Studia i Prace WNEiZ US

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Studia i Prace WNEiZ

ISSN: 2450-7733    OAI    DOI: 10.18276/sip.2018.51/1-02
CC BY-SA   Open Access 

Lista wydań / nr 51/1 2018
Rewitalizacja społeczna w rozwoju obszarów problemowych

Autorzy: Beata Skubiak
Uniwersytet Szczeciński
Słowa kluczowe: obszary problemowe rewitalizacja społeczna
Data publikacji całości:2018
Liczba stron:9 (21-29)
Klasyfikacja JEL: H75 H76 H77 O18 O20
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Programy rewitalizacyjne według deklaracji władz samorządowych mają na celu wsparcie rozwoju tak zwanych obszarów problemowych oraz walkę z wykluczeniem społecznym ich mieszkańców. Dotychczasowe działania rewitalizacyjne nie przyniosły jednak spodziewanych efektów – nie osiągnięto jakiejś istotnej poprawy sytuacji obszarów problemowych. Celem artykułu jest próba zdefiniowania obszarów, w których powinna być realizowana rewitalizacja społeczna, aby przyczyniła się do rozwoju obszaru problemowego. Choć literatura przedmiotu jest bogata, warto uzupełnić ją o stosunkowo nową perspektywę, jaką stwarza wdrażanie programów rewitalizacyjnych na obszarach problemowych. W tekście zawarto także charakterystykę mechanizmu degradacji obszaru i jego skutki. W podsumowaniu przedstawiono korzyści wynikające z wdrażania rewitalizacji społecznej jako narzędzia służącego redukcji sytuacji kryzysowych.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Bauer, J. (2015). Granica bólu. O źródłach agresji i przemocy. Słupsk: Dobra Literatura.
2.Kozak, M.W. (2014). Rewitalizacja w praktyce polityki spójności. Problemy Rozwoju Miast, 2 (11), 71–80.
3.Kryk, B., Skubiak, B. (2015). The Necessity of Formulating Sustainable Regional Policy in Problem Areas on the Example of West Pomeranian Province in Poland. Transformations in Business & Economics, 3C (14), 433–447.
4.Florida, R. (1995). Toward the Learning Region. Futures, 5 (27), 527–536.
5.Herbst, K. (2017). Rewitalizacja: aktywizacja społeczna czy Kolonizacja, Hausmanizacja, Segregacja, Pobrano z: http://im.edu.pl/mkr/wp-content/uploads/2017/10/Gdansk_fin.pdf (30.01.2018).
6.Lucas, R.E. (1988). On the Mechanics of Economic Development. Journal of Monetary Economics, 1 (22), 3–42.
7.Merton, R.K. (1968). Succession of Goals. W: International Encyclopedia of the Social Sciences, red. D.L. Sills, R.K. Merton (s. 308). The Macmillan & Free Press.
8.Nelson, R.R., Phelps, E.S. (1966). Investment in Humans, Technological Diffusion, and Economic Growth. The American Economic Review, 1/2 (56), 69–75.
9.Ocena wykorzystania projektów realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego województwa mazowieckiego współfinansowanych ze środków Unii Europejskiej jako czynnika rozwoju lokalnego i regionalnego (2011). Raport końcowy. Warszawa: Urząd Marszałkowski Województwa Mazowieckiego w Warszawie.
10.Polityka spójności 2014–2020. Inwestycje w rozwój gospodarczy i wzrost zatrudnienia. Pobrano z: http://ec.europa.eu/inforegio.
11.Porter, M.E. (2001). Porter o konkurencji. Warszawa: PWE.
12.Pylak, K. (2013). Zarządzanie polityką innowacyjną w regionach słabo rozwiniętych: wpływ obszaru metropolitalnego na innowacyjność gospodarki województwa lubelskiego. Lublin: Politechnika Lubelska.
13.RPO (2016). E-biuletyn RPOWZ 2014–2020, nr 1.
14.Szczepański, M., Śliz, A. (b.d.). Rewitalizacja i mobilizacja społeczna – zarys problematyki. W: Rewitalizacja społeczna od aktywizacji do rozwoju lokalnego, red. B. Skrzypczak. Radom: Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji.
15.Ustawa z 9 października 2015 r. o rewitalizacji. Dz.U. 2015, poz. 1777.
16.Wytyczne Ministra Infrastruktury i Rozwoju w zakresie rewitalizacji w programach operacyjnych na lata 2014–2020. Warszawa, 3 lipca 2015 r.