1. | Choromański, Leon. „Fryzjeryzm (felieton)”. Co Tydzień. Pismo ilustrowane poświęcone chwili bieżącej 10 (1915). |
2. | McQuail Dennis. Teoria komunikowania masowego. Przeł. Marta Bucholc, Alina Szulżycka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008. |
3. | Cawelti John G., „The Concept of Formula in the Study of Popular Literature”. Popular Culture. Production and Consumption. Oxford: Blackwell Publishing, 2001. |
4. | Błażejczyk Michał, „Krytycznie o «Lidze niezwykłych dżentelmenów»”. Tekst dostępny na: www.zeszytykomiksowe.org/lxg [dostęp: 25.01.2017]. |
5. | Eco Umberto. Apokaliptycy i dostosowani. Komunikacja masowa a teorie kultury masowej. Przeł. Piotr Salwa, Warszawa: W.A.B., 2010. |
6. | Kamp. Antologia przekładów. Red. Przemysław Czapliński, Anna Mizerka. Kraków: Universitas, 2012. |
7. | Witkowski Michał. Barbara Radziwiłłówna z Jaworzna-Szczakowej. Warszawa: W.A.B., 2007. |
8. | Różewicz Tadeusz. zawsze fragment. recycling. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 1998. |
9. | Hopfinger Maryla. Literatura i media. Po 1989 roku, Warszawa: Oficyna Naukowa, 2010. |
10. | Fiedler Leslie Aaron. „Środek przeciw krańcom”. Kultura masowa. Przeł. i oprac. Czesław Miłosz. Paryż: Instytut Literacki, 1959. |
11. | Furedi Frank. Gdzie się podziali wszyscy intelektualiści? Przeł. Katarzyna Makaruk. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2008. |
12. | Clapton William. „Pedagogy and Pop Culture: Pop Culture as Teaching Tool and Assessment Practice”. Tekst pobrany z: http://www.e-ir.info/2015/06/23/pedagogy-and-pop-culture-pop-culture-as-teaching-tool-and-assessment-practice [dostęp: 15.01.2017]. |