Studia i Prace WNEiZ US

Wcześniej: Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Studia i Prace WNEiZ

ISSN: 2450-7733     eISSN: 2300-4096    OAI    DOI: 10.18276/sip.2016.45/1-03
CC BY-SA   Open Access 

Lista wydań / nr 45/1 2016
Tablice trwania – nieparametryczny model czasu trwania w bezrobociu w Szczecinie

Autorzy: Beata Bieszk-Stolorz
Uniwersytet Szczeciński

Iwona Markowicz
Uniwersytet Szczeciński
Słowa kluczowe: tablice trwania hazard intensywność bezrobocie
Data publikacji całości:2016
Liczba stron:12 (41-52)
Klasyfikacja JEL: C14 E24 J21
Cited-by (Crossref) ?:

Abstrakt

Celem artykułu była konstrukcja tablic trwania w bezrobociu rejestrowanym do porównania sytuacji osób poszukujących pracy w podgrupach według płci i wieku. Jest tomodel nieparametryczny czasu trwania określonego zjawiska. Najczęściej jest stosowany w demografii jako tablice trwania życia. Tablice kohortowe zostaną skonstruowane na podstawie danych indywidualnych z Powiatowego Urzędu Pracy w Szczecinie. Kohortą są osoby bezrobotne zarejestrowane w 2012 roku i obserwowane do końca 2013 roku. Zdarzeniem kończącym epizod jest wyrejestrowanie z powodu podjęcia pracy. Pozostałe dane uznano za cenzurowane. Intensywności wychodzenia z bezrobocia zostały porównane w podgrupach kohorty.
Pobierz plik

Plik artykułu

Bibliografia

1.Balicki, A. (2006). Analiza przeżycia i tablice wymieralności. Warszawa: PWE.
2.Bezrobocie jak uzależnienie. Po jakim czasie jest się niezatrudnialnym? Rozmowa z profesorem Mieczysławem Kabajem. Pobrane z: http://natemat.pl/10885,bezrobocie-jakuzaleznienie-po-jakim-czasie-jest-sie-niezatrudnialnym) (15.06.2016).
3.Bieszk-Stolorz, B. (2013). Analiza historii zdarzeń w badaniu bezrobocia. Szczecin: Volumina.pl.
4.Bieszk-Stolorz, B., Markowicz, I. (2012). Modele regresji Coxa w analizie bezrobocia. Warszawa: CeDeWu.
5.Blanchard, O., Diamond, P. (1994). Ranking, Unemployment Duration and Wages. Review of Economic Studies, 61, 417–434.
6.Cox, D.R. (1972). Regression Models and Life-Tables. Journal of the Royal Statistical Society. Series B (Methodological), 34 (2), 187–220.
7.Eurostat (2015). Participation of Young People in Education and the Labour Market. Statistics Explained. Pobrane z: http://ec.europa.eu (16.06.2016).
8.Frątczak, E., Gach-Ciepiela, U., Babiker, H. (2005). Analiza historii zdarzeń. Elementy teorii, wybrane przykłady zastosowań. Warszawa: SGH.
9.Gazińska, M. (2003). Potencjał demograficzny w regionie. Analiza ilościowa. Szczecin: Wyd. Naukowe US.
10.Gazińska, M., Mojsiewicz, M. (2004). Nieparametryczne modele trwania życia – budowa i przykłady zastosowań. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, 394, 87–100.
11.Heckman, J., Borjas, G. (1980). Does Unemployment Cause Future Unemployment? Definitions, Questions and Answers from a Continuous Time Model of Heterogeneity and State Dependence. Economica, 47, 247–283.
12.Kotowska, I.E. (red.). (2014). Rynek pracy i wykluczenie społeczne w kontekście percepcji Polaków. Diagnoza społeczna 2013. MPiPS i Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich.
13.Kwiatkowski, E., Tokarski, T. (2007). Bezrobocie regionalne w Polsce w latach 1995–2005. Ekonomista, 4, 439–455.
14.Layard, R., Nickell, S., Jackman, R. (1991). Unemployment, Macroeconomic Performance and the Labour Market. Oxford: Oxford University Press.
15.Markowicz, I. (2012). Statystyczna analiza żywotności firm. Szczecin: Wyd. Naukowe US.
16.McVicar, D., Podivinsky, J.M. (2001). Duration Dependence and Routes out of Joblessness for Young People. NIERC Working Paper No. 66, Belfast.
17.McVicar, D., Podivinsky, J.M. (2003). Into Jobs or into the Classroom? The UK New Deal for Young People. Forthcoming NIERC Working Paper, Belfast.
18.Mortensen, D. (1977). Unemployment Insurance and Job Search Decisions. Industrial and Labor Relations Review, 30 (4), 505–517.
19.Panek, T., Zwierzchowski, J. (2015). Opis metodologii badawczej współzależności pomiędzy wykluczeniem społecznym a edukacją. Warszawa: Instytut Badań Edukacyjnych.
20.Phelps, E. (1972). Inflation Policy and Unemployment Theory: The Cost Benefit Approach to Monetary Planning. London: MacMillan.
21.Stanimir, A. (2015). Strategia Europa 2020 w opinii pokolenia Y. Metody Ilościowe w Badaniach Ekonomicznych, XVI (4), 107–116.