Studia Paradyskie

Zespół Redakcyjny czasopisma Studia Paradyskie w celu zachowania wysokiej jakości publikowanych tekstów naukowych oraz wspierania i rozpowszechniania rzetelności naukowej, stosuje zasady etyczne i procedury zalecane przez Komitet do spraw Etyki Publikacyjnej (COPE – Comittee on Publication Ethics).

Stosujemy procedury dotyczące wykrycia nieuczciwości naukowej, które stanowią poważne naruszenie standardów i norm integralności naukowej i akademickiej oraz godzą w rzetelność i niezależność naukową autora. Teksty przekazywane do redakcji są poddawane procedurze antyplagiatowej.

Sposób postępowania w przypadku podejrzenia o zbędną publikację

Czasopismo jest objęte licencją Creative Commons (CC BY-SA). To oznacza, że wolno dzielić się zamieszczonymi tam treściami (kopiować i rozpowszechniać utwory w dowolnym medium i formacie) oraz dokonywać ich adaptacji (remiksować, zmieniać i tworzyć nowe utwory na bazie utworów zamieszczonych w SP, dla dowolnego celu, także komercyjnego) na następujących warunkach:

• uznanie autorstwa - utwór należy odpowiednio oznaczyć, podać link do licencji i wskazać, czy zostały dokonane w nim zmiany; można to zrobić w dowolny, rozsądny sposób, o ile nie sugeruje to udzielenia przez licencjodawcę poparcia dla osoby wykorzystującej utwór lub sposob wykorzystania tego utworu,
• na tych samych warunkach - remiksując utwór, przetwarzając go lub tworząc na jego podstawie nowy utwór, należy swoje dzieło rozpowszechniać na tej samej licencji co oryginał,
• bez dodatkowych ograniczeń - nie wolno korzystać ze środków prawnych lub technologicznych, które ograniczają innych w korzystaniu z utworu na warunkach określonych w licencji.

Szczegółowe warunki licencji znajdują się na stronie https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/legalcode

Czasopismo uwzględnia cyfrowe identyfikatory dokumentów elektronicznych (DOI – Digital Object Identyfier) oraz unikalne identyfikatory naukowców (ORCID – Open Researcher and Contributor ID) będących autorami zamieszczanych w czasopiśmie artykułów naukowych.

Decyzję o publikacji tekstu w CTO podejmuje redaktor naczelny, po zasięgnięciu opinii Rady Naukowej. Decyzja redaktora naczelnego oparta jest wyłącznie na przesłankach naukowych.

Redaktor i gremium redakcyjne nie ujawniają żadnych informacji na temat zaproponowanego tekstu nikomu innemu niż sam autor, recenzenci, potencjalni recenzenci, inni doradcy redakcyjni oraz wydawca. Materiały przedstawione w przesłanym artykule nigdy nie są wykorzystywane przez redaktora lub członków redakcji do własnych celów badawczych, chyba że zgodzi się na to autor.

Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dobierać recenzentów biegłych w tematyce związanej z proponowanym artykułem. Osoba powołana na recenzenta, która uważa się za niekompetentną w danej dziedzinie lub która wie, że nie będzie w stanie sprostać zadaniu sporządzenia recenzji w określonym czasie, powiadamia o tym redakcję.

Wszystkie teksty przesłane do recenzji są traktowane przez recenzenta jak teksty poufne. Nie wolno ich ujawniać ani omawiać z innymi osobami.

Głównym zadaniem recenzenta jest sprawdzenie, czy recenzowana praca posiada znamiona tekstu naukowego i nie zawiera błędów merytorycznych. Recenzje są obiektywne, merytoryczne i kulturalne. Wszelka krytyka opiera się tylko na argumentach rzeczowych.

Autorzy proszeni są o przedkładanie wyłącznie oryginalnych prac, posiadających znamiona tekstów naukowych (przypisy, bibliografia, rzetelne udokumentowanie badań, odpowiedni styl itp.). Zgłoszenie tego samego artykułu do więcej niż jednego czasopisma stanowi zachowanie niezgodne z przyjętą przez SP polityką i jest niedopuszczalne.

Autor w przypadku publikacji zezwala na wykorzystanie swojej pracy na licencji CC-BY-SA, która umożliwia innym kopiowanie, rozpowszechnianie i przekazywanie pracy, a także dostosowanie pracy i jej komercyjne wykorzystanie.

Redakcja czasopisma szczególnie sprzeciwia się nieuczciwym praktykom znanym jako ghostwriting (brak ujawnienia istotnego udziału jakiejś osoby w powstawaniu publikacji) oraz guest authorship (dopisywanie jako współautora osoby, która miała znikomy w tym udział).