Abstrakt
Celem artykułu jest przedstawienie od strony teoretycznej i empirycznej zastosowania kaizen jako koncepcji zarządzania w polskich przedsiębiorstwach. Pokazano w nim na ile polskie przedsiębiorstwa potrafią wykorzystać kaizen, co jest potrzebne, aby stworzyć kulturę ciągłego doskonalenia w przedsiębiorstwie na polskim rynku, jakie cechy powinni mieć polscy pracownicy, aby kultura ciągłego doskonalenia mogła w pełni być realizowana. Artykuł składa się z dwóch części. W pierwszej części, teoretycznej, przedstawiono pojęcie kaizen, kulturę kaizen, główne różnice między kulturą tradycyjną a kulturą kaizen, a w drugiej zaś (w całości empirycznej) – wyniki badań ankietowych, odpowiedzi respondentów pracujących w przedsiębiorstwach, w których zaimplementowano w pełni, częściowo, albo i nie kulturę ciągłego doskonalenia.