. W przypadku artykułów z czasopism i rozdziałów z prac zbiorowych (także haseł) wykazujemy zakres stronic/kolumn całego utworu.
4. Wzór zapisu bibliograficznego:

• książka: Nazwisko I., Tytuł książki, Wydawnictwo, Miejsce rok.
• artykuł: Nazwisko I., Tytuł artykułu, "Tytuł czasopisma" numer (rok), s. XX-YY.
• praca zbiorowa: Nazwisko I., Tytuł rozdziału, w: I. Nazwisko (red.), Tytuł pracy zbiorowej, Wydawnictwo, Miejsce rok, s. XX-YY.

Po pozytywnej decyzji o przyjęciu do druku, tekst roboczy (otrzymany od autora) zostaje poddany korekcie językowej i adiustacji. Następnie redakcja odsyła pracę do autora, z prośbą o akceptację dokonanych poprawek. Autor otrzymuje również komplet dokumentów (umowy, licencje itp.), z którymi powinien się zapoznać, podpisać je i odesłać wraz z poprawioną wersją artykułu do redakcji.

Po złożeniu numeru czasopisma, zostaje on umieszczony w wersji elektronicznej na platformie Wydawnictwa Naukowego Uniwersytetu Szczecińskiego oraz wydany w formie papierowej. Autorowi przesyłany jest jeden egzemplarz papierowy, w którym znajduje się jego tekst.