Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia

Cel – Obserwowane w praktyce inwestycyjnej rozkłady stóp zwrotu instrumentów finansowych są roz-kładami asymetrycznymi, zatem modele uwzględniające tylko średnią i wariancję pomijają istotne wła-sności tworzonych portfeli inwestycyjnych. Celem pracy jest analiza stopnia dywersyfikacji portfeli uwzględniających dodatkowe kryterium maksymalizacji trzeciego momentu centralnego będącego mia-rą skośności. Metodologia badania –W pracy analizowano podzbiory portfeli efektywnych, których struktura jest ta-ka sama. Uwzględniając dodatkowo kryterium maksymalizacji trzeciego momentu centralnego, wyzna-czono zbiory portfeli optymalnych o tym samym stopniu dywersyfikacji. Omawiane podejście zastoso-wano do analizy portfeli spółek notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie. Wynik – Pokazano, że uzupełnienie analizy portfeli efektywnych o skośność w sposób znaczący zmienia optymalną strukturę portfeli. Im większa siła preferencji odnośnie skośności tym stopień zdywersyfiko-wania portfeli jest mniejszy. Oryginalność/Wartość – W pracy zaproponowano trzykryterialny model wyboru optymalnego portfela akcji uwzględniający jednoczesną maksymalizację wartości oczekiwanej i skośności oraz minimalizację wariancji. Parametryczna analiza stopnia dywersyfikacji pozwoliła na badanie stabilności struktury portfeli optymalnych w zależności od preferencji inwestora w odniesieniu do wartości oczekiwanej stopy zwrotu oraz skośności stopy zwrotu.