Abstrakt
W artykule zaprezentowano wyzwania cywilizacyjne, przed którymi stoją podmioty szkolnictwa wyższego. Punktem wyjścia do rozważań jest odniesienie do otoczenia prawnego i systemu edukacyjnego w Polsce jako głównych determinant zmian zachodzących w społeczeństwie i gospodarce. W pierwszej części artykułu zwrócono uwagę na kwestie semantyczne związane ze sposobami definiowania pojęcia jakości w szkolnictwie wyższym. Scharakteryzowano ponadto założenia utylitaryzmu kształcenia akademickiego jako istotnego czynnika dla rozwoju otoczenia biznesowego i interesariuszy rynku edukacyjnego. W dalszej części artykułu wskazano na istotną rolę uczelni wyższych i ich stymulującego charakteru w regionie, a także na konieczność współpracy pomiędzy głównymi interesariuszami rynku usług edukacyjnych. Główna teza artykułu zakłada, że monitorowanie i podnoszenie poziomu jakości usług w szkolnictwie wyższym, czyli poszukiwanie skutecznych narzędzi edukacyjnych zwiększających poziom jakości, użyteczności i efektywności dystrybuowanej wiedzy, ma pośredni wpływ na rozwój społeczny i wzrost gospodarczy państwa. Celem artykułu jest identyfikacja i omówienie czynników związanych z kształceniem akademickim, które mogą stanowić źródło pożądanych zmian cywilizacyjnych.