ISSN: 2451-0432
OAI
DOI: 10.18276/ap.2019.47-04
Lista wydań /
1/2019 (47)
Wyzwania dyplomacji publicznej w epoce ponowoczesnej. Wybrane problemy
| Autorzy: |
Dorota
Fater
Uniwersytet Opolski |
| Słowa kluczowe: | dyplomacja publiczna dyplomacja kulturalna polityka kulturalna ponowoczesność postmodernizm globalizacja ICT miękka siła wizerunek Polski promocja Polski za granicą |
| Data publikacji całości: | 2019 |
| Liczba stron: | 15 (41-55) |
Abstrakt
Rozwój internetu jako uniwersalnego medium o zasięgu globalnym, a zwłaszcza wielka popularność
mediów społecznościowych sprawiły, że dyplomacja rozumiana jako dialog na linii:
rząd kraju A – rząd kraju B stała się wysoce niewystarczającym narzędziem komunikacji
międzykulturowej. W postmodernistycznym, wielowektorowym świecie pojawiła się konieczność
wzbogacenia tradycyjnej dyplomacji o dwa dodatkowe kanały rozprzestrzeniania
informacji: „rząd kraju A – społeczeństwo kraju B” oraz „kanał bezpośredniej komunikacji
pomiędzy członkami obu społeczeństw”. Te dwie formy komunikowania konstytuują się
w tak zwaną dyplomację publiczną. Niniejszy artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, jakie
wyzwania stoją przed tymi, którzy dyplomacji publicznej wyznaczają kierunek i jakich środków
używają, aby osiągnąć założone cele.
Pobierz plik
Plik artykułu
Bibliografia
| 1. | Alabrudzińska, E. (red.) (2016). Dyplomacja europejska wobec wyzwań XX i XXI wieku. Toruń: Wydawnictwo Adam |
| 2. | Marszałek. |
| 3. | Bania, R., Zdulski, K. (red.). Wyzwania i problemy współczesnych stosunków międzynarodowych. Łódź: Wydawnictwo |
| 4. | Polskie Towarzystwo Studiów Międzynarodowych. |
| 5. | Bauman, Z. (2012a). Jedyne, czego możemy być dziś pewni, to niepewność. Forum, 16 stycznia. |
| 6. | Bauman, Z. (2012b). Etyka ponowoczesna. Warszawa: Wydawnictwo Aletheia. |
| 7. | Biernat, T. (2014). Czy istnieje rodzina ponowoczesna?, Paedagogia Christiana, 2 (34), 184–185. |
| 8. | Broś, N. (2017). Znaczenie nowych technologii dla współczesnej dyplomacji. Political Dialogues, 22, 163−174. Pobrano |
| 9. | z: http://apcz.umk.pl/czasopisma/index.php/DP/article/viewFile/DP.2017.010/14637 (25.02.2019). |
| 10. | Chahine, J. (2010). Public Diplomacy: A Conceptual Framework. Praca doktorska. Montreal. |
| 11. | Chodakiewicz, M.J. (2019). Dyplomacja publiczna zintegrowana. Tygodnik Solidarność, 2. Pobrano z: https://www. |
| 12. | tysol.pl/a28652--Felieton-TS-Prof-Marek-Jan-Chodakiewicz-Dyplomacja-publiczna-zintegrowana (29.01.2019). |
| 13. | Cikała-Kaszowska, K. (2015). W poszukiwaniu wspólnoty. Ponowoczesny problem ze wspólnotą w ujęciu Zygmunta |
| 14. | Baumana. W: K. Cikała-Kaszowska, W.B. Zieliński (red.), Społeczeństwo ponowoczesne – społeczeństwo ponowoczesności. |
| 15. | Namysł nad kondycją współczesnego społeczeństwa (s. 85–96). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu |
| 16. | Papieskiego Jana Pawła II. |
| 17. | Czaja, J. (2013). Kulturowy wymiar bezpieczeństwa. Aspekty teoretyczne i praktyczne. Kraków: Wydawnictwo Krakowskiej |
| 18. | Szkoły Wyższej im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego. |
| 19. | Czaputowicz, J. (2018). Informacja Ministra Spraw Zagranicznych o zadaniach polskiej polityki zagranicznej w 2018 r. |
| 20. | Pobrano z: ttps://www.msz.gov.pl/pl/aktualnosci/wiadomosci/minister_ jacek_czaputowicz_o_priorytetach_ |
| 21. | polskiej_dyplomacji_w_2018_roku (18.07.2019). |
| 22. | Czaputowicz, J. (2019). Informacja Ministra Spraw Zagranicznych o zadaniach polskiej polityki zagranicznej |
| 23. | w 2019 r. Pobrano z: https://www.gov.pl/web/dyplomacja/minister-jacek-czaputowicz-o-priorytetach-polskiejdyplomacji- |
| 24. | w-2019-roku (18.07.2019). |
| 25. | Czarny, R. (2017). Dyplomacja publiczna: praktyka międzynarodowa i polska. W: Ł. Baratyński, P. Ramiączek, |
| 26. | K. Spryszak (red.), Współczesne wyzwania państwa i prawa: księga jubileuszowa z okazji 45-lecia pracy naukowej |
| 27. | profesora Jerzego Jaskierni. Warszawa: Wydawnictwo Adam Marszałek. |
| 28. | Departament Dyplomacji Publicznej i Kulturalnej MSZ (2011). Dyplomacja publiczna 2011. Warszawa: Wydawnictwo |
| 29. | MSZ. |
| 30. | Departament Dyplomacji Publicznej i Kulturalnej MSZ (2012). Raport MSZ. Dyplomacja publiczna 2012. Warszawa: |
| 31. | Wydawnictwo MSZ. |
| 32. | Departament Dyplomacji Publicznej i Kulturalnej MSZ (2014). Raport MSZ. Dyplomacja publiczna 2013–2014. Warszawa: |
| 33. | Dobek-Ostrowska, B., Fras, J., Ociepka, B. (1999). Teoria i praktyka propagandy. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu |
| 34. | Wrocławskiego. |
| 35. | Dziewiecki, M. (2002). Ponowoczesność – człowiek – wychowanie. Pobrane z: https://opoka.org.pl/biblioteka/I/ID/ |
| 36. | ponowoczesnosc_wychowanie.html (3.03.2019). |
| 37. | Gilboa, E. (2008). Dyplomacja w epoce informacji. W: B. Ociepka (red.), Dyplomacja publiczna. Wrocław: Wydawnictwo |
| 38. | Uniwersytetu Wrocławskiego. |
| 39. | Grzeloński, B. (2006). Dyplomacja polska w XX wieku. Szkoła Główna Handlowa. Warszawa: Oficyna Wydawnicza. |
| 40. | Gunia, A. (2012). Wgląd w epokę ponowoczesną. Pobrane z: https://www.academia.edu/1924245/Wgl%C4%85d_w_ |
| 41. | epok%C4%99_ponowoczesn%C4%85 (1.03.2019). |
| 42. | Hereźniak, M. (2011). Marka narodowa. Jak skutecznie budować wizerunek i reputację kraju. Warszawa: Polskie |
| 43. | Wydawnictwo Ekonomiczne. |
| 44. | Ilczuk, D. (2002). Polityka kulturalna w społeczeństwie obywatelskim. Kraków: Narodowe Centrum Kultury. Wydawnictwo |
| 45. | Uniwersytetu Jagiellońskiego. |
| 46. | Kawecki, W. (2011). Komercjalizacja współczesnej kultury. Kultura – Media – Teologia, 1 (4), 8−18. |
| 47. | Kieliszewski, P. (2008). Polityka kulturalna w społeczeństwie obywatelskim. Kultura Współczesna: teoria, interpretacje, |
| 48. | krytyka, 1, 149−163. |
| 49. | Kieliszewski, P., Poprawski, M. (2009). Instytucje publiczne i dyplomacja kulturalna. Potencjały i wyzwania. Zarządzanie |
| 50. | Publiczne, 3 (9), 19−32. |
| 51. | Kieliszewski, P., Poprawski, M., Sójka, J. (red.) (2009). Instytucje upowszechniania kultury w XXI wieku: przeżytek czy |
| 52. | nowa jakość? Poznań: Wydawnictwo Naukowe Bogucki. |
| 53. | Kuśmierski, S. (1987). Świadomość społeczna, opinia publiczna, propaganda. Warszawa: PWN. |
| 54. | Lenart, K. (2015). Między postmodernistyczną a poststrukturalistyczną wizją polityki. W: K. Cikała-Kaszowska, |
| 55. | W.B. Zieliński (red.), Społeczeństwo ponowoczesne – społeczeństwo ponowoczesności. Namysł nad kondycją |
| 56. | współczesnego społeczeństwa. Pobrane z: http://bc.upjp2.edu.pl/Content/3605/Spoleczenstwo_ponowoczesne. |
| 57. | pdf (4.03.2019). |
| 58. | Leszczyński, M. (2016). Dyplomacja publiczna jako narzędzie międzynarodowego public relations – casus Polski. W: |
| 59. | J. Leśny, J. Nyćkowiak (red.), Badania i Rozwój Młodych Naukowców w Polsce. Nauki humanistyczne i społeczne. |
| 60. | Część I. Młodzi Naukowcy (s. 46–53). Pobrano z: http://marcinleszczynski.pl/wp-content/uploads/2015/10/ |
| 61. | Leszczy%C5%84ski-Dyplomacja-publiczna-jako-narz%C4%99dzie-mi%C4%99dzynarodowego-public-relati |
| 62. | ons-casus-Polski.pdf (25.02.2019). |
| 63. | Łoś-Nowak, T. (2011). Polityka zagraniczna w przestrzeni teoretycznej. W: T. Łoś-Nowak (red.), Polityka zagraniczna. |
| 64. | Aktorzy, potencjały, strategie (s. 17−41). Warszawa: Wydawnictwo Poltext. |
| 65. | Machiavelli, N. (2005). Książę. Przekł. A. Klimkiewicz. Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa. |
| 66. | Michałowska, G. (2010). Uwarunkowania międzynarodowej współpracy kulturalnej. W: A.W. Ziętek (red.), Międzynarodowe |
| 67. | stosunki kulturalne. Podręcznik akademicki. Warszawa: Wydawnictwo Poltext. |
| 68. | Miedzińska, M., Kusztykiewicz, A. (2017). Dyplomacja publiczna wobec wyzwań współczesnego świata. Warszawa: |
| 69. | Oficyna Wydawnicza Aspra-JR. |
| 70. | MSZ. Dyplomacja publiczna. Pobrano z: https://www.gov.pl/web/dyplomacja/dyplomacja-publiczna (24.02.2019). |
| 71. | MSZ. Polityka zagraniczna. Pobrano z: https://www.msz.gov.pl/pl/p/msz_pl/polityka_zagraniczna/dyplomacja_publiczna/ |
| 72. | strona archiwalna MSZ (24.02.2019). |
| 73. | Ociepka, B. (red.) (2008). Dyplomacja publiczna. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego. |
| 74. | Ociepka, B. (red.) (2005). Kształtowanie wizerunku. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego. |
| 75. | Ociepka, B. (2012). Nowa dyplomacja publiczna – perspektywa teorii stosunków międzynarodowych i komunikowania |
| 76. | politycznego. Przegląd Strategiczny, 1, 129−139. |
| 77. | Ociepka, B. (2013). Miękka siła i dyplomacja publiczna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Scholar. |
| 78. | Orzechowski, M. (2002). Nowoczesna dyplomacja. W: M. Wilk (red.), Dyplomacja. Łódź: Wydawnictwo Wyższej |
| 79. | Szkoły Stosunków Międzynarodowych. |
| 80. | Pacak, P. Soft power jako środek realizacji celów polityki zagranicznej państwa w systemie postwestfalskim. Pobrano |
| 81. | z: http://ptsm.edu.pl/wp-content/uploads/publikacje/poziomy-analizy-stosunkow-miedzynarodowych/Pacak. |
| 82. | pdf (1.03.2019). |
| 83. | Płachciak, A. (2008). Moralne dylematy rozwoju społeczeństw ponowoczesnych. Annales. Etyka w życiu gospodarczym, |
| 84. | 1 (11), 193–199. Pobrano z: http://www.annalesonline.uni.lodz.pl/archiwum/2008/2008_01_plachciak_193_199. |
| 85. | Rybka-Iwańska, K. (2018a). Czym jest dyplomacja publiczna i dlaczego jest tak ważna? Pobrane z: https://smartdiplo. |
| 86. | files.wordpress.com/2018/02/2018_dyplomacja-publiczna_czym-jest-dyplomacja-publiczna-i-dlaczego-jest-takwac5bcna. |
| 87. | Rybka-Iwańska, K. (2018b). Pobrano z: https://rybkaiwanska.com/materialy-edukacyjne-pl/ (materiały edukacyjne) |
| 88. | (1.03.2019). |
| 89. | Rybka-Iwańska, K. (2018c). Jakie wyzwania publiczne wpływają na dyplomację? Pobrano z: https://www.slideshare. |
| 90. | net/KatarzynaRybkaIwaska/2018-dyplomacja-publiczna-jakie-wyzwania-globalne-wplywaja-na-dyplomacje |
| 91. | (28.02.2019). |
| 92. | Ryniejska-Kiełdanowicz, M. (2015). Polityka zagraniczna a międzynarodowe public relations państw. Relacja pomiędzy |
| 93. | teorią stosunków międzynarodowych a teorią public relations. W: K. Czornik, M. Lakomy, M. Stolarczyk |
| 94. | (red.), Dylematy polityki zagranicznej Polski na początku XXI wieku (s. 69−105). Katowice: Wydawnictwo |
| 95. | Uniwersytetu Śląskiego. |
| 96. | Ryniejska-Kiełdanowicz, M. (2015). Rola dyplomacji publicznej w kreowaniu zewnętrznego obrazu Unii Europejskiej. |
| 97. | Przegląd Zachodni, 1, 157−174. |
| 98. | Ryniejska-Kiełdanowicz, M. (2019). Dyplomacja publiczna Unii Europejskiej. Warszawa: Wydawnictwo Scholar. |
| 99. | Siewierska-Chmaj, A. (2015). Mit polityczny jako narzędzie dyplomacji publicznej i element stosunków międzynarodowych. |
| 100. | Kultura i Polityka: Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Europejskiej im. ks. Józefa Tischnera w Krakowie, |
| 101. | 17, 52−64. |
| 102. | Studia BAS (2016), 2 (46). |
| 103. | Sun Wu, Sun Bin. (2012). Sztuka wojny. Przeł. J. Zawadzki. Wydawnictwo Create Space. |
| 104. | Surmacz, B. (2015a). Autoreferat. Pobrane z: http://phavi.umcs.pl/at/attachments/2015/1028/103122-autoreferat-beata- |
| 105. | -surmacz.pdf (3.08.2015). |
| 106. | Surmacz, B. (2015b). Ewolucja współczesnej dyplomacji. Aktorzy, struktury, funkcje. Lublin: Wydawnictwo UMCS. |
| 107. | Szondi, G. (2008). Filary zarządzania reputacją: dyplomacja publiczna w Europie Wschodniej z perspektywy public |
| 108. | relations. W: B. Ociepka (red.), Dyplomacja publiczna (s. 59−86). Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego. |
| 109. | Tanalski, D. (1995). Ponowoczesność czy nowoczesność? Res Humana, 3. Pobrano z: http://www.racjonalista.pl/ |
| 110. | kk.php/s,4857 (1.03.2019). |
| 111. | Tukidydes. (1991). Wojna Peloponeska. Przeł. K. Kumaniecki. Wrocław: Ossolineum. |
| 112. | Umińska-Woroniecka, A. (2010). Od promocji stosunków kulturalnych i naukowych do dyplomacji kulturalnej. Polski |
| 113. | Przegląd Dyplomatyczny, 5–6, 47−72. |
| 114. | Waluch, K. (2012). Sieci współpracy kulturalnej w Europie. Warszawa: Wydawnictwo Difin. |
| 115. | Waszczykowski, W. (2016). Informacja Ministra Spraw Zagranicznych o zadaniach polskiej polityki zagranicznej |
| 116. | w 2016 r. Pobrano z: https://www.msz.gov.pl/pl/polityka_zagraniczna/priorytety_polityki_zagr_2017_2021/ |
| 117. | expose2/expose2016/ (18.07.2019). |
| 118. | Wąsowska-Pawlik, A. (2013). Polityka kulturalna Polski 1989–2012. W: J. Hausner, A. Karwińska, J. Purchla (red.), |
| 119. | Kultura a rozwój (s. 108−125). Warszawa: Narodowe Centrum Kultury. |
| 120. | Wolarczyk, K., Małecka-Wolarczyk, I. (2014). Tożsamość ponowoczesna w ujęciu Z. Baumana i Z. Melosika. Pobrano |
| 121. | z: https://prezi.com/mzr_pzpyahdw/tozsamosc-ponowoczesna-w-ujeciu-zygmunta-bumana-i-zbyszka-me/ |
| 122. | (15.11.2014). |
| 123. | Woroniecki, J. (2004). Negocjacje wielostronne – przyszłością dyplomacji XXI w. Roczniki (Annales) Stacja Naukowa |
| 124. | PAN w Paryżu, 7. Pobrano z: http://paris.pan.pl/pl/images/stories/pliki/PDF/Roczniki/R7/woroniecki.pdf |
| 125. | (26.02.2019). |
| 126. | Wyciszkiewicz, E. (2017). Kultury dyplomacji publicznej i obywatelskiej. W: R. Stemplowski (red.), Współczesna |
| 127. | kultura dyplomatyczna: przybliżenie pierwsze (s. 313−332). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar. |
| 128. | Zenderowski, R., Cebul, K., Krycki, M. (2010). Międzynarodowe stosunki kulturalne. Warszawa: Wydawnictwo PWN. |
| 129. | Ziętek, A. (2010a). Dyplomacja publiczna Polski. Annales Uniwersitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio K. Politologia, |
| 130. | 1 (17), 65−82. |
| 131. | Ziętek, A. (red.) (2010b). Międzynarodowe Stosunki Kulturalne. Podręcznik akademicki. Warszawa: Wydawnictwo |
| 132. | Poltext. |
| 133. | Ziętek, A., Olchowski, J. (2007). Kultura. W: M. Pietraś (red.), Międzynarodowe stosunki polityczne. Lublin: Wydawnictwo |
| 134. | UMCS. |