Marketing i Zarządzanie

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Problemy Zarządzania, Finansów i Marketingu

ISSN: 2450-775X    OAI    DOI: 10.18276/miz.2018.52-20
CC BY-SA   Open Access 

Lista wydań / nr 2 (52) 2018
Problem dezinformacji konsumentów poszukujących informacji o usługach turystycznych za pośrednictwem internetu

Autorzy: Tomasz Szopiński
Wyższa Szkoła Finansów i Zarządzania w Warszawie, Wydział Zarządzania i Finansów
Słowa kluczowe: usługi turystyczne konsument internet dezinformacja ryzyko nabywcze
Data publikacji całości:2018
Liczba stron:9 (215-223)
Klasyfikacja JEL: D12 L83
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Szczególną rolę w procesie poszukiwania informacji o usługach turystycznych odgrywa internet. Konsumenci w łatwy sposób mogą porównać ceny określonych usług turystycznych, a także poznać opinie na temat wybranych usługodawców. Internet może być także źródłem dezinformacji. Powodem mogą być fałszywe komentarze na temat określonych obiektów turystycznych, jakości obsługi, zmanipulowane zdjęcia obiektów pokoi czy też całych obiektów. Celem artykułu jest identyfikacja przejawów dezinformacji, których ofiarami padli konsumenci korzystający z usług turystycznych. Prawie 19% badanych zadeklarowało, że kilkukrotnie spotkało się z sytuacją, w której mimo pozytywnych informacji o usługodawcy, usługa turystyczna nie spełniła ich oczekiwań. Najczęstszym przejawem dezinformacji była różnica między standardem pokoju lub mieszkania udostępnionego przez podmioty świadczące usługi noclegowe. Wykorzystując technikę skalowania wielowymiarowego, odtworzono na postawie odpowiedzi 505 respondentów dwa wymiary dezinformacji w odniesieniu do nabytych usług turystycznych. Pierwszy wymiar dotyczy jakości oferty z podziałem na części wspólne/części przeznaczone do prywatnego użytku. Drugi wymiar dotyczy jakości oferty z uwzględnieniem stopnia jej materialności.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Buhalis, D., O’Connor, P. (2005). Information communication technology ‒ revolutionising tourism. Tourism Recreation Research, 30 (3), 7‒16.
2.Butler, S. (2016). 2016 Leisure Travel Trends. What smart hotels need to know. Fuel. Pobrano z: www.fueltravel.com/2016-fuel-travel-study/.
3.Chaves, M.S., Gomes, R., Pedron, C. (2012). Analysing reviews in the Web 2.0: small and medium hotels in Portugal. Tourism Management, 33 (5), 1286‒1287.
4.Choi, S., Mattila, A.S., Van Hoof, H.B., Quadri-Felitti, D. (2016). The role of power and incentives in inducing fake reviews in the tourism industry. Journal of Travel Research, 56 (8), 975‒987.
5.d’Andria, D. (2013). The economics of professional services: lemon markets, credence goods, and C2C information sharing. Service Business, 7 (1), 1‒15.
6.Fang, B., Ye, Q., Kucukusta, D., Law, R. (2016). Analysis of the perceived value of online tourism reviews: Influence of readability and reviewer characteristics. Tourism Management, 52, 498‒506.
7.Filieri, R. (2016). What makes an online consumer review trustworthy? Annals of Tourism Research, 58, 46‒64.
8.Głowacki M. (2010). Dezinformacja i pseudoinformacja w turystyce. W: D. Chudy-Hyski, M. Żemła (red.), Konsument na rynku turystycznym. Informacja turystyczna w Europie (s. 47‒55). Katowice: Górnośląska Wyższa Szkoła Handlowa im. Wojciecha Konfantego.
9.Hayes, T. (2010). Hiperskok. Rewolucja internetowa w biznesie. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.
10.Hsu, C.L., Lin, J.C.C., Chiang, H.S. (2013). The effects of blogger recommendations on customers ’ online shopping intentions. Internet Research, 23 (1), 69‒88.
11.Hu, N., Bose, I., Koh, N.S., Liu, L. (2012). Manipulation of online reviews: An analysis of ratings, readability, and sentiments. Decision Support Systems, 52 (3), 674‒684.
12.Hunt, K.M. (2015). Gaming the system: Fake online reviews v. consumer law. Computer Law & Security Review, 31 (1), 3‒25.
13.Internetowy Podręcznik Statystyczny (2018). Pobrano z: www.statsoft.pl/textbook/stathome_stat.html?http%3A%2F%2Fwww.statsoft.pl%2Ftextbook%2Fstmulsca.html.
14.Jaremen, D., Nawrocka, E. (2015). Asymetria informacji na rynku usług hotelarskich. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 379, 405–416.
15.Kim, H., Xiang, Z., Fesenmaier, D.R. (2015). Use of The Internet for Trip Planning: A Generational Analysis. Journal of Travel & Tourism Marketing, 32 (3), 276‒289.
16.Kwok, L., Xie, K.L. (2016). Factors contributing to the helpfulness of online hotel reviews: Does manager response play a role? International Journal of Contemporary Hospitality Management, 28 (10), 2156‒2177.
17.Ladhari, R., Michaud, M. (2015). eWOM effects on hotel booking intentions, attitudes, trust, and website perceptions. International Journal of Hospitality Management, 46, 36–45.
18.Liu, Z., Park, S. (2015). What makes a useful online review? implication for travel product websites. Tourism Management, 47, 140–151.
19.Maciejewski G. (2010). Ryzyko w decyzjach nabywczych konsumentów. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego.
20.Maciejewski, G. (2014). Sposoby radzenia sobie e-konsumentów z ryzykiem nieudanego zakupu. Studia Ekonomiczne, 187, 229‒239.
21.Malbon, J. (2013). Taking Fake Online Consumer Reviews Seriously. Journal of Consumer Policy, 36 (2), 139‒157.
22.Panasiuk, A. (2015). Problemy asymetrii informacji na rynku turystycznym w obszarze transakcyjnym. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 379, 430‒438.
23.Panasiuk, A. (2016). Asymetria informacji na rynku usług turystycznym. Marketing i Zarządzanie, 1 (42), 149‒158.
24.Qian, Y, Hu, J, Zhang, M. (2015). Study on the Online Travel Information Search: A Perspective of Social Media. Advances in Applied Sociology, 5, 219‒233.
25.Rudnicki, L. (2006). Wpływ ryzyka na zachowanie konsumenta na rynku usług turystycznych. Zeszyty Naukowe MWSE w Tarnowie, 1 (9), 259‒266.
26.Schuckert, M., Liu, X., Law, R. (2015). Hospitality and Tourism Online Reviews: Recent Trends and Future Directions. Journal of Travel & Tourism Marketing, 32 (5), 608‒621.
27.Sparks, B.A., Perkins, H.E., Buckley, R. (2013). Online travel reviews as persuasive communication: the effects of content type, source, and certification logos on consumer behavior. Tourism Management, 39 (1), 1‒9.
28.Szopiński, T. (2012). E-konsument na rynku usług. Warszawa: CeDeWu.
29.Tan, W.K., Chang, Y.C. (2011). Credibility Assessment Model of Travel Information Sources: An Exploratory Study on Travel Blogs. W: R. Law, M. Fuchs, F. Ricci (red.), Information and Communication Technologies in Tourism (s. 457‒469). Wiedeń: Springer.
30.Tsikerdekis, M., Zeadally, S. (2014). Online Deception in Social Media. Communications Of The ACM, 57 (9), 72‒80.
31.Xiang, Z, Gretzel, U. (2010). Role of social media in online travel information search. Tourism Management, 31, 179–188.
32.Zhang, D., Zhou, L., Kehoe, J.L., Kilic, I.Y. (2016). What Online Reviewer Behaviors Really Matter? Effects of Verbal and Nonverbal Behaviors on Detection of Fake Online Reviews. Journal of Management Information Systems, 33 (2), 456‒481.
33.Zhiwei, L, Sangwon, P. (2015). What makes a useful online review? Implication for travel product websites. Tourism Management, 47, 140‒151.