Ekonomiczne Problemy Usług

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Usług

ISSN: 1896-382X     eISSN: 2353-2866    OAI    DOI: 10.18276/epu.2018.133/1-12
CC BY-SA   Open Access   DOAJ

Lista wydań / nr 133 (1) 2018
Kapitał kreatywny w gospodarce regionalnej

Autorzy: Ireneusz Jaźwiński
Uniwersytet Szczeciński Wydział Zarządzania i Ekonomiki Usług
Słowa kluczowe: gospodarka regionalna kapitał kreatywny polityka regionalna
Data publikacji całości:2018-12-16
Liczba stron:9 (149-157)
Klasyfikacja JEL: E24 J24 P25 R11 R58
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Kapitał kreatywny jest uznawany za kluczowy czynnik rozwoju społeczno-gospodarczego oraz kształtowania społeczeństwa i gospodarki opartych na wiedzy. W artykule przedstawiono kapitał kreatywny jako ważny zasób w gospodarce regionalnej. Zwrócono uwagę na istotę kapitału kreatywnego i jego najważniejsze związki z kapitałem ludzkim, znaczenie kapitału kreatywnego w rozwoju regionów, a także na kapitał kreatywny jako wyznacznik kształtowania gospodarki regionalnej w polityce regionalnej. Ponadto ujęto również ogólne wnioski i zalecenia dotyczące rozważanej problematyki
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Bartkowski, J. (2007). Kapitał społeczny i jego oddziaływanie na rozwój w ujęciu socjologicznym. W: M. Herbst (red.), Kapitał ludzki i kapitał społeczny a rozwój regionalny (s. 54–97). Warszawa: Scholar.
2.Białasiewicz, M. (2015). Kreatywność i talent w koncepcji kapitału ludzkiego. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania, 39, t. 1, 9–21.
3.Bode, E., Villar, L.P. (2014). Creativity, Education or What? On the Measurement of Regional Human Capital. Kiel Working Paper No. 1958. Kiel: Kiel Institute for the World Economy.
4.Domański, B., Dej, M., Dziadek, J., Gwosdz, K., Sobala-Gwosdz, A. (2011). Znaczenie przemysłu dla „inteligentnego i trwałego” rozwoju regionu Polski Wschodniej oraz podejmowanych działań dotyczących jego restrukturyzacji i modernizacji. Ekspertyza przygotowana przez zespół Zakładu Rozwoju Regionalnego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kraków: Ministerstwo Rozwoju Regionalnego.
5.Florida, R.L. (2002). The Rise of the Creative Class. And How It’s Transforming Work, Leisure, Community and Everyday Life. New York: Basic Books.
6.Grzywacz, W., Jaźwiński, I. (2007). Współczesne uwarunkowania i tendencje polityki ekonomicznej. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego.
7.Jabłoński, Ł. (2011). Kapitał ludzki w wybranych modelach wzrostu gospodarczego. Gospodarka Narodowa, 1–2, 81–103.
8.Janasz, W. (2012). Kreatywność i innowacyjność w organizacji. W: J. Wiśniewska, K. Janasz (red.), Innowacyjność organizacji w strategii inteligentnego i zrównoważonego rozwoju (s. 41–70). Warszawa: Difin.
9.Jaźwiński, I. (2017). Kapitał ludzki w polityce regionalnej. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego.
10.Juchnowicz, M. (2014). Istota i struktura kapitału ludzkiego. W: M. Juchnowicz (red.), Zarządzanie kapitałem ludzkim. Procesy – narzędzia – aplikacje (s. 29–37). Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.
11.Kaliński, M. (2007). Państwo w kreatywnej gospodarce XXI wieku. W: G. Wrzeszcz-Kamińska (red.), Społeczeństwo i gospodarka w Europie XXI wieku (s. 104–117). Wrocław: Wyższa Szkoła Handlowa.
12.Korenik, S. (2011). Region ekonomiczny w nowych realiach społeczno-gospodarczych. Warszawa: CeDeWu.
13.Leydesdorff, L. (2006). The Knowledge-Based Economy: Modeled, Measured, Simulated. Boca Raton: Universal Publishers.
14.Makulska, D. (2014). Rola nowoczesnych czynników rozwoju w świetle nowego paradygmatu polityki regionalnej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Szkoły Głównej Handlowej.
15.Okoń-Horodyńska, E. (2012). Małopolska Regionalna Strategia Innowacji: kolejne wyciskanie „brukselki” czy szansa na ambitną politykę rozwoju? Małopolskie Studia Regionalne, 1–2, 9–26.
16.Podogrodzka, M. (2016). Kapitał kreatywny i jego pomiar. Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach, 276, 72–82.
17.Porter, M.E. (1990). The Competitive Advantages of Nations. New York: Free Press.
18.School of Enviromental Affairs (2008). Economic Development Evolution. The Missing Link between Porter and Florida: Human Capital Clusters. Pobrane z: http://www.channelingreality.com/CORE/Workforce_Development/HumanClusters.pdf (data dostępu).
19.Strzelecki, Z. (2012). Inteligentna specjalizacja regionów w świetle inicjatyw Unii Europejskiej. Przypadek województwa mazowieckiego. Biuletyn Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, 2 (56), 58–61.
20.Ujwary-Gil, A. (2010). Kapitał intelektualny – problem interpretacji kluczowych terminów. Organizacja i Kierowanie, 2 (140), 87–104.
21.Walukiewicz, S. (2010). Kapitał ludzki. Skrypt akademicki. Warszawa: Instytut Badań Systemowych Polskiej Akademii Nauk.
22.Woźniak, M.G. (2004). Wzrost gospodarczy. Podstawy teoretyczne. Kraków: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej.
23.Zaucha, J., Ciołek, D. (2014). Potencjał konkurencyjny, lokalnie i terytorialnie uwarunkowane czynniki rozwoju. W: K. Gawlikowska-Hueckel, J. Szlachta (red.), Wrażliwość polskich regionów na wyzwania współczesnej gospodarki. Implikacje dla polityki rozwoju regionalnego (s. 141–157). Warszawa: Wolters Kluwer.