Pedagogika Szkoły Wyższej

ISSN: 2083-4381    OAI    DOI: 10.18276/psw.2018.2-01
CC BY-SA   Open Access 

Lista wydań / 2/2018 (24)
O trzech tradycjach studiowania

Autorzy: Mieczysław Malewski
Dolnośląska Szkoła Wyższa we Wrocławiu
Słowa kluczowe: studiowanie tradycja prawda kompetencje techniczne konsumpcja informacja
Data publikacji całości:2019
Liczba stron:14 (7-20)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Autor rekonstruuje trzy społeczno-kulturowe wzory praktyk studiowania, jakie wykształciły się w trakcie długiego trwania uniwersytetu. Są to: studiowanie jako poszukiwanie prawdy, studiowanie jako nabywanie profesjonalnych kompetencji oraz studiowanie jako konsumpcja. Traktowane jako typy idealne w sensie weberowskim, posłużyły za instrumenty do oglądu i analizy wyników badań empirycznych nad postawami wobec studiowania, jakie przyjmują współcześni studenci. W końcowej części wystąpienia autor stawia pytanie o przyszłość edukacji akademickiej w warunkach społeczeństwa sieci. Nie można wykluczyć, że rozwój instrumentarium cyfrowego doprowadzi do zastąpienia wiedzy przez informację, która z epistemologicznego punktu widzenia jest rodzajem przedwiedzy. Istnieją podstawy, by twierdzić, że ta nowa, czwarta tradycja studiowania stanie się wkrótce rzeczywistością.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Barnett, R. (2004). The Purposes of Higher Education and the Changing Face of Academia. London
2.Review of Education, 2 (1), 60–73. DOI: 10.1080/1474846042000177483.
3.Baszkiewicz, J. (1997). Młodość uniwersytetów. Warszawa: Wydawnictwo Żak.
4.Beck, U. (2002). Społeczeństwo ryzyka. W drodze do innej nowoczesności. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe
5.Scholar.
6.Brandel, F. (2006). Gramatyka cywilizacji. Warszawa: Oficyna Naukowa.
7.Burawoy, M. (2013). Redefinicja publicznego uniwersytetu: ramy analityczne. Praktyka Teoretyczna,
8.1 (7), 13–30. DOI: https://doi.org/10.14746/prt.2013.1.2.
9.Castells, M. (2007). Społeczeństwo sieci. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
10.Chorab, M. (2016). Funkcjonowanie studentów we współczesnej rzeczywistości uniwersyteckiej. Pedagogika
11.Szkoły Wyższej, 2, 127–142. DOI: 10.18276/psw.2016.2-10.
12.Chutorański, M. (2015). Uniwersytet to bardzo wiele różnych rzeczy… Pedagogika Szkoły Wyższej, 1,
13.47–58. DOI: 10.18276/psw.2015.1-03.
14.Domański, H. (2002). Polska klasa średnia. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
15.Domański, H., Tomescu-Dubrow, I. (2008). Wejście na rynek pracy a poziom wykształcenia.
16.W: H. Domański (red.), Zmiany stratyfikacji społecznej w Polsce (s. 133–152). Warszawa: IFiS PAN.
17.Drucker, P.F. (1999). Społeczeństwo prokapitalistyczne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
18.Furedi, F. (2008). Gdzie się podziali wszyscy intelektualiści? Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
19.Goćkowski, J. (1996). Ethos nauki i role uczonych. Kraków: Wydawnictwo Secesja.
20.Gustavsson, B. (2002). What Do We Mean by Lifelong Learning and Knowledge? International Journal
21.of Lifelong Education, 1 (21), 13–23. DOI: https://doi.org/10.1080/02601370110099489.
22.Helstein, J. (1987). Historia literatury włoskiej. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum.
23.Hetmański, M. (2013). Epistemologia informacji. Kraków: Copernicus Center Press.
24.Jacyno, M. (2007). Kultura indywidualizmu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
25.Kember, D. (2009). Promoting Student-Centered Forms of Learning across on Entire University. Higher
26.Education, 1 (58), 1–13. DOI: http://dx.doi.org/10.1007/s10734-008-9177-6.
27.Knasiecka-Falbierska, K. (2014). Student – klient na współczesnym uniwersytecie. Pedagogika Szkoły
28.Wyższej, 1, 93–104.
29.Krajewski, M. (1997). Konsumpcja i współczesność. O pewnej perspektywie rozumienia świata społecznego.
30.Kultura i Społeczeństwo, 3 (41), 3–24.
31.Kromolicka, B. (2016). Zaangażowanie studentów w proces kształcenia uniwersyteckiego. Pedagogika
32.Szkoły Wyższej, 2, 23–36. DOI: 10.18276/psw.2016.2-03.
33.Kwiek, M. (2015). Międzypokoleniowa ruchliwość społeczna. Szkolnictwo wyższe a drabina edukacyjna
34.i zawodowa w Polsce. Nauka i Szkolnictwo Wyższe, 2 (46), 183–213. DOI: https://doi.
35.org/10.14746/nsw.2015.2.7.
36.Le Goff, J. (red.) (1996). Człowiek średniowiecza. Warszawa–Gdańsk: Oficyna Wydawnicza VOLUMEN,
37.Wydawnictwo Marabut.
38.Lyotard, J.-F. (1997). Kondycja ponowoczesna. Raport o stanie wiedzy. Warszawa: Fundacja Aletheja.
39.Malewski, M. (2012). Edukacja akademicka w pułapce pozornego egalitaryzmu. Pedagogika Szkoły
40.Wyższej, 1, 17–42.
41.Melosik, Z. (2017). Uniwersytet współczesny i rekonstrukcje wolności akademickiej. Studia Pedagogiczne,
42.50, 23–36.
43.Mikut, M. (2014). Zaangażowanie w studiowanie czy pozorowanie? Pedagogika Szkoły Wyższej, 1,
44.105–120.
45.Milliken, J., Colohan, G. (2004). Quality or Control? Management in Higher Education. Journal of Higher Education Policy and Management, 3 (26), 381–391. DOI: https://doi.org/10.1080/1360080042000290221.
46.Readings, B. (1996). University in Ruins. Cambridge, MA: Harvard University Press.
47.Reykowski, J. (2013). Wolność gospodarcza jako ideologia. Studia Socjologiczne, 3 (210), 7–29.
48.Rhoades, G., Slaughter, S. (2004). Academic Capitalism in the New Economy: Challenges and
49.Choices. American Academic, 1 (1), 32–44.
50.Rozporządzenie (2011). Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 2.11.2011
51.w sprawie Krajowych Ram Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego. Dz.U. nr 253, poz. 1520.
52.Sennett, R. (2010). Kultura nowego kapitalizmu. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie
53.Muza SA.
54.Studencka Marka (2016). Współczynnik skolaryzacji – szkolnictwo wyższe. Pobrane z: https://www.studenckamarka.
55.pl/serwis.php?s=73&pok=1922 (6.02.2018).
56.Tuchańska, B. (2012). Dlaczego prawda? Prawda jako wartość w sztuce, nauce i codzienności. Warszawa:
57.Wydawnictwo Poltext.
58.Urbaniak-Zając, D. (2017). Budowanie typów jako droga generowania teorii – wybrane rozwiązania.
59.Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 2 (78), 115–128.
60.Veblen, T. (2008). Teoria klasy próżniaczej. Warszawa: Muza SA.
61.Zyziak, A. (2016). Punkty za pochodzenie. Powojenna modernizacja i uniwersytet w robotniczym mieście.
62.Kraków: NOMOS.