Studia i Prace WNEiZ US

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Studia i Prace WNEiZ

ISSN: 2080-4881     eISSN: 2300-4096    OAI    DOI: 10.18276/sip.2015.40/1-23
CC BY-SA   Open Access   CEEOL

Lista wydań / nr 40/1 2015
Charakterystyka i dynamika trzeciego sektora na Litwie i w Polsce

Autorzy: Małgorzata Zakrzewska
Uniwersytet Szczeciński

Brigita Žuromskaitė
Mykolo Romerio Universitetas
Słowa kluczowe: trzeci sektor na Litwie trzeci sektor w Polsce organizacje pozarządowe
Data publikacji całości:2015
Liczba stron:14 (301-314)
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Efektywnie działający trzeci sektor jest niezbędny do rozwoju społeczeństwa obywatelskiego, które z kolei warunkuje zoptymalizowane działanie społeczno-gospodarcze. Niniejszy artykuł podejmuje analizę trzeciego sektora dwóch – zbliżonych do siebie pod względem rozwoju państw – Litwy i Polski. Mimo wielu podobieństw, kraje te wciąż różnią się nie tylko w zakresie ram działania organizacji pozarządowych, ale także zróżnicowane są pod względem ich jakościowo-ilościowej charakterystyki, jak również stoją przed różnymi wyzwaniami.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Butkevičienė E., Vaidelytė E., Nevyriausybinės organizacijos ir jų veikla, KTU leidykla „Technologija“. Kaunas, 2013.
2.Czapiński J., Sułek A., Stan społeczeństwa obywatelskiego. Diagnoza społeczna 2011. Warunki i jakość życia Polaków – raport, „Contemporary Economics” 2011, nr. 5.
3.Duomenys apie savanorystę Europos Sąjungoje LR labdaros ir paramos fondų įstatymas, „Valstybės Žinios” 1996, nr 32–787.
4.DzU 1991, nr 46, poz. 203 z późn. zm.
5.DzU 2001, nr 79, poz. 855 z późn. zm.
6.http://ec.europa.eu/lietuva/abc_of_the_eu/duk/savanoryste/savanoriska_veikla_europoje_ duomenys_lt.htm (dostęp 24.11.2014).
7.Jasiewicz K., Polityka fundacyjna w II Rzeczypospolitej, „Polityka Społeczna” 1990, nr 2.
8.Kėrytė Ž., Pilietiškumo konstravimas globalumo kontekste: NVO vaidmens kaita Lietuvoje, „Kultūra ir Visuomenė” 2010, nr 1 (2), http://culturesociety.vdu.lt/content/uploads/2011/01/4.-%C5%BDivil%C4%97-K%C4%97ryt%C4%97-Construction-of-Citizenship-in-a-Globa
9.Leś E., Od filantropii do pomocniczości. Studium porównawcze rozwoju i działalności organizacji społecznych, Dom Wydawniczy ELIPSA, Warszawa 2000.
10.LR Viešųjų įstaigų įstatymas, „Valstybės Žinios” 1996, nr 68–1633.
11.LR asociacijų įstatymas, „Valstybės Žinios” 2004, nr 25–745.
12.LR nevyriausybinių organizacijų plėtros įstatymas, „Valstybės Žinios” 2013, nr XII–717.
13.Raišienė G.A., Vanagas R., Žuromskaitė B. i in., Veiksmingos vadybos gairės: teorinės įžvalgos ir Lietuvos organizacijų atvejai, Vilnius 2014.
14.Rymsza M., Polityka państwa wobec sektora obywatelskiego w Polsce w latach 1989–2007,
15.w: Państwo a trzeci sektor. Prawo i instytucje w działaniu, red. M. Rymsza, G. Makowski, M. Dudkiewicz, Instytut Spraw Publicznych, Warszawa 2007.
16.Społeczeństwo obywatelskie, Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, www.mpips.gov.pl/spoleczenstwo-obywatelskie (dostęp 30.11.2014).
17.Šilinskytė A. Nevyriausybinių organizacijų veikla ir vaidmuo Lietuvoje, „Viešoji Politika ir Administravimas” 2013, t. 12, nr 2.
18.Šimašius R., Ne pelno organizacijos. Prigimtis ir reglamentavimas, Eugirimas, Vilnius 2007.
19.Truncė M., NVO įgauna galią, 2011, www.imoniuvystymas.lt/app/webroot/files/NVOigaunaGALIA.pptx (dostęp 24.11.2014).
20.Trzeci sektor w Polsce. Stowarzyszenia, fundacje, społeczne podmioty wyznaniowe, organizacje samorządu zawodowego, gospodarczego i pracodawców w 2012 r., GUS, Warszawa 2013.
21.Trzeci sektor w Polsce. Stowarzyszenia, fundacje, społeczne podmioty wyznaniowe, samorząd zawodowy i gospodarczy oraz organizacje pracodawców w 2010 r., GUS, Kraków 2012.
22.Zakrzewska M., Uwarunkowania rozwoju kapitału społecznego w Polsce, „Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania” 2014, nr 32.
23.Žaltauskas M., NVO politikos gerinimo gairės 2013–2015 metams, www.3sektorius.lt/docs/48_2013-03-13_16:58:08.ppt (dostęp 24.11.2014).